Από την εφημερίδα "Το Παρόν" αναδημοσιεύουμε:
Απόφαση-σταθμός του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που δικαίωσε την ελληνική εταιρεία.
Το σωστό να λέγεται. Πριν από δύο χρόνια είχαμε ασχοληθεί με την ΟΚΤΑ ασκώντας σκληρή κριτική στον πολυπράγμονα πρόεδρο της Μιχάλη Μυριάνθη, που, είναι αλήθεια, είχε την ευαισθησία να μας απαντήσει μ’ ένα μακροσκελές σημείωμα υποστηρίζοντας την θέση του. Μερικοί λένε ότι του το επέβαλε ο προϊστάμενος του, τότε πανίσχυρος υπουργός Ανάπτυξης Δημήτρης Σιούφας. Όπως και να ‘χει το πράγμα, υπήρξε απάντηση, με την οποία σε μερικά σημεία συμφωνούσαμε και σε άλλα διαφωνούσαμε. Σήμερα θα πρέπει να αναφερθούμε στην πράγματι μεγάλη επιτυχία του να κερδίσει, αλλά και να εισπράξει την αποζημίωση από τη δικαστική διαφορά που είχε η εταιρεία με το σκοπιανό Δημόσιο. Όλα αυτά έγινα σε εποχή όπου οι σχέσεις Ελλάδας – Σκοπίων δεν θα μπορούσαν να είναι χειρότερες.
Οι διοικήσεις που προηγήθηκαν της προεδρίας Μυριάνθη διαμαρτύρονταν συχνά στους Σκοπιανούς για τις παραβιάσεις. Στο τέλος, όταν το ποτήρι ξεχείλισε, η μητρική εταιρεία της ΟΚΤΑ, ΕΛΠΕΤ Βαλκανική, κατέφυγε τον Μάρτιο του 2004 στη διεθνή διαιτησία στο Παρίσι. Αυτό έγινε επί ημερών ΠΑΣΟΚ, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 8ης Μαρτίου, για να μην κατηγορηθεί η τότε διοίκηση με πρόεδρο τον εκλεκτό του Άκη, Γιώργο Χαλβατζόγλου, από την κυβέρνηση της ΝΔ, που σίγουρα θα κέρδιζε τις εκλογές, για παράλειψη καθήκοντος και για απιστία. Εκ των υστέρων, η απόφαση της διοίκησης του ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε σωστή και χρειάστηκε μια διοίκηση της ΝΔ να την υλοποιήσει με επιτυχία. Να που ο δικομματισμός καμιά φορά δουλεύει αποτελεσματικά.
Τα τριάμισι χρόνια που μεσολάβησαν από την παραπομπή μέχρι την απόφαση, ο Μυριάνθης, ως πρόεδρος πλέον της ΟΚΤΑ και της ΕΛΠΕΤ Βαλκανική, σε συνεννόηση με τον πρόεδρο των ΕΛΠΕ Τίμο Χριστοδούλου, προσπάθησε να πετύχει φιλικό διακανονισμό με την κυβέρνηση των Σκοπίων. Οι Σκοπιανοί που είχαν τότε σοσιαλιστική κυβέρνηση επιμένοντας σε μαξιμαλιστικές θέσεις δεν δέχτηκαν να κλείσει το θέμα με φιλικό διακανονισμό, αν και οι άτυπες επαφές των δύο μερών κράτησαν σχεδόν δύο χρόνια, μέχρι τις εκλογές του 2006, οπότε ήρθε στα πράγματα το εθνικιστικό κόμμα ΒΜΡΟ, με πρωθυπουργό τον Νικόλα Γκρουέφσκι. Όταν βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου στο Παρίσι, οι σοσιαλιστές του Μπόρις Μπουσκόφσκι κατάλαβαν την γκάφα τους. Πίστευαν μέχρι τότε ότι θα έχουν να κάνουν με κανένα μικρό ποσό αποζημίωσης των 10 εκατ. δολαρίων. Επιπλέον, δεν τους απασχολούσε το θέμα, γιατί την καυτή πατάτα πληρωμής της αποζημίωσης θα την είχε άλλη κυβέρνηση και μάλιστα αυτή που υπέγραψε τη σύμβαση εξαγοράς της ΟΚΤΑ το 1999. Ιδανικές συνθήκες για αντιπολίτευση. Ο Μυριάνθης, στο μεταξύ, για δύο χρόνια είχε κάνει τη διαδρομή Αθήνα - Σκόπια Κολιάτσου – Παγκράτι, φροντίζοντας να μη διαρρεύσει το περιεχόμενο των άτυπων αλλά ουσιαστικών επαφών του. Η προσπάθεια για φιλικό διακανονισμό δεν του βγήκε, αλλά στο τέλος κέρδισε γιατί στο μεταξύ είχε κουρδίσει πολύ καλά την τεχνική τεκμηρίωση της προσφυγής στο δικαστήριο, που σε συνδυασμό με μια πολύ καλή νομική παράσταση έφερε το ζητούμενο αποτέλεσμα.
Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου στο Παρίσι δικαίωσε τις θέσεις της ΕΛΠΕΤ και της ΟΚΤΑ, επιβάλλοντας στην κυβέρνηση των Σκοπίων πρόστιμο 50 εκατ. δολαρίων από τα 63 που διεκδικούσε ο Μυριάνθης. Η απόφαση ξεσήκωσε πολιτική θύελλα στη χώρα και η κυβέρνηση κλυδωνίστηκε για ένα δίμηνο, ενώ απειλήθηκε να στηθούν ειδικά δικαστήρια για να δικάσουν τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς που υπέγραψαν τη σύμβαση εξαγοράς του διυλιστηρίου το 1999! Έτσι, φαίνεται πως απέκτησαν και τα Σκόπια το δικό τους “βρώμικο 1999”. Όσο για τα ΕΛΠΕ και την ΕΛΠΕΤ, παρακολουθούσαν ήρεμα την κατάσταση χωρίς, είναι η αλήθεια, να το πανηγυρίζουν, όπως θα είχαν κάθε λόγο. Αυτό που ανακοινώθηκε τότε είναι πως στο τέλος του Σεπτέμβρη θα προσπαθούσαν να κλείσουν ραντεβού με τους Σκοπιανούς για να συζητήσουν τους τρόπους πληρωμής. Από τότε τίποτα δεν ακούστηκε εκτός από τα πυροτεχνήματα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2008 που υπέγραψε στα Σκόπια τη συμφωνία ο Μυριάνθης με τον αναπληρωτή πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ και δύο υπουργούς της κυβέρνησης. Το εκπληκτικό είναι, όπως έγινε γνωστό, πως φρόντισε μέσα στην ίδια μέρα, τρεις ώρες πριν από την αλλαγή του χρόνου, να έρθουν τα λεφτά στο ταμείο των ΕΛΠΕ. Τέλος καλό, όλα καλά. Ο Σπύρος Λάτσης θα τρίβει δικαιολογημένα τα χέρια του.
Απόφαση-σταθμός του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που δικαίωσε την ελληνική εταιρεία.
Το σωστό να λέγεται. Πριν από δύο χρόνια είχαμε ασχοληθεί με την ΟΚΤΑ ασκώντας σκληρή κριτική στον πολυπράγμονα πρόεδρο της Μιχάλη Μυριάνθη, που, είναι αλήθεια, είχε την ευαισθησία να μας απαντήσει μ’ ένα μακροσκελές σημείωμα υποστηρίζοντας την θέση του. Μερικοί λένε ότι του το επέβαλε ο προϊστάμενος του, τότε πανίσχυρος υπουργός Ανάπτυξης Δημήτρης Σιούφας. Όπως και να ‘χει το πράγμα, υπήρξε απάντηση, με την οποία σε μερικά σημεία συμφωνούσαμε και σε άλλα διαφωνούσαμε. Σήμερα θα πρέπει να αναφερθούμε στην πράγματι μεγάλη επιτυχία του να κερδίσει, αλλά και να εισπράξει την αποζημίωση από τη δικαστική διαφορά που είχε η εταιρεία με το σκοπιανό Δημόσιο. Όλα αυτά έγινα σε εποχή όπου οι σχέσεις Ελλάδας – Σκοπίων δεν θα μπορούσαν να είναι χειρότερες.
Οι διοικήσεις που προηγήθηκαν της προεδρίας Μυριάνθη διαμαρτύρονταν συχνά στους Σκοπιανούς για τις παραβιάσεις. Στο τέλος, όταν το ποτήρι ξεχείλισε, η μητρική εταιρεία της ΟΚΤΑ, ΕΛΠΕΤ Βαλκανική, κατέφυγε τον Μάρτιο του 2004 στη διεθνή διαιτησία στο Παρίσι. Αυτό έγινε επί ημερών ΠΑΣΟΚ, λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 8ης Μαρτίου, για να μην κατηγορηθεί η τότε διοίκηση με πρόεδρο τον εκλεκτό του Άκη, Γιώργο Χαλβατζόγλου, από την κυβέρνηση της ΝΔ, που σίγουρα θα κέρδιζε τις εκλογές, για παράλειψη καθήκοντος και για απιστία. Εκ των υστέρων, η απόφαση της διοίκησης του ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκε σωστή και χρειάστηκε μια διοίκηση της ΝΔ να την υλοποιήσει με επιτυχία. Να που ο δικομματισμός καμιά φορά δουλεύει αποτελεσματικά.
