Από το Capital αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Χ. Φλουδόπουλου:Ο κ. Τάσος Γιαννίτσης έχει συνδέσει το όνομά του με τη θητεία του στο υπουργείο εργασίας και την απόπειρα επίλυσης του ασφαλιστικού, ωστόσο όταν πρόσφατα ρωτήθηκε εάν θα ήθελε να αξιοποιηθεί ξανά σε αυτόν τον τομέα, είχε απαντήσει αρνητικά. Τότε είχε σημειώσει ότι προτάσεις που έγιναν 8 χρόνια πριν δεν μπορούν να αποτελούν πια σημείο αναφοράς για το σήμερα.
Η επικείμενη τοποθέτηση του 65χρονου καθηγητή του Οικονομικού του Πανεπιστημίου Αθηνών στη θέση του προέδρου των Ελληνικών Πετρελαίων έχει τη δική της σημασία. Στο συγκεκριμένο νέο του ρόλο ο κ. Γιαννίτσης αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας την επίτευξη τριών διαφορετικών στόχων, ο καθένας με τη δική του βαρύτητα: την αποκατάσταση των σχέσεων της διοίκησης με τους εργαζομένους και το συνδικάτο, τη διατήρηση της καλής εικόνας του ομίλου προς την αγορά και – ίσως το βασικότερο – την ανάδειξη του ισχυρού ρόλου του δημοσίου στην επιχείρηση.
Ήδη η επιλογή του κ. Γιαννίτση, για τη θέση του προέδρου των ΕΛΠΕ ερμηνεύεται ως επαλήθευση των προθέσεων της κυβέρνησης για επαναβεβαίωση του ρόλου του Δημοσίου στην εταιρεία. Άλλωστε και πριν τις εκλογές σε τοποθετήσεις τους στελέχη του κυβερνώντος κόμματος είχαν υπογραμμίσει τη δυνατότητα καλύτερου ελέγχου της αγοράς καυσίμων, μέσω και της παρουσίας του Δημοσίου στα ΕΛΠΕ
Και σε αυτήν την κατεύθυνση, ο κ. Γιαννίτσης, που διαδέχεται ένα πρόσωπο με ειδικό πολιτικό και οικονομικό βάρος τον κ. Τ. Χριστοδούλου, είναι ο άνθρωπος που μπορεί να συνομιλεί εξίσου άνετα με το κόμμα, την αγορά και τους εργαζόμενους.
Το βιογραφικό του αναφέρει ότι είναι καθηγητής του τομέα Ανάπτυξης και Διεθνούς Οικονομικής. Γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα, σπούδασε νομική και οικονομικές – πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε το διδακτορικό του στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Έχει διατελέσει σύμβουλος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, σύμβουλος στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, μέλος διαφόρων συμβουλίων οργανισμών και τραπεζών, ενώ ήταν πρόεδρος Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων στην Οικουμενική Κυβέρνηση Ζολώτα ( 1989-90). Διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Αγγελόπουλου για τη σύνταξη "Εκθεσης για τη σταθεροποίηση και ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας" (1990), της Οικονομικής Επιτροπής του ΟΟΣΑ ( 1993- 2000) και Οικονομικός Σύμβουλος του Πρωθυπουργού από το 1994 μέχρι την άνοιξη του 2000. Η θητεία του στο υπουργείο Εργασίας-Κοινωνικών Ασφαλίσεων το 2000-2001 έχει μείνει στην ιστορία εξαιτίας της προσπάθειας για την επίλυση του ασφαλιστικού. Στη συνέχεια ο κ. Γιαννίτσης διετέλεσε αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών (2001- 2004) και υπουργός εξωτερικών (άνοιξη 2004).
