Από την εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Κ. Βουτσαδάκη:
Στρατηγική απελευθέρωσης στην ενέργεια με… όρους μονοπωλίου.
Στη διατήρηση του μονοπωλίου της ΔΕΗ και σε περαιτέρω καθυστέρηση της απελευθέρωσης στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας οδηγούν οι τελευταίες κινήσεις της διοίκησης της εταιρίας. Κινήσεις οι οποίες, αν και γίνονται με κάλυψη της κυβέρνησης, έχουν γνώμονα τη διατήρηση της δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ στην αγορά, προκαλώντας ερωτήματα για την γενικότερη πολιτική περί απελευθέρωσης της αγοράς στην ενέργεια, αλλά και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
H ανάληψη του ελέγχου της μονάδας ηλεκτροπαραγωγής του Ηρωνα στη Βοιωτία, για την οποία έχει γνωμοδοτήσει αρνητικά η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, και οι μέχρι στιγμής συμφωνίες για συμμετοχή της ΔΕΗ σε δύο μονάδες ηλεκτροπαραγωγής τρίτων (RWE και Χαλυβουργική) δείχνουν ότι η απελευθέρωση της αγοράς που αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της κυβερνητικής πολιτικής μάλλον απομακρύνεται παρά διευκολύνεται. Και αυτό καθώς αντικειμενικά είναι εξαιρετικά απίθανο οι επιχειρήσεις αυτές να κάνουν πόλεμο τιμών στη ΔΕΗ με ανταγωνιστικές προσφορές προς τους καταναλωτές, όταν η ΔΕΗ τις ελέγχει κατά 49%.
Με άλλα λόγια παραγωγική ισχύς ύψους 2.400 μεγαβάτ από τις δύο συγκεκριμένες μονάδες (μέγεθος που αντιστοιχεί στο 22% της ισχύος όλων των μονάδων που κατέχει σήμερα η ΔΕΗ, μαζί με τα υδροηλεκτρικά) εντάσσεται πρακτικά στη σφαίρα επιρροής του κρατικού μονοπωλίου και όχι στην απέναντι πλευρά, όπως θα υπαγόρευε το περιβάλλον μίας απελευθερωμένης αγοράς. Και όλα αυτά τη στιγμή κατά την οποία η απελευθέρωση στην ενέργεια αποτελεί προγραμματική δέσμευση και στρατηγικό στόχο της κυβέρνησης αλλά και προσωπικά του υπουργού Ανάπτυξης κ. Χρήστου Φώλια.
Οι συμφωνίες της ΔΕΗ με ιδιώτες έχουν ακόμη δυσμενέστερες επιπτώσεις στο άνοιγμα της αγοράς, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μονάδες που σχεδιάζεται να κατασκευαστούν σε συνεργασία με τη ΔΕΗ έχουν περισσότερες πιθανότητες να υλοποιηθούν σε σχέση με αυτές που φιλοδοξούν να κατασκευάσουν ανεξάρτητοι υποψήφιοι ηλεκτροπαραγωγοί. Αυτό συμβαίνει γιατί η ΔΕΗ έχει ταχύτερες και καλύτερες προσβάσεις στον κρατικό μηχανισμό για την εξασφάλιση των απαραίτητων αδειών.
Οι εξελίξεις αυτές φέρουν τη σφραγίδα του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ κ. Τάκη Αθανασόπουλου, ο οποίος τοποθετήθηκε από την κυβέρνηση στην κεφαλή της επιχείρησης όχι μόνο για να αντιμετωπίσει τα διαρθρωτικά της προβλήματα αλλά και για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά ενέργειας. Η πρακτική του, ωστόσο, παρά τη μακρά του προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, συμβαδίζει περισσότερο με την… ολική επαναφορά του κράτους στην ενέργεια παρά με τον ανταγωνισμό. Στο πλαίσιο αυτό τον περασμένο Ιούλιο η ΔