με αφορμή τα σχέδια επέκτασης των εγκαταστάσεων των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα
Με αφορµή αναφορά - καταγγελία από τοπική πρωτοβουλία πολιτών που αφορά το σχέδιο επέκτασης και τη διαδικασία αδειοδότησης των εγκαταστάσεων των ΕΛ.ΠΕ. στην Ελευσίνα, η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς δηλώνει την αντίθεσή της µε την επέκταση υφιστάµενων και τη δημιουργία νέων βιοµηχανικών εγκαταστάσεων υψηλής επικινδυνότητας στο Θριάσιο Πεδίο, για τους εξής λόγους:
• Το Θριάσιο Πεδίο είναι βιομηχανικά κορεσμένο
Εδώ και δεκαετίες, το Θριάσιο Πεδίο «φιλοξενεί» βαριά βιοµηχανία (διυλιστήρια, χαλυβουργίες, χηµικές βιοµηχανίες, τσιµεντοβιοµηχανίες, ναυπηγεία, βιοµηχανίες πυροµαχικών και τροφίµων), ενώ ο κόλπος της Ελευσίνας, που αποτελεί τον αποδέκτη των υδάτων της ευρύτερης λεκάνης απορροής δεν έχει µόνο οικονοµική, αλλά και οικολογική σηµασία. Στην περιοχή λειτουργούν μερικές από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας, όπως: δύο διυλιστήρια πετρελαίου (ΕΛ.ΠΕΑΣΠ, ΕΛ.ΠΕΕΛ), δύο χαλυβουργεία (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ, ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ), δύο τσιµεντοβιοµηχανίες (ΤΙΤΑΝ, ΧΑΛΥΨ), µια βιοµηχανία πυροµαχικών (ΠΥΡΚΑΛ), δύο ναυπηγεία (Ελευσίνας, Σκαραµαγκά), διαλυτήρια πλοίων, λιµάνι για εµπορικές χρήσεις, ράδα αναµονής και εξυπηρέτησης πλοίων. Επίσης, υπάρχουν εγκαταστάσεις αποθήκευσης και διακίνησης προϊόντων πετρελαίου, τρεις μονάδες αναγέννησης ορυκτελαίων, µία χαρτοβιομηχανία, πολλές χειλικές βιοτεχνίες, βιοτεχνίες και βιοτεχνίες πλαστικών-ελαστικών, λατρεία και πολλές μικρότερες μονάδες. Συνολικά, στο Ιάσιο λειτουργούν περίπου 2.200 επαγγελτικές εγκαταστάσεις, ενώ στον ίδιο χώρο κατοικούν µώνια 104.719 πολίτες (απογραφή πληθυσµού του 2001).
Σ’ αυτή την περιοχή όµως, όπου έχει συγκεντρωθεί το 40% της βαριάς βιοµηχανίας της χώρας µας, σήµερα σχεδιάζονται και εγκρίνονται νέες βιοµηχανικές εγκαταστάσεις, που θα επιβαρύνουν τις περιβαλλοντικές συνθήκες όχι µόνο του Θριασίου και κατ’ επέκταση της γειτονικής ∆υτικής Αθήνας (Χαϊδάρι, Αιγάλεω, Περιστέρι, Πετρούπολη, Λιόσια, Φυλή, Κορυδαλλό κτλ), αλλά και ολόκληρου του Λεκανοπεδίου της Αττικής.
Συγκεκριμένα σχεδιάζονται:
1. Στο παραλιακό μέτωπο Ελευσίνας, προς την πλευρά της ΠΥΡΚΑΛ, η επέκταση και ο εκσυγχρονισµός των ΕΛΠΕ Ελευσίνας (διυλιστήριο πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ).
2. Εγκατάσταση μονάδας ηλεκτροπαραγωγής 880 MW από φυσικό αέριο (Χαλυβουργική Α.Ε.- ΔΕΗ).
3. Σε δασική περιοχή στη θέση Μελετάνι Μάνδρας σχεδιάζεται η δηµιουργία χώρου υποδοχής και επεξεργασίας τοξικών αποβλήτων.
4. Συνεχίζεται επίσης σήµερα στον ΧΥΤΑ Φυλής η περιβαλλοντική υποβάθµιση που άρχισε εδώ και δεκαετίες στον ΧΥΤΑ Άνω Λιοσίων.
