Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Αλλαγή σελίδας για τη ΔΕΛΤΑ


Από την "Ισοτιμία" του περασμένου Σαββάτου αναδημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο της Ρίτας Ζαχαριάδου:

Τίτλοι τέλους για την ιστορική βιομηχανία «ΔΕΛΤΑ Πρότυπος Βιομηχανία Γάλακτος», που ξεκίνησε να λειτουργεί στην περιοχή του Ταύρου στις αρχές της δεκαετίας του ‘50 υπό τον Αριστείδη Δασκαλόπουλο.

Η απόφαση της διοίκησης του ομίλου Vivartia, θυγατρική της οποίας είναι και η ΔΕΛΤΑ, να προχωρήσει στην υλοποίηση του προγράμματος αναδιάρθρωσης του ομίλου -ανεξαρτήτως της μετοχικής του σύνθεσης- υποδηλώνει την πρόθεση των στελεχών να εξυγιάνουν τμηματικά όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Το κλείσιμο της ιστορικής μονάδας και η μετεγκατάσταση όλης της παραγωγής στη μονάδα γιαούρτης που λειτουργεί στον Άγιο Στέφανο είναι ενδεικτικό στοιχείο της προσπάθειας βελτίωσης του λειτουργικού κόστους και αναδιάρθρωσης σε επίπεδο προτεραιοτήτων. Στις προθέσεις της διοίκησης του ομίλου είναι και η πώληση του ακινήτου στον Ταύρο, συνολικής έκτασης 30 στρεμμάτων. Η υλοποίηση των σχεδίων μετεγκατάστασης προβλέπεται να έχει ολοκληρωθεί στις αρχές του καλοκαιριού και στόχος είναι να περιοριστούν και γεωγραφικά οι επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Αναδιάρθρωση

Ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες της «Ι» η διοίκηση δεν προτίθεται να προβεί στο άμεσο μέλλον σε αγοραπωλησίες. Στην παρούσα φάση προέχει να τεθεί σε λειτουργία το σχέδιο αναδιάρθρωσης καθώς η διεθνής οικονομική στενότητα επιβάλλει βελτίωση των χρηματοοικονομικών του ομίλου.

Όπως σχολίασε στέλεχος της Vivartia, η διάσπαση του ομίλου και το ξεκαθάρισμα των οικονομικών των επιμέρους επιχειρηματικών δραστηριοτήτων παραμένουν βασικές προτεραιότητες στους επόμενους μήνες, ώστε οι εταιρείες να παραδοθούν στους μετόχους αυτόνομες για τη μελλοντική ανάπτυξή τους.

Πώς έγινε πολυεθνική μία οικογενειακή επιχείρηση

Η οικογενειακή επιχείρηση ΔΕΛΤΑ, δημιούργημα του Αριστείδη Δασκαλόπουλου, πατέρα του σημερινού προέδρου του ΣΕΒ Δημήτρη Δασκαλόπουλου, ξεκινά από τα μέσα της δεκαετίας του ‘60. Αρχικά απασχολούσε 20 υπαλλήλους και 10 αυτοκίνητα που μοίραζαν γάλα και γιαούρτι.

Όμως η παράδοση της οικογένειας στα γαλακτοκομικά έχει ακόμη πιο βαθιές ρίζες, στις αρχές του 20ού αιώνα με τη λειτουργία μιας μικρής οικοτεχνίας γαλακτοκομικών στα Εξάρχεια, στην οδό Ζωοδόχου Πηγής. Γιαούρτι και γάλα ήταν τα προϊόντα που διακινούσε στη γειτονική περιοχή η επιχείρηση την οποία παρέλαβε ο Αριστείδης Δασκαλόπουλος το 1955.

Σε σύντομο χρονικό διάστημα η μικρή οικογενειακή επιχείρηση Δέλτα κατόρθωσε να εδραιωθεί και να πουλάει 10.000 γιαούρτια και γύρω στις 3.000 οκάδες γάλα την ημέρα.

H μονάδα

Από το 1962 η σκέψη του ήταν να δημιουργήσει μια μεγάλη παραγωγική μονάδα γάλακτος. Βρισκόμαστε στο 1964 και τα όρια της επιχείρησης έχουν γίνει ασφυκτικά για τις φιλοδοξίες του νεαρού επιχειρηματία. Τότε αποφασίζει να πωλήσει το μόνο περιουσιακό στοιχείο που διέθετε. Ένα χωράφι στο Χαλάνδρι ήταν η αρχή για τη δημιουργία της μονάδας παστερίωσης γάλακτος στον Ταύρο της Αττικής, που αποτέλεσε και το σημείο εκκίνησης για τη βιομηχανική της ανάπτυξη.

Η επένδυση στοίχισε τότε περί τα 2 εκατ. δρχ. και περιελάμβανε το μηχάνημα παστερίωσης και τις πρώτες μηχανές εμφιάλωσης γάλακτος σε γυάλινο μπουκάλι. Η ημερήσια παραγωγή ανέρχεται σε 30.000-40.000 γιαούρτια ενώ διακινούνται 5.000-6.000 οκάδες γάλακτος. Η ΕΒΓΑ και η συνεταιριστική ΑΣΤΥ κυριαρχούσαν στην αγορά. Το 1968 η επιχείρηση μετατρέπεται σε ανώνυμη εταιρεία και ξεκινά να παράγει και τα πρώτα παγωτά Δέλτα.

Τα οικονομικά προβλήματα της ΕΒΓΑ δίνουν την ευκαιρία στις αρχές της δεκαετίας του 1980 να διεκδικεί η ΔΕΛΤΑ πρωτιές στην παραγωγή και στις πωλήσεις παγωτών. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, αφού ξεπέρασε τη φάση της «Δέλτα της γειτονιάς», εξοικειωμένη πλέον με την αγορά των σουπερμάρκετ κατορθώνει να κυριαρχήσει στην αγορά των προϊόντων ψυγείου και βρίσκει σημαντικό εταίρο στο πρόσωπο της γαλλικής BSN, τη σημερινή Danone.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

τελικά για γιαυρτια θα μας γράφεται??μάλον κάποιος πρεπει να σας παρει με τα γιαουρτια.ερμοι διαχειριστες.