Από την Ναυτεμπορική αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Μ. Καϊταντζίδη, της 26/1/2010:Να λήξει σύντομα η εκκρεμότητα με τη δημιουργία του κρατικού φορέα που θα διαχειρίζεται τα δικαιώματα του Δημοσίου στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων, ζητεί από την κυβέρνηση η διοίκηση του ομίλου ΕΛ.ΠΕ.
Οι θέσεις του ελληνικού ενεργειακού ομίλου για το θέμα της έρευνας παρουσιάστηκαν από τον πρόεδρο και τον διευθύνοντα σύμβουλο, Τάσο Γιαννίτση και Ιωάννη Κωστόπουλο, σε διημερίδα που διοργάνωσε το σωματείο εργαζομένων στα Ελληνικά Πετρέλαια.
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο δεύτερος στην εισήγησή του, από το 1998, οπότε έληξε ο πρώτος γύρος παραχωρήσεων, μέχρι σήμερα, το Ελληνικό Δημόσιο δεν έκανε αυτό που κάνουν όλα τα κράτη.
Δεν δημιούργησε δηλαδή έναν κρατικό φορέα που να διαχειρίζεται τα δικαιώματα έρευνας και παραγωγής, ώστε να προσελκύει επενδυτικά κεφάλαια έμπειρων πετρελαϊκών εταιρειών.
Καθυστερήσεις
Η καθυστέρηση αυτή, τόνισε ο κ. Κωστόπουλος, έχει προφανείς δυσμενείς επιπτώσεις στην εθνική οικονομία, αλλά και στα ΕΛΠΕ, καθώς ο όμιλος θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την τεχνογνωσία της και να επενδύσει στην έρευνα υδρογονανθράκων.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα, αποκλείει στα ΕΛ.ΠΕ. τη δυνατότητα να δημιουργήσουν κοινοπραξίες με άλλες πετρελαϊκές εταιρείες για την πραγματοποίηση ερευνών, προκειμένου να διασπαρούν οι κίνδυνοι.
Ετσι, το διάστημα αυτό, η εταιρεία έχει στραφεί στο εξωτερικό, όπου συμμετέχει σε κοινοπρακτικά σχήματα στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Αλβανία.
Επενδύσεις
Επιπλέον η διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. επισημαίνει ότι οι επενδύσεις στην έρευνα και παραγωγή, γίνονται συνήθως από εταιρείες που έχουν πρόσβαση στα εγχώρια κοιτάσματά τους, μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες με πρόσβαση σε κεφάλαια και τεχνογνωσία και μεγάλο χαρτοφυλάκιο κοιτασμάτων, και μικρές ευέλικτες εταιρείες με ιδιαίτερα έμπειρο προσωπικό που αποβλέπουν στον εντοπισμό μικρών κοιτασμάτων.
Επιπλέον, απαραίτητη προϋπόθεση για επιτυχή δραστηριοποίηση στον τομέα δεν αποτελεί μόνο η υψηλή τεχνογνωσία και εμπειρία στο αντικείμενο αλλά και η ευελιξία και η οικονομική και πολιτική επιρροή, ιδίως όσον αφορά το διεθνές περιβάλλον.
Τα ΕΛΠΕ, τονίζει ο διευθύνων σύμβουλος, δεν διαθέτει κανένα ιδιαίτερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε όλα τα παραπάνω.
Ετσι, για την ώρα και με δεδομένο ότι υλοποιούν επενδυτικό πρόγραμμα περίπου 2 δισ. στη διύλιση και εμπορία, μέχρι το τέλος του 2011 οι επενδύσεις τους στην έρευνα θα είναι συντηρητικές, οπότε και θα επαναξιολογήσουν τις στρατηγικές τους επιλογές.