• Η επέκταση των ΕΛΠΕ επιφυλάσσει σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις
Το διυλιστήριο ΕΛΠΕ Ελευσίνας δεν χρειάζεται να επεκταθεί εδαφικά και παραγωγικά για να σταµατήσει να είναι ρυπογόνο. Αρκεί να χρησιµοποιεί καλύτερα καύσιµα, να πραγµατοποιηθούν επενδύσεις σε τεχνολογίες απορρύπανσης και να εφαρµοστούν οι εγκεκριμένες Βέλτιστες Διαθέσιµες Τεχνικές (ΒΔΤ). Η προσαρµογή στις ΒΔΤ έπρεπε να έχει πραγματοποιηθεί από τον Οκτώβριο 2007, βάσει της Οδηγίας 96/61/ΕΚ για την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης. Σίγουρα λοιπόν η συμμόρφωση µε τις σύγχρονες απαιτήσεις και τεχνολογίες για τη μείωση της ρύπανσης δεν σχετίζεται με την επέκταση της παραγωγικής δραστηριότητας της επιχείρησης. Αντίθετα, οφείλουν τα ΕΛ.ΠΕ. να κάνουν τις απαραίτητες επενδύσεις, ώστε να πάψει το διυλιστήριο στην Ελευσίνα να ρυπαίνει το περιβάλλον.
Σχετικά µε την παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας της ήδη υφιστάμενης εγκατάστασης έχει γνωμοδοτήσει και η Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (ΕΥΕΠ) του ΥΠΕΧΩ∆Ε. Χαρακτηριστικό παράδειγµα παράβασης αποτελεί η µη κάλυψη των καναλιών εισόδου των ελαιοδιαχωριστών µε σκέπαστρα, πρακτική που ανήκει στις προτεινόµενες ΒΔΤ για τις εγκαταστάσεις διύλισης. Άλλη διαπιστωμένη παράβαση αφορά τη μη πραγματοποίηση μετρήσεων CS2 (διθειάνθρακας) στην έξοδο της μονάδας Clauss και CO (μονοξείδιο του άνθρακα) και CS2 στην έξοδο του μετακαυστήρα, τη µη τήρηση ηλεκτρονικού αρχείου συνεχών μετρήσεων στην καπνοδόχο μεγάλης εγκατάστασης καύσης και στη μονάδα ανάκτησης θείου, τη µη πραγματοποίηση μετρήσεων θερµοκρασίας των επεξεργασµένων υγρών αποβλήτων και την απουσία άδειας επεξεργασίας επικίνδυνων αποβλήτων. Στην προκειµένη περίπτωση, υπάρχει προφανής ανάγκη βελτίωσης και του επιπέδου των επιθεωρήσεων που διενεργούνται από την ΕΥΕΠ, καθώς πέραν της απλής διαπίστωσης της έλλειψης μετρήσεων από τα ΕΛΠΕ, η υπηρεσία δεν προχώρησε σε δικές της μετρήσεις για να διαπιστώσει αν πληρούνται τα όρια εκποµπών ρύπων ή όχι.
• Αναμένεται αθροιστική επιβάρυνση από τις νέες ρυπογόνες εγκαταστάσεις
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της σχεδιαζόµενης εγκατάστασης των ΕΛΠΕΕλ δεν πρέπει να αντιµετωπιστούν αποσπασµατικά και ως άσχετες από την αθροιστική επίπτωση που αναµένεται σε συνδυασµό µε τις υπόλοιπες σχεδιαζόµενες βαριές εγκαταστάσεις. Συνεπώς, η εκ παραλλήλου χωροθέτηση της επέκτασης των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα, µε τη µονάδα ηλεκτροπαραγωγής στη Χαλυβουργική και των χώρο ταφής τοξικών αποβλήτων στη Μάνδρα εκτιµάται ότι θα επιτείνουν την ήδη βαριά υποβαθµισµένη περιβαλλοντική κατάσταση του Θριασίου.
Η σχεδιαζόµενη κατασκευή μονάδας ηλεκτροπαραγωγής (∆ΕΗ-ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ ΑΕ), συνολικής ισχύος 880 Μεγαβάτ, που θα λειτουργεί µε φυσικό αέριο θα επιβαρύνει επίσης σε μεγάλο βαθµό το ήδη βεβαρηµένο Θριάσιο αλλά και γενικότερα το Λεκανοπέδιο της Αττικής. Με βάση τα στοιχεία της εταιρείας, θα καίγονται 900 εκ. κυβικά μέτρα φυσικό αέριο ετησίως, τα οποία θα απελευθερώνουν 4,5 εκ. κυβικά μέτρα καυσαερίων την ώρα πάνω από το Θριάσιο, ποσότητα 2,5 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των 27 καπνοδόχων και των δύο διυλιστηρίων της περιοχής. Ειδικά τα οξείδια του αζώτου (2.000 τόνοι ετησίως) θα οδηγήσουν σε υπέρβαση των ορίων τόσο των οξειδίων αυτών, όσο και του όζοντος στο Θριάσιο και στο Λεκανοπέδιο της Αθήνας.
Η ατμοσφαιρική αυτή ρύπανση ισοδυναμεί με την προκαλούμενη κυκλοφορία 1,8 εκατ. οχημάτων ημερησίως με διαδρομή 20 χλμ. το καθένα. Έρευνες «έδειξαν» ότι σε περίπτωση που λειτουργήσει η μονάδα, η ήδη επιβαρημένη περιοχή θα κατακλυστεί από ρύπους εξαιρετικά επικίνδυνους για την υγεία. Οι δυτικές περιοχές του Πειραιά και της Αθήνας κινδυνεύουν από το «μεγα-νέφος» που προβλέπεται ότι θα προκαλέσει η λειτουργία του νέου εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής στο εργοστάσιο της Χαλυβουργικής.
Στο Μελετάνι Μάνδρας, η εταιρεία Μandreco σχεδιάζει την εγκατάσταση του πρώτου Χώρου Υγειονομικής Ταφής Επικινδύνων Αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ) στη χώρα μας. Σ’ ένα εξαντλημένο μεταλλείο σχεδιάζεται ένα έργο πραγματικά απαραίτητο για την Ελλάδα, το οποίο όμως θα καταλάβει 900 στρέμματα δασικής έκτασης, ένα μοναδικό πνεύμονα πρασίνου στο Θριάσιο. Ο ΧΥΤΕΑ θα υποδέχεται τους 100.000 τόνους βιομηχανικών αποβλήτων από τις δύο χαλυβουργίες που βρίσκονται στο Θριάσιο, καθώς και επικίνδυνα απόβλητα από άλλες βιομηχανίες της χώρας. Οι επιπτώσεις, ειδικά στην περίπτωση κακοτεχνιών κατά τη φάση κατασκευής και λειτουργίας, δεν περιορίζονται στην απώλεια ενός από τους ακριβοθώρητους πλέον πράσινους πνεύμονες του πολύπαθου Θριασίου, αλλά και από την περαιτέρω μη αναστρέψιμη υποβάθμιση της ποιότητας των εδαφών και των υπόγειων υδροφορέων.
• Στο Θριάσιο, κάθε βιοµηχανική επέκταση αυξάνει τον κίνδυνο µεγάλου ατυχήµατος
Οποιαδήποτε επέκταση βιομηχανίας ή δημιουργία νέας βιομηχανικής εγκατάστασης στην περιοχή αυξάνει συνολικά τον κίνδυνο μεγάλου ατυχήματος. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν πρόκειται για μια εγκατάσταση σύνθετη και πολύπλοκη όπως η προτεινόμενη επέκταση του διυλιστηρίου. Η αύξηση της πολυπλοκότητας οποιασδήποτε βιομηχανικής εγκατάστασης, αυξάνει και τις πιθανότητες ανθρώπινου λάθους ή μηχανικής βλάβης, αυξάνοντας ταυτόχρονα την πιθανότητα ατυχήματος.
Στην περίπτωση της επέκτασης των διυλιστηρίων της Ελευσίνας, ο κίνδυνος ατυχήματος που ελλοχεύει εστιάζεται στις αυξημένες πιθανότητες λάθους ή μηχανικής βλάβης, που μπορούν να προκαλέσουν ανάφλεξη στις δεξαμενές καυσίμων που ήδη λειτουργούν στις σημερινές εγκαταστάσεις.
Φαινόμενο ντόμινο από ένα ατύχημα στο συγκρότημα υδρογονοδιάσπασης θα μπορούσε να προκληθεί και από θραύσματα που θα εκσφενδονιστούν προς την κατεύθυνση των δεξαμενών καυσίμου. Έτσι λοιπόν, στην περίπτωση έναρξης μιας διαδικασίας πολλαπλασιαστικών φαινομένων, μία ή περισσότερες δεξαμενές καυσίμων θα μπορούσαν να πάρουν φωτιά και με τη σειρά τους να προκαλέσουν επιπτώσεις σε άλλες μονάδες του διυλιστηρίου. Σε περίπτωση ανάφλεξης δεξαμενών καυσίμων, μπορεί να έχουμε εκτίναξη θραυσμάτων ακόμη και σε ακτίνα εκατοντάδων μέτρων. Στο δυσμενές σενάριο ατυχήματος στις εγκαταστάσεις των ΕΛΠΕ, όπως π.χ. ένα μείζον περιστατικό στις δεξαμενές LPG ενδέχεται να προκαλέσει και ανάφλεξη των κοντινών σ’ αυτές δεξαμενών καυσίμων.
Η σχεδιαζόμενη επέκταση των ΕΛΠΕ Ελευσίνας θα καταλάβει υπερτετραπλάσιο χώρο από τον χώρο που καταλαμβάνουν οι υφιστάμενες παραγωγικές μονάδες. Οι νέες μονάδες θα καταλάβουν έκταση 140 στρεμμάτων, πέραν της σημερινής εγκατάστασης των περίπου 1.500 στρεμμάτων. Με την επέκταση αυτή, οι εγκαταστάσεις των ΕΛΠΕ θα πλησιάσουν ακόμα περισσότερο το Πυριτιδοποιείο - Καλυκοποιείο (ΠΥΡΚΑΛ), καταλαμβάνοντας σήμερα αδόμητη έκταση που λειτουργεί ως απόσταση ασφαλείας μεταξύ τους. Αν πραγµατοποιηθεί η επέκταση, οι παραγωγικές μονάδες του διυλιστηρίου θα έρθουν πιο κοντά στην Ελευσίνα και τις εργατικές κατοικίες της Μάνδρας και φυσικά στην ΠΥΡΚΑΛ, µε φυσικό αποτέλεσµα να αυξηθεί η επικινδυνότητα. Το ίδιο ισχύει και για τη σχεδιαζόµενη µονάδα ηλεκτροπαραγωγής στη Χαλυβουργική.
Στο Θριάσιο και στα διοικητικά όρια των ∆ήµων Ελευσίνας, Ασπροπύργου, Μάνδρας και Μαγούλας, εδρεύουν πολλές βιοµηχανικές εγκαταστάσεις αυξηµένης επικινδυνότητας (17 βιοµηχανικές µονάδες) που υπάγονται στην αναθεωρηµένη οδηγία SEVESO II «Καθορισµός µέτρων και όρων για την αντιµετώπιση κινδύνων από ατυχήµατα µεγάλης έκτασης σε εγκαταστάσεις ή μονάδες, λόγω της ύπαρξης επικίνδυνων ουσιών» και οι οποίες εγκυµονούν σοβαρούς κινδύνους, ιδίως στην περίπτωση µεγάλου βιοµηχανικού ατυχήµατος.
Θυµίζουµε ότι την περιοχή επιβαρύνει µια θλιβερή προϊστορία ατυχηµάτων, όπως αυτό στην ΠΕΤΡΟΛΑ το 1992 (14 νεκροί εργάτες και 17 τραυµατίες) και στην ΠΥΡΚΑΛ το 1995 (3 νεκροί και 13 τραυµατίες). Παράλληλα, η ρύπανση της θαλάσσιας περιοχής και του υδροφόρου ορίζοντα χρονολογείται από το 1974 λόγω διαρροής πετρελαίου από τις δεξαµενές της πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ. Ο κίνδυνος ανάφλεξης της περιοχής φαντάζει όµως ακόμη πιο άμεσος, αφού, σύµφωνα µε καταγγελίες, ακόµη και σήµερα υπάρχει διαρροή πετρελαιοειδών από το συγκεκριµένο διυλιστήριο προς τον θαλάσσιο χώρο και το υπέδαφος της ιδιοκτησίας της ΠΥΡΚΑΛ.
• Αναμένεται επιβάρυνση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο λεκανοπέδιο
Όπως καταδεικνύεται σαφώς από τις μετρήσεις του Αναπτυξιακού Συνδέσµου Δήµων και Κοινοτήτων Θριασίου, οι υπερβάσεις των ορίων ρύπων (µικροσωµατιδίων και όζοντος) είναι καθηµερινότητα για την περιοχή. Ενδεικτικά, μέσα στο 2007, οι ημέρες υπέρβασης των ορίων για τα µικροσωµατίδια έφθασαν τις 257 στην παραλία Ασπροπύργου και τις 181 στις Εργατικές Κατοικίες Μάνδρας. Ενδεικτική της επιβάρυνσης της περιοχής είναι η σύγκριση των συγκεντρώσεων στο Θριάσιο µε άλλες περιοχές του λεκανοπεδίου, από την οποία προκύπτει σαφώς ότι η περιοχή φιλοξενεί μόνιµες πηγές ρύπων που εκδηλώνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Με δεδοµένο ότι τα ΕΛΠΕ Ελευσίνας ευθύνονται κατά «λιγότερο από 50%» για τη ρύπανση της Ελευσίνας (όπως προκύπτει από την ίδια τη ΜΠΕ του σχεδίου επέκτασης), ο οποιοσδήποτε, ούτως ή άλλως αµφισβητήσιµος ισχυρισµός για µείωση των εκποµπών των οξειδίων του αζώτου κατά 12% (ρύπος ιδιαίτερα σηµαντικός για το φωτοχηµικό νέφος της Αττικής) είναι άνευ σηµασίας, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς το σύνολο της επιβάρυνσης που αναµένεται από όλες τις νέες εγκαταστάσεις. Το διυλιστήριο όφειλε να έχει ήδη προχωρήσει σε µείωση των εκπομπών του υφιστάµενου λειτουργικού σχήµατος µε την εφαρµογή Βέλτιστων Διαθέσιων Τεχνικών, όπως προβλέπει η σχετική νοµοθεσία, και όχι να παρουσιάζει τη χρήση τους ως κάτι καινοτόµο, στο πλαίσιο µάλιστα µιας εκτεταµένης επέκτασης. Μεγάλη πρόσθετη επιβάρυνση αναµένεται επίσης από τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής ΔΕΗ-Χαλυβουργικής, λόγω των υψηλών εκποµπών οξειδίων του αζώτου. Τέλος, η αύξηση της ενεργειακής κατανάλωσης από την επέκταση των ΕΛΠΕ Ελευσίνας θα οδηγήσει σε µεγάλη αύξηση των εκποµπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) βασικού αερίου του θερµοκηπίου.
Το Θριάσιο πρέπει να έχει µέλλον!
Το σχέδιο επέκτασης των διυλιστηρίων ΕΛΠΕ Ελευσίνας (πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ), η εγκατάσταση μονάδας ηλεκτροπαραγωγής στη Χαλυβουργική, καθώς και όλα τα άλλα έργα, αποσκοπούν στην κάλυψη αναγκών της αγοράς και προφανώς όχι στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στην προστασία του ήδη εξαιρετικά υποβαθµισµένου περιβάλλοντος του Θριασίου.
Οι βεβαρηµένες από ανθρωπογενείς δραστηριότητες κατοικηµένες περιοχές, όπως το Θριάσιο, δεν θα πρέπει πλέον να αντιµετωπίζονται στην πράξη ως προτιµησιακοί χώροι περαιτέρω συγκέντρωσης οχλουσών και ρυπογόνων δραστηριοτήτων. Αντίθετα, το στοιχείο αυτό πρέπει να αποτελεί δυσµενή για τη χωροθέτηση παράγοντα και σε ειδικές περιπτώσεις απαγορευτικό. Οι βαριές, ρυπαίνουσες και επικίνδυνες για µεγάλο ατύχηµα βιοµηχανικές εγκαταστάσεις θα έπρεπε να χωροθετούνται εντός σωστά διαχειριζόµενων βιομηχανικών περιοχών και σε απόσταση ασφαλείας από ήδη κατοικηµένες περιοχές. Αυτές οι βασικές αρχές προστασίας της ανθρώπινης ζωής και της ποιότητας του περιβάλλοντος δυστυχώς δεν τηρούνται στην περίπτωση του Θριασίου, όπου σε απόσταση αναπνοής από παλαιόθεν κατοικηµένες περιοχές δηµιουργούνται βιοµηχανίες υψηλής περιβαλλοντικής επικινδυνότητας.
H αξία της ζωής και του περιβάλλοντος στο Θριάσιο είναι ισότιµη µε αυτή σε κάθε άλλη γωνιά της Ελλάδας. Το ίδιο ισχύει και για το δικαίωμα σε ένα υγιές και ισορροπημένο περιβάλλον, και στην αειφόρο χρήση του εδάφους, του αέρα και των υδάτων. Κανείς κάτοικος της χώρας, στο Θριάσιο ή αλλού, δεν πρέπει να επωµίζεται επιλεκτικά το βάρος των περιβαλλοντικών ασθενειών, της τοξικής ρύπανσης στη θάλασσα, στον αέρα και στο έδαφος, της έλλειψης σχεδιασµού, ενηµέρωσης και συµµετοχής, των ανεπιτήρητων βιοµηχανικών δραστηριοτήτων, του κινδύνου µεγάλων βιοµηχανικών ατυχηµάτων, της κακής περίθαλψης, της έλλειψης επιδηµιολογικών µελετών, της ελλιπούς εφαρµογής του νόµου. Κανείς κάτοικος της χώρας δεν πρέπει να τίθεται προ του διλήµµατος µεταξύ ανεργίας και επικίνδυνων συνθηκών περιβάλλοντος και ασφάλειας στους χώρους εργασίας και διαβίωσης. Είναι επίσης καιρός να αναγνωριστεί η ανυπολόγιστη οικονοµική διάσταση της περιβαλλοντικής υποβάθµισης, καθώς το κόστος της δεν περιορίζεται στην απορρύπανση, αλλά περιλαµβάνει την ασφάλεια και υγεία των κατοίκων της περιοχής και ευρύτερα του λεκανοπεδίου, την απώλεια ζωτικής σηµασίας φυσικών πόρων και την υπονόµευση σηµαντικών ευκαιριών για περιβαλλοντικά εναρµονισµένη οικονοµική ανάπτυξη. Είναι καιρός ο µελλοντικός σχεδιασμός αντί να αναγνωρίζει και να επικυρώνει νοµικά την περιβαλλοντική υποβάθμιση, να μεριμνήσει για την αντιστροφή της.
Το Θριάσιο παλεύει µε τη ρύπανση και την υποβάθµιση, διεκδικώντας την προώθηση όλων των αναγκαίων προϋποθέσεων που θα διασφαλίζουν µια περιβαλλοντικά ισορροπημένη πρόοδο της περιοχής προς όφελος των κατοίκων της. Οποιοσδήποτε σχεδιασµός για το Θριάσιο Πεδίο θα πρέπει απαραιτήτως να υπογραµµίζεται από τις εξής κατευθύνσεις:
- Άµεση αναστολή των διαδικασιών επέκτασης υφιστάµενων και κατασκευής οποιωνδήποτε νέων βιοµηχανικών εγκαταστάσεων υψηλής περιβαλλοντικής επικινδυνότητας. Ούτως ή άλλως, η εδώ και δεκαετίες εκ των πραγµάτων χωροθέτηση βιοµηχανικής περιοχής υψηλής επικινδυνότητας δίπλα σε κατοικημένες περιοχές, χωρίς κανένα σχεδιασµό και ρυθµίσεις για την ασφάλεια και προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής, ήταν ένα σφάλµα. Ένα σφάλµα που, έστω και τώρα, πρέπει να διορθωθεί.
- Χωροταξικός και πολεοδοµικός σχεδιασµός ολόκληρης της περιοχής, μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες.
- Αυστηρός και συνεχής έλεγχος για την τήρηση σαφών και µετρήσιµων περιβαλλοντικών όρων λειτουργίας όλων των υφιστάµενων βιοηχανικών εγκαταστάσεων. Απαραίτητη είναι η δηµοσιοποίηση των αποτελεσµάτων όλων των ελέγχων στις βιοµηχανικές εγκαταστάσεις του Θριασίου, ώστε η κοινωνία των πολιτών να λειτουργήσει ως άτυπος «ελεγκτής» των περιβαλλοντικών επιδόσεών τους.
- Άµεση προτεραιότητα για τον σχεδιασµό προγράµµατος απορρύπανσης και αποκατάστασης των ρυπασµένων εδαφών και φυσικών πόρων, µε χρηµατοδότηση από τις βιοµηχανίες του Θριασίου, στη βάση της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» και από το Ελληνικό ∆ηµόσιο που βαρύνεται µε συνυπαιτιότητα για την ανεξέλεγκτη υποβάθµιση του Θριασίου.
- Σχεδιασµός και δηµιουργία κοινόχρηστων χώρων πρασίνου και αναψυχής και ανάπλαση ικανών τμηµάτων του παραλιακού µετώπου, µε κρατική ευθύνη, ως αντιστάθµισµα για την επί δεκαετίες φιλοξενία της βιοµηχανικής καρδιάς της Ελλάδας.
30 Ιουλίου 2008
Υπεύθυνοι επικοινωνίας
Βαγγέλης Τερζής, Ερευνητής Περιβαλλοντικής Πολιτικής, e.terzis@wwf.gr Θεοδότα Νάντσου, Υπεύθυνη Περιβαλλοντικής Πολιτικής, tnantsou@wwf.gr
http://www. wwf. gr
http://politics.wwf.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου