Κυβερνητικά εύσημα

Από την Απογευματινή αναδημοσιεύουμε την παρακάτω είδηση σχετικά με το γεύμα που είχει ο Πρόεδρος των ΕΛΠΕ με τον Βέλγο πρέσβη και άλλους παράγοντες:

Γεύμα παρέθεσε ο Βέλγος πρέσβης, Pierre Vaesen, στην οικία του, με προσκεκλημένους λίγους και καλούς. Τον Σπύρο Κουβέλη, υφυπουργό Εξωτερικών, τον Τάσο Γιαννίτση, πρόεδρο των ΕΛ.ΠΕ., τον Κ. Σταμπόγλη, διευθυντή του ΙΕΝΕ, τον Ι. Παντολέοντα, πρόεδρο της Cofely Hellas, τον Κώστα Μουσουρούλη, βουλευτή Χίου της Ν.Δ. και πρώην γραμματέα του υπουργείου Ανάπτυξης, τον Β. Debroux της εταιρείας Electrabel Suez και τον J. Ronse, σύμβουλο της πρεσβείας. Το θέμα συζήτησης ήταν η κατάσταση της αγοράς ενέργειας στην Ελλάδας, ενώ υπήρξε αναλυτική αναφορά στο τοπίο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στη χώρα, στο θεσμικό πλαίσιο, αλλά και στις επιπτώσεις από την επικείμενη ενσωμάτωση της νέας νομοθετικής δέσμης για την εσωτερική αγορά ενέργειας, το αποκαλούμενο και τρίτο πακέτο. Το καλό είναι ότι οι δύο εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου, οι κ. Κουβέλης και Μουσουρούλης, παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε διαφορετικά έδρανα, είχαν πλήρη ταύτιση απόψεων. Βέβαια, για όσους τους γνωρίζουν, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Χαρακτηριστικό είναι, μάλιστα, ότι ο Σπύρος Κουβέλης αναγνώρισε ότι το νομοσχέδιο για τις ΑΠΕ που παρουσίασε πρόσφατα η κυβέρνηση ήταν αυτό που παρέδωσε η τότε ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, και στη σύνταξη του οποίου πρωταρχικό ρόλο είχε ο Κώστας Μουσουρούλης. Αργοπορημένη η αναγνώριση, αλλά πραγματοποιήθηκε.

Συνδικαλιστικός παροξυσμός και ολίγη από "προυπηρεσία"

Παροξυσμό έχει προκαλέσει η αυριανή και μεθαυριανή ψηφοφορία για τον οικονομικό και διοικητικό απολογισμό του ΠΣΕΕΠ. Επίκεντρο των ανακοινώσεων είναι η προϋπηρεσία των νέων συναδέλφων η οποία... " δεν καταργήθηκε" αλλά καταργήθηκε και που... "πληρώνεται" κανονικά αλλά δεν πληρώνεται.
Η νέα διοίκηση, πιθανώς βλέποντας ότι το θέμα διχάζει τους εργαζόμενους και δημιουργεί διαφορετικές ταχύτητες ανάμεσα τους, φαίνεται να συμφωνεί για την επίλυση του. Η συμφωνία είναι σχεδόν έτοιμη, αλλά απ' ότι φαίνεται θα ανακοινωθεί μετά τις διαδικασίες της ψηφοφορίας - και σωστά - για να μην θεωρηθεί ως παρέμβαση.
Έτσι, θα ακυρωθεί μια πρόστυχη συμφωνία η οποία αντάλλασε το μέλλον των νεοπρσλαμβανομένων συναδέλφων ένταντι "πινακίου φακής", δηλαδή ένταντι της 15ετίας και 25ετίας των παλαιών συναδέλφων.

Βακιρλής και Μαυροκέφαλος στην ηγεσία του ΔΕΣΦΑ

Από την Απογευματινή αναδημοσιεύουμε την παρακάτω άρθρο της Αρτέμιδας Σπηλιώτη σχετικά με την τοποθέτηση του Α. Βακιρλή ως Δ/νοντος Συμβούλου στην ΔΕΣΦΑ:

Η εντολή για έναρξη κατεπείγουσας εισαγγελικής έρευνας για τη διερεύνηση ευθυνών αναφορικά με τη μη εξυπηρέτηση ιδιωτικού φορτίου LNG τον περασμένο Δεκέμβριο επίσπευσε την αλλαγή διοίκησης στο ΔΕΣΦΑ.

Έτσι χθες το πρωί ματαιώθηκε η προγραμματισμένη συνάντηση του υφυπουργού Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη με τον απερχόμενο πλέον πρόεδρο του ΔΕΣΦΑ Νίκο Μαυρομάτη και ανακοινώθηκε η τοποθέτηση του Πάνου-Δημητρίου Μαυροκέφαλου στην ηγεσία μαζί με τον Αριστείδη Βακιρλή που τοποθετείται στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου.

Επίσης, με απόφαση της Λούκας Κατσέλη πρόεδρος στο ΤΕΜΠΜΕ τοποθετήθηκε ο οικονομολόγος Αλέξανδρος Παπαρσένος.

Ο νέος πρόεδρος του Ταμείου, που προσφέρει κρατικές εγγυήσεις σε δάνεια προς μικρομεσαίους, ήταν επί 5 χρόνια (2004-2008) γενικός διευθυντής του και θεωρείται ένα από τα στελέχη που το οργάνωσαν, διαθέτοντας εμπειρία στα θέματα πιστώσεων προς τους μικρομεσαίους.

Η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ Α.Ε.), στο πλαίσιο των δράσεων εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, κατέθεσε σε ειδικό λογαριασμό του υπουργείου Εξωτερικών για την Αϊτή στην Τράπεζα της Ελλάδος το ποσό των δέκα χιλιάδων ευρώ (10.000€) εκ μέρους της διοίκησης της εταιρείας και του Συλλόγου Εργαζομένων της (ΣΕΔΕΠΑ) για την ενίσχυση των πληγέντων από τον καταστροφικό σεισμό της 13ης Ιανουαρίου 2010.

Νεκρώνει η Λίμνη Κουμουνδούρου

Από την Αυγή αναδημοσιεύουμε το δεύτερο άρθρο σχετικά με την Λίμνη Κουμουνδούρου και στο οποίο γίνεται ευθεία αναφορά και στα ΕΛΠΕ. Το άρθρο είναι της Μαρίας Καλυβιώτη:

Ατμοσφαιρική και υπόγεια ρύπανση, βιομηχανικές εγκαταστάσεις και δεξαμενές καυσίμων από τις βιομηχανίες του Θριασίου και της Μεγαρίδας συνθέτουν ένα ζοφερό σκηνικό για τη Λίμνη Κουμουνδούρου, στο οποίο καλούνται να επιβιώσουν σπάνια πουλιά που απειλούνται με εξαφάνιση παγκοσμίως. Βαλτόπαπιες, ερωδιοί και κύκνοι κολυμπούν στα καύσιμα, σε μια περιοχή που, αν και έχει χαρακτηρισθεί ως ζώνη περιαστικού πρασίνου και αρχαιολογικός χώρος, βουλιάζει στο πετρέλαιο. Ταυτόχρονα, ο απειλούμενος αυτός υδροβιότοπος ατύπως έχει χαρακτηριστεί στρατιωτική περιοχή, με αποτέλεσμα την απαγόρευση της εισόδου στους πολίτες.

Παρέμβαση - πορεία από φορείς την Κυριακή και επίσκεψη από δύο σχολεία την Τρίτη - Υπό... στρατιωτική κατοχή ένας αρχαιολογικός χώρος και ζώνη περιαστικού πρασίνου

“Γνωρίζουμε πολύ καλά τη λίμνη και με σιγουριά μπορούμε να πούμε ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο παρατηρούμε ότι κομμάτια της λίμνης που ήταν ζωντανά ήδη νεκρώνουν. Φυτά στον πυθμένα, που πριν από έναν μήνα ήταν ζωντανά, έχουν πλέον καλυφθεί από ένα στρώμα πετρελαιοειδών και είναι νεκρά”, προειδοποιεί ο Γιώργος Κόκκινος, μέλος της Διαρκούς Κίνησης.

Συνδεδεμένες με τα ελευσίνια μυστήρια, οι δύο λίμνες των αρχαίων Ρειτών ήταν αφιερωμένες στη θεά Δήμητρα και τη θυγατέρα της, Περσεφόνη. Η βόρεια αποξηράνθηκε τη δεκαετία του '70 και τώρα αποτελεί τμήμα των ΕΛΠΕ Ασπροπύργου, ενώ η νότια, η αφιερωμένη στην υποχθόνια θεά, υπάρχει μέχρι και σήμερα και είναι αυτή που αποκαλούμε Λίμνη Κουμουνδούρου. Και οι δύο λίμνες ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες με τα ελευσίνια μυστήρια και τον αρχαιότερο δρόμο της Ευρώπης, την Ιερά Οδό, όπου ανθούσαν τα “σκωπτικά πειράγματα” μεταξύ μυστών και “γεφυριστών”.

Στη Λίμνη έχουν καταγραφεί από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία 50 είδη πουλιών, μεταξύ των οποίων 25 βαλτόπαπιες, είδος παγκοσμίως απειλούμενο με εξαφάνιση, το Κιρκίρι, η Χουλιαρόπαπια, το Σφυριχτάρι, το Γκισάρι και άλλα. Στις μέρες μας έχουν παρατηρηθεί εκατοντάδες πουλιά που ζουν στη λίμνη, όπως ερωδιοί, αγριόπαπιες, φαλαρίδες και γλάροι.

Καθεστώς προστασίας - ρύποι

Πλήθος φορέων έχουν επιβεβαιώσει τη ρύπανση της λίμνης και της ευρύτερης περιοχής. Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι ήδη από το 1992 μελέτη του ΙΓΜΕ εντοπίζει τρεις πετρελαιοκηλίδες έκτασης 435 στρεμμάτων στο υπέδαφος των Διυλιστηρίων Ασπροπύργου και εκροή πετρελαιοειδών στη Λίμνη Κουμουνδούρου.

Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, υπεύθυνοι για την υπόγεια ρύπανση είναι α) τα στραγγίσματα των χωματερών των Άνω Λιοσίων και της Φυλής, β) οι διαρροές πετρελαιοειδών των ΕΛΠΕ Ασπροπύργου, οι δεξαμενές ΕΛΙΝΟΙΛ και οι αποθήκες καυσίμων του παρακείμενου στρατοπέδου (Ξηρογιάννη). Για την υπέργεια ρύπανση ευθύνονται τα εργοστάσια του Θριασίου και οι προερχόμενες από αυτά εκπομπές ρύπων (υδρογονάνθρακες, αιωρούμενα σωματίδια).

Ολόκληρη η λίμνη και 50 μέτρα περιφερειακά, και όχι μόνο το νερό, έχει χαρακτηριστεί ως “ζώνη περιαστικού πάρκου” βάσει του Ν. 2742/1999 και από το 1974 έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος (ΦΕΚ 5/Β/8-1-1974, ΥΑ/41/1/2-74).

Δεξαμενές πετρελαίου

Με παράγωγα πετρελαίου "εμπλουτίζεται" το οικοσύστημα και τρέφονται τα πτηνά της λίμνης... Για την ακρίβεια η λίμνη τροφοδοτείται με νερό από πηγές της Πάρνηθας. Μετά τον... εκσυγχρονισμό της, οι πηγές της "εμπλουτίσθηκαν", με αποτέλεσμα πλέον να παράγουν ένα μείγμα πετρελαίου, νερού και πηχτού υγρού χωματερής.

Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο πρώην γ.γ. του Υπ. Ανάπτυξης, Κ. Μουσουρούλης, είχε προτείνει το 2008 τη μεταφορά των δεξαμενών πετρελαίου από το Πέραμα στο στρατόπεδο Ξηρογιάννη (στην περιοχή της Λίμνης Κουμουνδούρου) και, σύμφωνα με το σχετικό έγγραφο που διέρρευσε, οι δεξαμενές θα κάλυπταν από 110 έως 160 στρέμματα. Ο πρώην υφυπουργός Ανάπτυξης, δε, Στ. Καλαφάτης, είχε παραδεχθεί στη Βουλή ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. εξέταζε το ενδεχόμενο να μεταφερθούν οι δεξαμενές από το Πέραμα στη Λίμνη Κουμουνδούρου, στις 27.7.08.

Η πολιτεία

Τα τελευταία δύο χρόνια έχουν κατατεθεί περισσότερες από 20 ερωτήσεις στη Βουλή. Το 1991 μελέτη του Οργανισμού Αθήνας (ΥΠΕΧΩΔΕ) προέβλεπε πάρκο περιπάτου από το Δαφνί έως τη λίμνη Κουμουνδούρου και παράλληλα την ενοποίηση των ελεύθερων και των αρχαιολογικών χώρων της “Δυτικής Πύλης” της Αθήνας. Συγκεκριμένα για τη λίμνη είχε εξαγγελθεί ο καθαρισμός της, η απομάκρυνση των φερτών υλικών και ο εντοπισμός των ρυπογόνων πηγών.

Τελικά, οι εξαγγελίες έμειναν στα χαρτιά, ωστόσο η μελέτη ανασύρθηκε στη επιφάνεια από το ΥΠΕΧΩΔΕ το 2001, οπότε το υπουργείο προχώρησε σε νέες εξαγγελίες, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων, που για άλλη μια φορά δεν υλοποιήθηκαν.

Άλλη μία μελέτη εκπονήθηκε το 2005 από τη Νομαρχία Δυτικής Αττικής σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Επιπλέον η Γ' Εφορία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, που είναι υπεύθυνη για τη λίμνη, έχει στείλει απόφαση στη Νομαρχία Δυτικής Αττικής με την οποία εγκρίνει: Τη διαμόρφωση χωμάτινου εκπαιδευτικού μονοπατιού γύρω από τη λίμνη και την ίδρυση Κέντρου Πληροφόρησης και Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σε υπάρχον κτίριο του λιμενικού. Επίσης, τη δημιουργία χώρου στάθμευσης στη θέση του υπάρχοντος μαρμαράδικου και, τέλος, την ανάδειξη του αρχαίου Φάρου στον λόφο Γκίκα. Δυστυχώς, ούτε και αυτή η μελέτη υλοποιήθηκε. Το υπ. Πολιτισμού και Τουρισμού, απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Φ. Κουβέλη, επέρριψε τις ευθύνες στη Νομαρχία Δ. Αττικής, “η οποία ήταν ο φορέας υλοποίησης”.

Τρεις ανισόπεδοι κόμβοι στην περιοχή

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η έγκριση της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του έργου “Κατασκευή τριών ανισόπεδων κόμβων στην περιοχή του Σκαραμαγκά”. Το εν λόγω έργο χωροθετείται στο άμεσο περιβάλλον της αρχαίας Ιεράς Οδού και της Λίμνης Κουμουνδούρου. Ωτσόσο, “η αρμόδια Γ' ΕΠΚΑ είχε εκφράσει στο παρελθόν (1997) την αντίθεσή της για την έγκριση της κατασκευής του έργου”, τονίζεται στο κείμενο της απάντησης του υπ. Πολιτισμού.

Το θέμα έπειτα εξετάστηκε από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και "κατόπιν ομόφωνης θετικής γνωμοδότησης εκδόθηκε Υπουργική Απόφαση για την έγκριση της κατασκευής του έργου με τροποποιήσεις της σχετικής μελέτης και με σκοπό την καλύτερη προστασία των αρχαιοτήτων”.

“Ο χώρος είναι διάνθιστος από ταμπέλες με τις ενδείξεις: 'Στρατιωτική περιοχή' και 'Απαγορεύεται η φωτογράφηση'. Παρά τις συνεχείς επανειλημμένες ερωτήσεις βουλευτών προς τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, ακόμη δεν έχει δοθεί καμία ουσιαστική απάντηση σχετικά με το γιατί απαγορεύεται η πρόσβαση των πολιτών. Με την τελευταία απάντησή του το υπ. Πολιτισμού έριξε το μπαλάκι στο υπ. Άμυνας. Ωστόσο το υπ. Άμυνας απάντησε ότι ουδέποτε απαγόρευσαν την είσοδο σε πολίτες”, επεσήμανε ο Γιώργος Κόκκινος.

“Προφανώς, εδώ και τόσο καιρό, η απαγόρευση βασίζεται σε σαθρά θεμέλια. Μήπως τελικά την εφαρμόζουν ακριβώς για να αποκλείεται ο κόσμος και να μην μπορεί να δει την καταστροφή; Η πορεία της Κυριακής έχει ακριβώς αυτόν τον σκοπό. Να σπάσει τον αποκλεισμό και να αναδείξει το μέγεθος της καταστροφής που υφίσταται η λίμνη, ενώ παράλληλα να αναδείξει τη σημαντικότητα του υγροτόπου και την πολιτιστική αξία της περιοχής”.

Μέτρα για την προστασία της λίμνης

Για να προστατευθεί η Λίμνη Κουμουνδούρου θα πρέπει να σταματήσει η υπέργεια και υπόγεια ρύπανσή της, με τον έλεγχο των γειτνιαζουσών εγκαταστάσεων και κυρίως των ΕΛΠΕ Ασπροπύργου και ΧΥΤΑ. Επίσης να γίνει ο χώρος επισκέψιμος με ήπιο τρόπο και να δημιουργηθούν δύο παρατηρητήρια και ένας σταθμός ενημέρωσης.

Δράσεις

Οι ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ, Διαρκής Κίνηση, Φορέας Προστασίας Βουρκαρίου και Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων, στις 2 Φεβρουαρίου, καλούν σε παρέμβαση - πορεία στη Λίμνη Κουμουνδούρου την Κυριακή και ώρα 11.00. Επιπλέον δύο σχολεία πρόκειται να επισκεφθούν τον χώρο την Τρίτη. Τέλος, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων, διοργανώνεται έκθεση φωτογραφίας και εικαστικής αφίσας, στη Στέγη Πολιτισμού, στην Κολοκοτρώνη 36, στο Χαϊδάρι.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε:

http://xaidari.blogspot.com/

http://limnik.blogspot.com/

http://xpolis.blogspot.com/

Η μολυσμένη λίμνη των κύκνων (Λίμνη Κουμουνδούρου)

Αναδημοσιεύουμε από τα ΝΕΑ το πρώτο δημοσίευμα σχετικά με την Λίμνη Κουμουνδούρου:

«Από τη μια βλέπεις έναν τοξικό βούρκο, από την άλλη έναν αξιόλογο υγροβιότοπο στον ίδιο χώρο! Όσο οξύμωρο ή απίστευτο κι αν ακούγεται, φαλαρίδες, χουλιαρόπαπιες, σφυριχτάρια, γκισάρια, κιρκίρια, γλάροι, κύκνοι κι άλλα σπάνια πουλιά έχουν βρει καταφύγιο στη Λίμνη Κουμουνδούρου, μόλις μερικά χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας...».

Το κοντράστ εκπλήσσει ακόμα και τους κατοίκους της περιοχής. Στα όρια των Δήμων Χαϊδαρίου κι Ασπροπύργου, στην πλέον επιβαρημένη, βιομηχανική γωνιά του Λεκανοπεδίου, στη Δυτική Αττική, εικόνες σπάνιας ομορφιάς θυμίζουν σκηνές από ντοκιμαντέρ. «Συνήθως κλείνουμε τη μύτη μας όποτε πλησιάζουμε στη Λίμνη Κουμουνδούρου. Την ίδια στιγμή, όμως, αντικρύζουμε κι έναν πολύ σημαντικό υδροβιότοπο, όπου η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία έχει μετρήσει συνολικά γύρω στα πενήντα διαφορετικά είδη πουλιών! Είναι μοναδικό θέαμα, αλλά και τραγωδία μαζί, να τα βλέπεις να κολυμπούν στην κυριολεξία μες στα καύσιμα. Και επιστημονικά έχει επιβεβαιωθεί πως η λίμνη αυτή μολύνεται υπογείως, ότι από τις πηγές της αναβλύζει πετρέλαιο, από διαρροές δεξαμενών διυλιστηρίων κι εργοστασίων. Στις όχθες της, τμήματά της έχουν πλέον νεκρωθεί, υδρόβια φυτά εξαφανίστηκαν...», λέει στα «ΝΕΑ» ο κοινωνιολόγος κ. Γιώργος Κόκκινος, εκπρόσωπος της Διαρκούς Κίνησης Χαϊδαρίου. Είναι μία από τις κοινωνικές ομάδες που είπαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, να ενημερώσουν και να ευαισθητοποιήσουν, να αξιώσουν μέτρα για τη βιωσιμότητα αυτού του άγνωστου υδάτινου πλούτου. Για τον σκοπό αυτό συνδιοργανώνουν την προσεχή Κυριακή, στις 11.00, στην είσοδο της Λίμνης, επί της Αθηνών- Κορίνθου, συμβολική συγκέντρωση διαμαρτυρίας- αυτοψία. «Θεωρήσαμε σκόπιμο να αναδείξουμε τους δύο πιο σημαντικούς υγροβιότοπους της Δυτικής Αθήνας, τη Λίμνη Κουμουνδούρου και το Βουρκάρι Μεγάρων, ώστε μικροί και μεγάλοι να πληροφορηθούν πως εδώ υπάρχει ζωή, πλούσια ορνιθοπανίδα. Για την ώρα, οι περισσότεροι συνδέουν τα μέρη μας με μόλυνση, λιγότεροι γνωρίζουν πως τριγύρω μας συνυπάρχουν και σημαντικά φυσικά τοπίακληρονομιές, με μεγάλη ιστορία μάλιστα. Η λίμνη αυτή, για παράδειγμα, συνδυάζεται με τα Ελευσίνια Μυστήρια, ήταν μία από τις δύο αρχαίες λίμνες των Ρειτών, τις αφιερωμένες στη θεά Δήμητρα και την κόρη της Περσεφόνη. Γι΄ αυτό κι ανακηρύχθηκε, το 1974, σε ιστορικό τόπο...», αναφέρει ο εκ των συντονιστών της πρωτοβουλίας πρόεδρος του Οικολογικού Πολιτιστικού Συλλόγου Χαϊδαρίου, κ. Κώστας Φωτεινάκης, που ξεκαθαρίζει: «Δε λέμε να φύγουν οι τοπικές βιομηχανίες, γιατί αυτό είναι ανέφικτο. Ζητάμε, ωστόσο, να επικαιροποιηθούν οι υπάρχουσες, από το 1991, μελέτες, που προβλέπουν διάφορες ήπιες παρεμβάσεις για την από δω και στο εξής ελεγχόμενη προστασία, απορρύπανση και ιστορική ανάδειξη της λίμνης. Τα τελευταία δυο χρόνια, έχουν κατατεθεί περισσότερες από είκοσι σχετικές ερωτήσεις στη Βουλή, δυστυχώς χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα».

«Αναστρέψιμη η κατάσταση»
Εκατόν είκοσι επτά είδη πουλιών, ανάμεσά τους και φλαμίνγκο (!), αξιοσημείωτη χερσαία πανίδα, αλλά και ποικιλία ψαριών, φιλοξενούνται και στο Βουρκάρι Μεγάρων, μεταξύ Νέας Περάμου και Πάχης, στον παράκτιο αλμυρό υγροβιότοπο που τροφοδοτείται από τη θάλασσα και τις βροχές. «Είναι ίσως ο σπουδαιότερος στην ευρύτερη περιοχή. Η οικολογική αξία του έχει πιστοποιηθεί τόσο από τρεις πανεπιστημιακές μελέτες όσο κι από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. Το θέμα είναι ότι διάφοροι δεν τον αφήνουν στην ησυχία του, το κυριότερο πρόβλημα είναι η γειτονική βιομηχανική ζώνη, τα απορρίμματα από τη λειτουργία αποθηκευτικών χώρων», υποστηρίζει ο χειρουργός κ. Ανέστης Νίνος, συντονιστής του Φορέα Συλλόγων για την Προστασία του Βουρκαρίου.

«Το ευτύχημα είναι πως, μέχρι στιγμής, τουλάχιστον ο πυρήνας του δεν έχει καταστραφεί, το νερό έχει παραμείνει καθαρό. Αυτό ακριβώς μας δίνει κι αρκετά περιθώρια για ενέργειες που θα αναστρέψουν τη σημερινή κατάσταση. Κινητοποιούμαστε, λοιπόν, και ζητάμε να μην εκδοθεί εφεξής άδεια για οποιαδήποτε νέα εργοστασιακή εγκατάσταση περιμετρικά του. Αντιθέτως, να νομοθετηθούν όροι προστασίας του υδροβιότοπου, όπως επιτάσσουν και οι διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει η χώρα μας. Θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει έναν μικρό επίγειο παράδεισο, προσβάσιμο στον κόσμο. Γι΄ αυτό κι οφείλουμε να τον προστατέψουμε», τονίζει.
Οι άγνωστες υδάτινες οάσεις της Αττικής

ΔΩΔΕΚΑ είναι σήμερα οι υγροβιότοποι στην Αττική, οι οποίοι συγκροτούν ουσιαστικά δύο δίκτυα, στην ανατολική και τη δυτική πλευρά της. «Αν και έντονα αστικοποιημένη και βιομηχανοποιημένη περιοχή το Λεκανοπέδιο, έχουν απομείνει υγροβιότοποι μεταξύ άλλων στην Ψάθα, σε Ωρωπό, Σχινιά, Λούτσα και Βραυρώνα. Ουσιαστικά αποτελούν νησίδες για την τροφοληψία και την ξεκούραση των πουλιών και είναι σημαντικοί σταθμοί για τη μετανάστευσή τους. Αυτή την περίοδο μάλιστα, που τα πτηνά είναι στη φάση της μετακίνησής τους, έχουμε και τις περισσότερες καταγραφές τους. Έχουμε παρατηρήσει διάφορα είδη, και παγκοσμίως απειλούμενα και προστατευόμενα με βάση τη σχετική Οδηγία της Ε.Ε. Στη Λίμνη Κουμουνδούρου, για παράδειγμα, χαρακτηριστικές είναι οι 25 σπάνιες βαλτόπαπιες και στο Βουρκάρι ο μελανοκέφαλος γλάρος...», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Θάνος Καστρίτης, μέλος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας.

Παρελθόν ο Γ. Γεωργίου από την προεδρεία του ΣΕΕΠΕ

Από τον Reporter αναδημοσιεύουμε το άρθρο της 28/1/2010:

Εντύπωση προκάλεσε η ανακοίνωση του Συνδέσμου Ελληνικών Επιχειρήσεων Εμπορίας Πετρελαιοειδών (ΣΕΠΠΕ) σύμφωνα με την οποία στη θέση του μέχρι πρότινος προέδρου του Συλλογικού τους οργάνου, Γ. Γεωργίου, τοποθετείται ο Σωτήρης Χριστογιάννης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο τελευταίος είναι Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας BP, που έχει εξαγοραστεί από τον Όμιλο των ΕΛΠΕ, από τον οποίο προέρχεται ο μέχρι πρότινος πρόεδρος του ΣΕΕΠΕ κ. Γ. Γεωργίου. Η προεδρεία δηλαδή του Συλλογικού οργάνου των Επιχειρήσεων Εμπορίας Πετρελαιοειδών παραμένει στην ουσία στον όμιλο των ΕΛΠΕ, με τη διαφορά πως ο επικεφαλής του αντί για την ΕΚΟ θα προέρχεται από την προσφάτως εξαγορασθείσα BP.

Ειδικότερα, το νέο Διοικητικό Συμβούλιο που προήλθε από τις αρχαιρεσίες του συνδέσμου, έχει την ακόλουθη σύνθεση:

Πρόεδρος: κ. Σωτήρης Χριστογιάννης της ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΥΣΙΜΑ ΑΕΕ

Αντιπρόεδρος: κ. Γιάννης Αληγιζάκης της ΕΛΙΝΟΙΛ ΑΕ

Γραμματέας: κ. Δημήτρης Κονταξής της CYCLON ΑΕ

Ταμίας: κ. Γιώργος Ρούσσος της REVOIL ΑΕ

Μέλη, οι Εταιρίες: AVINOIL, EKO

ΕΛ.ΠΕ.: Αίτημα αλλαγών στην έρευνα για υδρογονάνθρακες

Από την Ναυτεμπορική αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Μ. Καϊταντζίδη, της 26/1/2010:

Να λήξει σύντομα η εκκρεμότητα με τη δημιουργία του κρατικού φορέα που θα διαχειρίζεται τα δικαιώματα του Δημοσίου στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων, ζητεί από την κυβέρνηση η διοίκηση του ομίλου ΕΛ.ΠΕ.
Οι θέσεις του ελληνικού ενεργειακού ομίλου για το θέμα της έρευνας παρουσιάστηκαν από τον πρόεδρο και τον διευθύνοντα σύμβουλο, Τάσο Γιαννίτση και Ιωάννη Κωστόπουλο, σε διημερίδα που διοργάνωσε το σωματείο εργαζομένων στα Ελληνικά Πετρέλαια.
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο δεύτερος στην εισήγησή του, από το 1998, οπότε έληξε ο πρώτος γύρος παραχωρήσεων, μέχρι σήμερα, το Ελληνικό Δημόσιο δεν έκανε αυτό που κάνουν όλα τα κράτη.
Δεν δημιούργησε δηλαδή έναν κρατικό φορέα που να διαχειρίζεται τα δικαιώματα έρευνας και παραγωγής, ώστε να προσελκύει επενδυτικά κεφάλαια έμπειρων πετρελαϊκών εταιρειών.
Καθυστερήσεις
Η καθυστέρηση αυτή, τόνισε ο κ. Κωστόπουλος, έχει προφανείς δυσμενείς επιπτώσεις στην εθνική οικονομία, αλλά και στα ΕΛΠΕ, καθώς ο όμιλος θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την τεχνογνωσία της και να επενδύσει στην έρευνα υδρογονανθράκων.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα, αποκλείει στα ΕΛ.ΠΕ. τη δυνατότητα να δημιουργήσουν κοινοπραξίες με άλλες πετρελαϊκές εταιρείες για την πραγματοποίηση ερευνών, προκειμένου να διασπαρούν οι κίνδυνοι.
Ετσι, το διάστημα αυτό, η εταιρεία έχει στραφεί στο εξωτερικό, όπου συμμετέχει σε κοινοπρακτικά σχήματα στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Αλβανία.
Επενδύσεις
Επιπλέον η διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. επισημαίνει ότι οι επενδύσεις στην έρευνα και παραγωγή, γίνονται συνήθως από εταιρείες που έχουν πρόσβαση στα εγχώρια κοιτάσματά τους, μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες με πρόσβαση σε κεφάλαια και τεχνογνωσία και μεγάλο χαρτοφυλάκιο κοιτασμάτων, και μικρές ευέλικτες εταιρείες με ιδιαίτερα έμπειρο προσωπικό που αποβλέπουν στον εντοπισμό μικρών κοιτασμάτων.
Επιπλέον, απαραίτητη προϋπόθεση για επιτυχή δραστηριοποίηση στον τομέα δεν αποτελεί μόνο η υψηλή τεχνογνωσία και εμπειρία στο αντικείμενο αλλά και η ευελιξία και η οικονομική και πολιτική επιρροή, ιδίως όσον αφορά το διεθνές περιβάλλον.
Τα ΕΛΠΕ, τονίζει ο διευθύνων σύμβουλος, δεν διαθέτει κανένα ιδιαίτερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε όλα τα παραπάνω.
Ετσι, για την ώρα και με δεδομένο ότι υλοποιούν επενδυτικό πρόγραμμα περίπου 2 δισ. στη διύλιση και εμπορία, μέχρι το τέλος του 2011 οι επενδύσεις τους στην έρευνα θα είναι συντηρητικές, οπότε και θα επαναξιολογήσουν τις στρατηγικές τους επιλογές.
Η στελέχωση
Καταληκτικά ο κ. Κωστόπουλος τόνισε ότι τα ΕΛ.ΠΕ. υποστηρίζουν την άμεση δημιουργία κρατικού φορέα υδρογονανθράκων, που θα αναλάβει τη διαχείριση των δικαιωμάτων έρευνας και παραγωγής και την παρακολούθηση των εργασιών από τις πετρελαϊκές εταιρείες, με στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου. Επίσης ότι προσωπικό από τα ΕΛ.ΠΕ., που διαθέτει μακρά εμπειρία στον τομέα, θα μπορούσε να στελεχώσει το νέο αυτό φορέα.
Εξειδικεύοντας περισσότερο, ο πρόεδρος των ΕΛ.ΠΕ., Τάσος Γιαννίτσης, εμφανίστηκε ότι ευνοεί τη μετεξέλιξη του Συμβούλιου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής σε φορέα των δικαιωμάτων του Δημοσίου, ενώ για τις επόμενες κινήσεις που θα πρέπει να κάνει το Δημόσιο τις προσδιόρισε ως εξής:
* να προσδιορίσει τους κεντρικούς στόχους μιας πολιτικής στο πεδίο αυτό
* να ξεκαθαρίσει και να οργανώσει το θεσμικό και ρυθμιστικό πλαίσιο
* να εξασφαλίσει το αναγκαίο πλαίσιο ρύθμισης των περιβαλλοντικών θεμάτων που συνδέονται με την έρευνα και την παραγωγή υδρογονανθράκων
* να ενεργοποιήσει μια ρυθμιστική αρχή, όπως πιθανότατα το ΣΕΕΣ (Συμβούλιο Εθνικής Στρατηγικής).
* να κινήσει ξανά τις διαδικασίες έρευνας και παραγωγής στον εθνικό μας χώρο, που έχουν «παγώσει» για μεγάλο διάστημα, προφανώς σταθμίζοντας όλες τις αναγκαίες παραμέτρους
* να δημιουργήσει αποτελεσματικά κίνητρα για ελληνικές επιχειρήσεις και ξένες επενδύσεις (FDI),
* να παρακολουθήσει και να ελέγξει την εφαρμογή αλλά και την παραβίαση των κανόνων που θεσπίζει.