Η στελέχωση
Καταληκτικά ο κ. Κωστόπουλος τόνισε ότι τα ΕΛ.ΠΕ. υποστηρίζουν την άμεση δημιουργία κρατικού φορέα υδρογονανθράκων, που θα αναλάβει τη διαχείριση των δικαιωμάτων έρευνας και παραγωγής και την παρακολούθηση των εργασιών από τις πετρελαϊκές εταιρείες, με στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου. Επίσης ότι προσωπικό από τα ΕΛ.ΠΕ., που διαθέτει μακρά εμπειρία στον τομέα, θα μπορούσε να στελεχώσει το νέο αυτό φορέα.
Εξειδικεύοντας περισσότερο, ο πρόεδρος των ΕΛ.ΠΕ., Τάσος Γιαννίτσης, εμφανίστηκε ότι ευνοεί τη μετεξέλιξη του Συμβούλιου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής σε φορέα των δικαιωμάτων του Δημοσίου, ενώ για τις επόμενες κινήσεις που θα πρέπει να κάνει το Δημόσιο τις προσδιόρισε ως εξής:
* να προσδιορίσει τους κεντρικούς στόχους μιας πολιτικής στο πεδίο αυτό
* να ξεκαθαρίσει και να οργανώσει το θεσμικό και ρυθμιστικό πλαίσιο
* να εξασφαλίσει το αναγκαίο πλαίσιο ρύθμισης των περιβαλλοντικών θεμάτων που συνδέονται με την έρευνα και την παραγωγή υδρογονανθράκων
* να ενεργοποιήσει μια ρυθμιστική αρχή, όπως πιθανότατα το ΣΕΕΣ (Συμβούλιο Εθνικής Στρατηγικής).
* να κινήσει ξανά τις διαδικασίες έρευνας και παραγωγής στον εθνικό μας χώρο, που έχουν «παγώσει» για μεγάλο διάστημα, προφανώς σταθμίζοντας όλες τις αναγκαίες παραμέτρους
* να δημιουργήσει αποτελεσματικά κίνητρα για ελληνικές επιχειρήσεις και ξένες επενδύσεις (FDI),
* να παρακολουθήσει και να ελέγξει την εφαρμογή αλλά και την παραβίαση των κανόνων που θεσπίζει.
Οι θέσεις του ελληνικού ενεργειακού ομίλου για το θέμα της έρευνας παρουσιάστηκαν από τον πρόεδρο και τον διευθύνοντα σύμβουλο, Τάσο Γιαννίτση και Ιωάννη Κωστόπουλο, σε διημερίδα που διοργάνωσε το σωματείο εργαζομένων στα Ελληνικά Πετρέλαια.
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο δεύτερος στην εισήγησή του, από το 1998, οπότε έληξε ο πρώτος γύρος παραχωρήσεων, μέχρι σήμερα, το Ελληνικό Δημόσιο δεν έκανε αυτό που κάνουν όλα τα κράτη.
Δεν δημιούργησε δηλαδή έναν κρατικό φορέα που να διαχειρίζεται τα δικαιώματα έρευνας και παραγωγής, ώστε να προσελκύει επενδυτικά κεφάλαια έμπειρων πετρελαϊκών εταιρειών.
Καθυστερήσεις
Η καθυστέρηση αυτή, τόνισε ο κ. Κωστόπουλος, έχει προφανείς δυσμενείς επιπτώσεις στην εθνική οικονομία, αλλά και στα ΕΛΠΕ, καθώς ο όμιλος θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την τεχνογνωσία της και να επενδύσει στην έρευνα υδρογονανθράκων.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα, αποκλείει στα ΕΛ.ΠΕ. τη δυνατότητα να δημιουργήσουν κοινοπραξίες με άλλες πετρελαϊκές εταιρείες για την πραγματοποίηση ερευνών, προκειμένου να διασπαρούν οι κίνδυνοι.
Ετσι, το διάστημα αυτό, η εταιρεία έχει στραφεί στο εξωτερικό, όπου συμμετέχει σε κοινοπρακτικά σχήματα στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Αλβανία.
Επενδύσεις
Επιπλέον η διοίκηση των ΕΛ.ΠΕ. επισημαίνει ότι οι επενδύσεις στην έρευνα και παραγωγή, γίνονται συνήθως από εταιρείες που έχουν πρόσβαση στα εγχώρια κοιτάσματά τους, μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες με πρόσβαση σε κεφάλαια και τεχνογνωσία και μεγάλο χαρτοφυλάκιο κοιτασμάτων, και μικρές ευέλικτες εταιρείες με ιδιαίτερα έμπειρο προσωπικό που αποβλέπουν στον εντοπισμό μικρών κοιτασμάτων.
Επιπλέον, απαραίτητη προϋπόθεση για επιτυχή δραστηριοποίηση στον τομέα δεν αποτελεί μόνο η υψηλή τεχνογνωσία και εμπειρία στο αντικείμενο αλλά και η ευελιξία και η οικονομική και πολιτική επιρροή, ιδίως όσον αφορά το διεθνές περιβάλλον.
Τα ΕΛΠΕ, τονίζει ο διευθύνων σύμβουλος, δεν διαθέτει κανένα ιδιαίτερο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε όλα τα παραπάνω.
Ετσι, για την ώρα και με δεδομένο ότι υλοποιούν επενδυτικό πρόγραμμα περίπου 2 δισ. στη διύλιση και εμπορία, μέχρι το τέλος του 2011 οι επενδύσεις τους στην έρευνα θα είναι συντηρητικές, οπότε και θα επαναξιολογήσουν τις στρατηγικές τους επιλογές.
Η στελέχωση
Καταληκτικά ο κ. Κωστόπουλος τόνισε ότι τα ΕΛ.ΠΕ. υποστηρίζουν την άμεση δημιουργία κρατικού φορέα υδρογονανθράκων, που θα αναλάβει τη διαχείριση των δικαιωμάτων έρευνας και παραγωγής και την παρακολούθηση των εργασιών από τις πετρελαϊκές εταιρείες, με στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου. Επίσης ότι προσωπικό από τα ΕΛ.ΠΕ., που διαθέτει μακρά εμπειρία στον τομέα, θα μπορούσε να στελεχώσει το νέο αυτό φορέα.
Εξειδικεύοντας περισσότερο, ο πρόεδρος των ΕΛ.ΠΕ., Τάσος Γιαννίτσης, εμφανίστηκε ότι ευνοεί τη μετεξέλιξη του Συμβούλιου Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής σε φορέα των δικαιωμάτων του Δημοσίου, ενώ για τις επόμενες κινήσεις που θα πρέπει να κάνει το Δημόσιο τις προσδιόρισε ως εξής:
* να προσδιορίσει τους κεντρικούς στόχους μιας πολιτικής στο πεδίο αυτό
* να ξεκαθαρίσει και να οργανώσει το θεσμικό και ρυθμιστικό πλαίσιο
* να εξασφαλίσει το αναγκαίο πλαίσιο ρύθμισης των περιβαλλοντικών θεμάτων που συνδέονται με την έρευνα και την παραγωγή υδρογονανθράκων
* να ενεργοποιήσει μια ρυθμιστική αρχή, όπως πιθανότατα το ΣΕΕΣ (Συμβούλιο Εθνικής Στρατηγικής).
* να κινήσει ξανά τις διαδικασίες έρευνας και παραγωγής στον εθνικό μας χώρο, που έχουν «παγώσει» για μεγάλο διάστημα, προφανώς σταθμίζοντας όλες τις αναγκαίες παραμέτρους
* να δημιουργήσει αποτελεσματικά κίνητρα για ελληνικές επιχειρήσεις και ξένες επενδύσεις (FDI),
* να παρακολουθήσει και να ελέγξει την εφαρμογή αλλά και την παραβίαση των κανόνων που θεσπίζει.
