Τρίτη 22 Ιουλίου 2008

Ανάσες και πετρέλαια...

Αξίζει να διαβάσει κανείς το άρθρο του Κ. Τσουπαρόπουλου από την "Ελευθεροτυπία". Φαίνεται πως η διοίκηση των ΕΛΠΕ διεισδύει και στον λεγόμενο προοδευτικό χώρο. Μετά το συγκρότημα Αλαφούζου (κυρίως μέσω του Ε. Χριστοδούλου), το "Βήμα" και τα "Νέα" (μέσω του Α. Χριστοδουλάκη που μισθοδοτείται από τα ΕΛΠΕ), την εφημερίδα "Το Παρόν" (που ξαφνικά με την αλλαγή διοίκησης τον περασμένο Δεκέμβριο σταμάτησε την παραμικρή αναφορά στα ΕΛΠΕ - όχι άμισθα πάντως-), η "Ελευθεροτυπία", παράλληλα με την προσπάθεια για την "απελευθέρωση¨του Αλ. Γιωτόπουλου, θα προωθεί φαίνεται και το έργο της Ελευσίνας. Έμεινε ο "Ελεύθερος Τύπος" της Γ. Αγγελοπούλου, ο οποίος είναι θέσει αντίθετος με το έργο της Ελευσίνας, καθώς αντιτίθεται στα σχέδια της Χαλυβουργικής και μοιραία στα σχέδια των ΕΛΠΕ. Αξίζει να παρατηρήσει κανείς την... συμπτωματική ομοιότητα του "Δελτίου Τύπου" του ΠΣΕΕΠ με το πόνημα της Ελευθεροτυπίας. Να υπενθυμίσουμε μόνο, ότι το Δελτίο Τύπου είχε γραφεί εξ ολοκλήρου από χέρι που δεν είναι καν μέλος του ΠΣΕΕΠ, στο οποίο απλά του έβαλαν την σφραγίδα του Σωματείου μας. Σε μερικά σημεία μάλιστα φαίνεται να συμπίπτει απόλυτα το συντακτικό ύφος (εκτός φυσικά από την επιχειρηματολογία), όπως για παράδειγμα το ψευτοδίλημμα "ανάπτυξη ή περιβάλλον".

Του ΚΩΣΤΑ ΤΣΟΥΠΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Γεμάτες είναι οι εφημερίδες τις μέρες αυτές -το καλοκαίρι με τους ανοιχτούς του ορίζοντες προσφέρεται για τέτοιες ειδήσεις και ρεπορτάζ- διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων και τοπικών - κοινωνικών φορέων για τη ρύπανση και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Η Greenpeace κατήγγειλε ότι «πνίγει τον Κορινθιακό η κόκκινη λάσπη», το στερεό απόβλητο που απομένει από την επεξεργασία του βωξίτη που χρησιμοποιείται -στα Ασπρα Σπίτια Βοιωτίας -για την παραγωγή αλουμίνας και αλουμινίου.

Ο βουλευτής του ΣΥΝ -και ιδιαίτερα ευαίσθητος περί τα περιβαλλοντικά θέματα -Μιχ. Παπαγιαννάκης επανέφερε στο προσκήνιο -για την κοινωνία της Σαντορίνης είναι πάντα στο προσκήνιο- το θέμα της απάντλησης πετρελαιοειδών και λιπαντικών του «Sea Diamond» που υπολογίζονται περίπου σε 600 τόνους.

Το χρυσόμαλλο δέρας της ανάπλασης -υποτίθεται- του Ελαιώνα στην Αττική αρχίζουν και το διεκδικούν πολλοί. Δεν είναι μόνον ο Παναθηναϊκός, που θέλει να φτιάξει γήπεδο και καταστήματα (προς εκμετάλλευση) σε μια περιοχή που θα του παραχωρηθεί από τον Δήμο Αθηναίων και θα αναπλαστεί -για να αποκτήσει υπεραξία και προσβασιμότητα- με δαπάνη του Ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή με χρήματα ημών των φορολογουμένων. Ηδη αρχίζουν να κινούνται επιχειρηματικά συμφέροντα που είχαν φροντίσει να αγοράσουν εκτάσεις και απαρχαιωμένα βιομηχανοστάσια στην περιοχή (διάβαζε ΕΤΜΑ). Πρόκειται για τον Ομιλο Βωβού που θέλει να κατασκευάσει στον Ελαιώνα μεγάλο εμπορικό κέντρο τύπου Mall, επιφάνειας 69.000 τετραγωνικών μέτρων, το οποίο θα δέχεται 34.000 επισκέπτες την ημέρα. Το σημαντικό είναι ότι το Νομαρχιακό Συμβούλιο δέχτηκε να γνωμοδοτήσει μόνον για το μπετόν του εμπορικού κέντρου, παρότι «η διαδικασία τμηματικών εγκρίσεων στρέφεται σαφώς κατά της περιβαλλοντικής προστασίας» όπως υποστηρίζει ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κ. Μουτζούρης, οι αντιπρυτάνεις Γ. Πολύζος και Γερ. Στάθης, καθώς και ο πρόεδρος του ΤΕΕ Γιαν. Αλαβάνος.

Με συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις, επιτροπές αγώνα για την προστασία του Θριάσιου Πεδίου στράφηκαν και πάλι την προηγούμενη εβδομάδα κατά της επένδυσης των EΛ.ΠE.-Petrola στην Ελευσίνα. Μια πόλη και μια περιοχή που όντως υποφέρει και δεν χρειάζεται να «λυθούν» και να ερμηνευτούν τα Ελευσίνια Μυστήρια για να γίνει παραδεκτό! Εκεί βρίσκονται τα τσιμέντα Χάλυψ (της Ιταλτσιμέντι), ο Τιτάν, η Χαλυβουργία Μάνεση, τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, η ΠΥΡΚΑΛ και αμέτρητες βιοτεχνίες και μικρές βιομηχανίες, που ποτέ δεν έχουν ελεγχθεί αν και πόσο ρυπαίνουν.

Σε εξέλιξη βρίσκεται μονάδα ηλεκτροπαγωγής 900 μεγαβάτ της Χαλυβουργικής. Οι μεγάλες εταιρείες logistic κάνουν εκεί τις αποθήκες τους ένθεν και ένθεν της Αττικής και τώρα της εθνικής οδού. Βαρέλια τοξικά υπάρχουν στον Ασπρόπυργο, ενώ τα αυτοκίνητα στην έξοδο της Αττικής οδού φούντωσαν τη ρύπανση.

Θα πούμε καθαρά τις πικρές αλήθειες. Το Θριάσιο είναι μια κορεσμένη βιομηχανικά και περιβαλλοντικά περιοχή, που όμως συμβάλλει σημαντικά στην οικονομική δραστηριότητα και παράγει ή συντηρεί απασχόληση. Μεγάλες μονάδες δεν χρειάζεται να γίνουν. Πρέπει, όμως, να εκσυγχρονιστούν οι υπάρχουσες με αυστηρό σεβασμό στους όρους για την προστασία του περιβάλλοντος και με τη συναίνεση των τοπικών κοινωνιών.

Αν δεν εκσυγχρονιστούν (όπως τα ΕΛ.ΠΕ.), θα κλείσουν σήμερα ή αύριο. Με την επένδυση θα παραχθεί πετρέλαιο σύγχρονων και κοινοτικών προδιαγραφών. Οι υπεύθυνοι της εταιρείας υπολογίζουν σε εξοικονόμηση 300 δολαρίων τον τόνο, που θα επιτρέψει στα ΕΛ.ΠΕ. -όπου συμβιώνουν αρμονικά Δημόσιο και Ομιλος Λάτση- να στηριχθεί στα πόδια του και να επεκταθεί, σύμφωνα με τον προγραμματισμό τους, στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη Θεσσαλονίκη σήμερα και στη Θίσβη Βοιωτίας αύριο. Υπάρχει σαφώς ένα θέμα «καταμερισμού» της ρύπανσης με διοξείδιο του άνθρακα. Ειδικοί μάς τόνισαν ότι «αλλού πρέπει να αναζητηθούν οι ρύποι, ιδίως στη ΔΕΗ και τις Μεταφορές», που προκαλούν το 70% του συνόλου. Εμπειρογνώμονες των ΕΛ.ΠΕ. επισημαίνουν από την πλευρά τους ότι τα τρία διυλιστήρια, (Ελευσίνας Ασπροπύργου και Θεσσαλονίκης), συν η Μότορ Οϊλ του Ομίλου Βαρδινογιάννη «συνεισφέρουν» μόνον το 3,5%-4% του εκπεμπόμενου διοξειδίου του άνθρακα.

Η περίπτωση της επένδυσης των ΕΛ.ΠΕ. είναι κλασική της ανάδειξης του διλήμματος «ανάπτυξη ή περιβάλλον». Τα ΕΛ.ΠΕ. λένε ότι το κόστος της επένδυσης αυξήθηκε από 750-800 εκατ. σε 1.200 εκατ. ευρώ ακριβώς για την προστασία του περιβάλλοντος. Με τη σημερινή όξυνση στο πολιτικό σκηνικό καταντά σχεδόν χωρίς μεγάλη σημασία το γεγονός ότι τα τρία συναρμόδια υπουργεία της κυβέρνησης της Ν.Δ. (ΠΕΧΩΔΕ - Ανάπτυξης - Ναυτιλίας) έχουν εγκρίνει τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων των ΕΛ.ΠΕ. Πολιτική λύση -που θα είναι και οικονομική- έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία να αναζητήσουν και να «επιβάλουν» με το βάρος τους ο κατά τεκμήριο ανεξάρτητος αρμόδιος κοινοτικός επίτροπος Στ. Δήμας, ο νομάρχης Δυτ. Αττικής Αρ. Αρκουδάρης (έχει εκλεγεί με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ) και ο δήμαρχος Ελευσίνας Γ. Αμπατζόγλου (που στο παρελθόν είχε εκλεγεί βουλευτής του ΣΥΝ). Σύνθεση και ρεαλισμός.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 19/07/2008



9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτή την ιστορια του δελτιου τύπου του ΠΣΕΕΠ για την επένδυση στην Ελευσίνα πρέπει κάποτε να την σταματήσετε,το κείμενο ειναι γραμμένο απ' το προεδρείο του Δ.Σ.και βεβαίως δεν γράφτηκε για να αρέσουμε στην διοίκηση της εταιρειας,αλλα γιατί πιστεύουμε αυτά που γράψαμε και θα έπρεπε να τα πιστέυετε και εσεις και οχι να μιλάτε δύο γλώσσες.

Ανώνυμος είπε...

Γράφουν:
"Να υπενθυμίσουμε μόνο, ότι το Δελτίο Τύπου είχε γραφεί εξ ολοκλήρου από χέρι που δεν είναι καν μέλος του ΠΣΕΕΠ, στο οποίο απλά του έβαλαν την σφραγίδα του Σωματείου μας."
Σαν να είναι σίγουροι δηλαδή!

Γράφεις:
"το κείμενο είναι γραμμένο απ' το προεδρείο του Δ.Σ.και βεβαίως δεν γράφτηκε για να αρέσουμε στην διοίκηση της εταιρειας,αλλα γιατί πιστεύουμε αυτά που γράψαμε"
Σαν να είσαι σίγουρος και εσύ! Αφού φαίνεται καθαρά όπως το γράφεις ότι εσύ είσαι μέλος του προεδρείου!

Τελικά εγώ ποιόν να πιστέψω? Αν και δεν έχει τόση σημασία. Διότι ενώ θα έπρεπε, ποτέ δεν γνωρίζαμε ποιός ακριβώς ήταν ο συντάκτης των ανακοινώσεων. Μας ενδιέφερε τελικά το πνεύμα και το μήνυμα των γραφομένων και όχι ποιός το έγραψε. Το οποίο έχει βεβαίως και αυτό την τεράστια σημασία του.
Ας είναι μάθαμε να διαβάζουμε γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι τα μισά από αυτά μπορεί να είναι και ψέματα η σκόπιμες στρεβλώσεις. Πως μου το είπε ο βανόκλειδος-νομίζω- πριν λίγο καιρό? "Δεν είμαστε δα και κοινωνία αγγέλων στα ΕΛΠΕ".

Υ.Γ
Ας βάλουμε ένα κώδικα επικοινωνίας. Αν είναι να λέτε καμιά αλήθεια 100% να γράφετε με έντονα και κεφαλαία για να μην ψάχνομαι ασκόπως. Διαφορετικά ότι γράφετε με μικρά θα τα διαβάζω με μισό μάτι!!!

Ανώνυμος είπε...

"Σχετικά με το δελτίου τύπου που εξέδωσε το ΠΣΕΕΠ για το έργο της Ελευσίνας θέλουμε να εκφράσουμε την άποψη μας. Κατ’ αρχάς, παρότι πέρασαν 5 μέρες περίπου από την έκδοση του Δελτίου, η αρχική εντύπωση όλων μας εδώ παραμένει η ίδια, δηλαδή ότι γράφτηκε από άτομο
1. ξένο προς τον συνδικαλιστικό χώρο και
2. άσχετο με τον χώρο των ΕΛΠΕ και του πετρελαίου"
Αυτά είχαμε γράψει τον Απρίλιο για το "Δελτίο Τύπου". Και αν τότε ήταν κραυγαλέα υποψία, τώρα είναι ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ. Γράφτηκε από τον δημοσιογράφο Α. Χριστοδουλάκη του Βήματος που είναι στο payroll των ΕΛΠΕ. Και απλά κυκλοφόρησε σε επιστολόχαρτο του ΠΣΕΕΠ και στο τέλος μπήκε και η σφραγίδα του.

Ανώνυμος είπε...

Φαίνεται πως ο Ξενοφώντας και οι άλλοι (ανώνυμοι ) υπεύθυνοι του
BLOG, μαθημένοι να δέχονται μέχρι τώρα, στην όποια συνδικαλιστική
η πολιτική δράση έχουν, «γραμμές» και έτοιμα κείμενα από τους καθοδηγητές
η πάτρωνες τους , αδυνατούν να πιστέψουν πως μπορεί ένα συλλογικό
συνδικαλιστικό όργανο όπως η εκτελεστική η το προεδρείο του ΠΣΕΕΠ ,
να μπορεί να διαμορφώνει θέσεις και προτάσεις σε ένα κείμενο σοβαρό,
αξιόπιστο, στιβαρό, και προπάντων σύμφωνο με τις διαθέσεις των εργαζομένων που εκπροσωπεί.
Ας το πάρουν απόφαση .Δεν είναι όλοι οι συνδικαλιστές ίδιοι.
Ας μη κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια!!!

Ανώνυμος είπε...

EΜΠΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ.(Κλεμένο είναι)¨άσχετο αλλά σχετικό


ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΠΡΙΝ ΤΟ 1985


«Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πως καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δυο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δυο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμη ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους . Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτοαμ σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το « σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιγνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μας βρεί. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους». Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτό σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλο και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό η αναψυκτικά η οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντας μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.
Δεν είχαμε Playstations, Nintento 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές η Internet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα.. μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιγνίδια μόνοι μας από ξύλα.
Χάσαμε χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου! Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων μας και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το.! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο.! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πως ατ καταφέραμε?
Στα σχολικά παιγνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρείς μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις η γκόλφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στη άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ?): D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί…»

Ανώνυμος είπε...

Βανoκλειδο αργησες. Τοχε δημοσιευσει ο Γιαγκουρας στις 7/102007. Μονο που αυτος που το πηρε επειδη μαλλον είναι γεννημενος μετά το 1980 του εβαλε αλλα 5 χρονακια. Τον χασαμε κιαυτον.

Ανώνυμος είπε...

Ρε που εξαφανίστηκαν όλοι?
Φύγαν και δεν λένε να γυρίσουν!
Τρώνε λές τα αναδρομικά απ το 5%?
Πέςτο ψέματα!
Όχι που γκρίνιαζαν οτι είναι και λίγο! Οι παρατάσεις στην Καλαμάτα και την χαλκιδική πάνε σύννεφο λέει!

Σεϊχηδες! Ε Σεϊχηδες!

Ανώνυμος είπε...

PRESS-GR.BLOGSPOT.COM 12:23.30/7/08

επερώτηση στη βουλή!

Ανώνυμος είπε...

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ είσαι ξεφτέρι.και σε περνούσα γιά ΒΛΑΚΑ.