Τα τριάμισι χρόνια που μεσολάβησαν από την παραπομπή μέχρι την απόφαση, ο Μυριάνθης, ως πρόεδρος πλέον της ΟΚΤΑ και της ΕΛΠΕΤ Βαλκανική, σε συνεννόηση με τον πρόεδρο των ΕΛΠΕ Τίμο Χριστοδούλου, προσπάθησε να πετύχει φιλικό διακανονισμό με την κυβέρνηση των Σκοπίων. Οι Σκοπιανοί που είχαν τότε σοσιαλιστική κυβέρνηση επιμένοντας σε μαξιμαλιστικές θέσεις δεν δέχτηκαν να κλείσει το θέμα με φιλικό διακανονισμό, αν και οι άτυπες επαφές των δύο μερών κράτησαν σχεδόν δύο χρόνια, μέχρι τις εκλογές του 2006, οπότε ήρθε στα πράγματα το εθνικιστικό κόμμα ΒΜΡΟ, με πρωθυπουργό τον Νικόλα Γκρουέφσκι. Όταν βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου στο Παρίσι, οι σοσιαλιστές του Μπόρις Μπουσκόφσκι κατάλαβαν την γκάφα τους. Πίστευαν μέχρι τότε ότι θα έχουν να κάνουν με κανένα μικρό ποσό αποζημίωσης των 10 εκατ. δολαρίων. Επιπλέον, δεν τους απασχολούσε το θέμα, γιατί την καυτή πατάτα πληρωμής της αποζημίωσης θα την είχε άλλη κυβέρνηση και μάλιστα αυτή που υπέγραψε τη σύμβαση εξαγοράς της ΟΚΤΑ το 1999. Ιδανικές συνθήκες για αντιπολίτευση. Ο Μυριάνθης, στο μεταξύ, για δύο χρόνια είχε κάνει τη διαδρομή Αθήνα - Σκόπια Κολιάτσου – Παγκράτι, φροντίζοντας να μη διαρρεύσει το περιεχόμενο των άτυπων αλλά ουσιαστικών επαφών του. Η προσπάθεια για φιλικό διακανονισμό δεν του βγήκε, αλλά στο τέλος κέρδισε γιατί στο μεταξύ είχε κουρδίσει πολύ καλά την τεχνική τεκμηρίωση της προσφυγής στο δικαστήριο, που σε συνδυασμό με μια πολύ καλή νομική παράσταση έφερε το ζητούμενο αποτέλεσμα.
Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου στο Παρίσι δικαίωσε τις θέσεις της ΕΛΠΕΤ και της ΟΚΤΑ, επιβάλλοντας στην κυβέρνηση των Σκοπίων πρόστιμο 50 εκατ. δολαρίων από τα 63 που διεκδικούσε ο Μυριάνθης. Η απόφαση ξεσήκωσε πολιτική θύελλα στη χώρα και η κυβέρνηση κλυδωνίστηκε για ένα δίμηνο, ενώ απειλήθηκε να στηθούν ειδικά δικαστήρια για να δικάσουν τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς που υπέγραψαν τη σύμβαση εξαγοράς του διυλιστηρίου το 1999! Έτσι, φαίνεται πως απέκτησαν και τα Σκόπια το δικό τους “βρώμικο 1999”. Όσο για τα ΕΛΠΕ και την ΕΛΠΕΤ, παρακολουθούσαν ήρεμα την κατάσταση χωρίς, είναι η αλήθεια, να το πανηγυρίζουν, όπως θα είχαν κάθε λόγο. Αυτό που ανακοινώθηκε τότε είναι πως στο τέλος του Σεπτέμβρη θα προσπαθούσαν να κλείσουν ραντεβού με τους Σκοπιανούς για να συζητήσουν τους τρόπους πληρωμής. Από τότε τίποτα δεν ακούστηκε εκτός από τα πυροτεχνήματα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 2008 που υπέγραψε στα Σκόπια τη συμφωνία ο Μυριάνθης με τον αναπληρωτή πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ και δύο υπουργούς της κυβέρνησης. Το εκπληκτικό είναι, όπως έγινε γνωστό, πως φρόντισε μέσα στην ίδια μέρα, τρεις ώρες πριν από την αλλαγή του χρόνου, να έρθουν τα λεφτά στο ταμείο των ΕΛΠΕ. Τέλος καλό, όλα καλά. Ο Σπύρος Λάτσης θα τρίβει δικαιολογημένα τα χέρια του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου