Η Συνδικαλιστική Συνεργασία της ΕΚΟ έστειλε το παρακάτω Ενημερωτικό Δελτίο που αναρτάται σε αποσπάσματα:
ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ… (και δεν εννοούμε «πρόωρης»)
Καινούργιο έτος ξεκινάει με νέες ελπίδες, νέους στόχους και νέα οράματα…
Μπορούν όμως να αισθάνονται «τόσο αισιόδοξοι» και οι εργαζόμενοι στην ΕΚΟ; Ή μήπως για αυτούς το νέο έτος φέρνει μαζί του νέες φοβίες, νέα προβλήματα, νέες ανασφάλειες;
Δεν είναι μόνο η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της χρηματιστηριακής κατάρρευσης και της επερχόμενης οικονομικής κρίσης.
Στο μικρόκοσμο της εταιρείας, εδώ και μήνες, έχει περίτεχνα χτιστεί ένα κλίμα απαξίωσης, κάτω από το βάρος δεκάδων καταστροφολογικών σεναρίων, δυσάρεστων προβλέψεων και επώδυνων λύσεων.
Πίσω από όλα αυτά δεν μπορεί παρά να δει κανείς τις προσπάθειες των διοικούντων να αποποιηθούν τις ευθύνες τους και να πασάρουν όλα τα προβλήματα στους «από κάτω».
Καταρχάς, έχουμε τις μελέτες των χρυσοπληρωμένων συμβούλων μας (Μπουζ Κάντορ και σια): το γεγονός ότι όλα τα σχετικά με την έρευνα γίνονται εν κρυπτώ, ότι ο «πλούτος της σοφίας» των συμβούλων δεν διαχέεται σ’ όλη την εταιρεία, αλλά παραμένει επτασφράγιστο μυστικό, δεν μπορεί να υποδηλώσει τίποτα άλλο από το γεγονός ότι όλες οι «λύσεις» που θα προταθούν, θα δοθούν τελικά εις βάρος των εργαζομένων (και πάντα για το «καλό της εταιρείας»).
Τα δύο πρώτα μέτρα «λιτότητας» που εφαρμόστηκαν (οι μετακινήσεις των συναδέλφων από το Σκαραμαγκά και τον Ασπρόπυργο στον Πύργο Αθηνών, για να εξοικονομηθούν τα επιδόματα) νομίζουμε ότι δείχνουν και την όλη φιλοσοφία που διακατέχει τη διοίκηση της εταιρείας: οι ακριβοπληρωμένοι διευθυντές και τα ακριβοπληρωμένα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, που οδήγησαν την ΕΚΟ σε σταθερά αρνητική πορεία τα τελευταία χρόνια, θα διατηρηθούν στο απυρόβλητο και θα συνεχίσουν να βγάζουν ένα σκασμό λεφτά. Τη νύφη των δικών τους αποφάσεων θα κληθούν να πληρώσουν, ποιοι άλλοι, οι «απλοί φαντάροι» της ΕΚΟ.
Και όσο περισσότερο θα κράζει ο μέτοχος για κέρδη, με τόσο μεγαλύτερη απληστία το διευθυντικό στρώμα θα εποφθαλμιά τους μισθούς των «απλών» εργαζόμενων. Περιμένει κανείς στα αλήθεια να ακούσει δημιουργικές, παραγωγικές προτάσεις ανάπτυξης από τους κυρίους με τους δεκαπλάσιους μισθούς; Η πρόσφατη ιστορία μας προϊδεάζει ότι τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει. Άντε το πολύ να ακούσουμε καμιά εξυπνάδα του είδους ότι για την άσχημη οικονομική κατάσταση φταίει η «κυρά Μαριγώ» που έφυγε από τη θέση της για να πάει μέχρι το περίπτερο να αγοράσει τσιγάρα!
Τα σενάρια κλεισίματος εγκαταστάσεων, γραφείων, ή και ολόκληρων δραστηριοτήτων της εταιρείας είναι υπαρκτά, εξετάζονται και έχουν γίνει ήδη οι πρώτες ανιχνευτικές κρούσεις.
Το 2009, οι εργαζόμενοι της ΕΚΟ πρέπει να είναι σε συνεχή επαγρύπνηση και έτοιμοι να αντιδράσουν δυναμικά σε κάθε ενδεχόμενο. Ο πλούτος που παράγουμε, το έργο που παράγουμε, μας ανήκει. Δεν μας χαρίζεται τίποτα. Την οικονομική κρίση να την πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν.
Καινούργιο έτος ξεκινάει με νέες ελπίδες, νέους στόχους και νέα οράματα…
Μπορούν όμως να αισθάνονται «τόσο αισιόδοξοι» και οι εργαζόμενοι στην ΕΚΟ; Ή μήπως για αυτούς το νέο έτος φέρνει μαζί του νέες φοβίες, νέα προβλήματα, νέες ανασφάλειες;
Δεν είναι μόνο η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της χρηματιστηριακής κατάρρευσης και της επερχόμενης οικονομικής κρίσης.
Στο μικρόκοσμο της εταιρείας, εδώ και μήνες, έχει περίτεχνα χτιστεί ένα κλίμα απαξίωσης, κάτω από το βάρος δεκάδων καταστροφολογικών σεναρίων, δυσάρεστων προβλέψεων και επώδυνων λύσεων.
Πίσω από όλα αυτά δεν μπορεί παρά να δει κανείς τις προσπάθειες των διοικούντων να αποποιηθούν τις ευθύνες τους και να πασάρουν όλα τα προβλήματα στους «από κάτω».
Καταρχάς, έχουμε τις μελέτες των χρυσοπληρωμένων συμβούλων μας (Μπουζ Κάντορ και σια): το γεγονός ότι όλα τα σχετικά με την έρευνα γίνονται εν κρυπτώ, ότι ο «πλούτος της σοφίας» των συμβούλων δεν διαχέεται σ’ όλη την εταιρεία, αλλά παραμένει επτασφράγιστο μυστικό, δεν μπορεί να υποδηλώσει τίποτα άλλο από το γεγονός ότι όλες οι «λύσεις» που θα προταθούν, θα δοθούν τελικά εις βάρος των εργαζομένων (και πάντα για το «καλό της εταιρείας»).
Τα δύο πρώτα μέτρα «λιτότητας» που εφαρμόστηκαν (οι μετακινήσεις των συναδέλφων από το Σκαραμαγκά και τον Ασπρόπυργο στον Πύργο Αθηνών, για να εξοικονομηθούν τα επιδόματα) νομίζουμε ότι δείχνουν και την όλη φιλοσοφία που διακατέχει τη διοίκηση της εταιρείας: οι ακριβοπληρωμένοι διευθυντές και τα ακριβοπληρωμένα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, που οδήγησαν την ΕΚΟ σε σταθερά αρνητική πορεία τα τελευταία χρόνια, θα διατηρηθούν στο απυρόβλητο και θα συνεχίσουν να βγάζουν ένα σκασμό λεφτά. Τη νύφη των δικών τους αποφάσεων θα κληθούν να πληρώσουν, ποιοι άλλοι, οι «απλοί φαντάροι» της ΕΚΟ.
Και όσο περισσότερο θα κράζει ο μέτοχος για κέρδη, με τόσο μεγαλύτερη απληστία το διευθυντικό στρώμα θα εποφθαλμιά τους μισθούς των «απλών» εργαζόμενων. Περιμένει κανείς στα αλήθεια να ακούσει δημιουργικές, παραγωγικές προτάσεις ανάπτυξης από τους κυρίους με τους δεκαπλάσιους μισθούς; Η πρόσφατη ιστορία μας προϊδεάζει ότι τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει. Άντε το πολύ να ακούσουμε καμιά εξυπνάδα του είδους ότι για την άσχημη οικονομική κατάσταση φταίει η «κυρά Μαριγώ» που έφυγε από τη θέση της για να πάει μέχρι το περίπτερο να αγοράσει τσιγάρα!
Τα σενάρια κλεισίματος εγκαταστάσεων, γραφείων, ή και ολόκληρων δραστηριοτήτων της εταιρείας είναι υπαρκτά, εξετάζονται και έχουν γίνει ήδη οι πρώτες ανιχνευτικές κρούσεις.
Το 2009, οι εργαζόμενοι της ΕΚΟ πρέπει να είναι σε συνεχή επαγρύπνηση και έτοιμοι να αντιδράσουν δυναμικά σε κάθε ενδεχόμενο. Ο πλούτος που παράγουμε, το έργο που παράγουμε, μας ανήκει. Δεν μας χαρίζεται τίποτα. Την οικονομική κρίση να την πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου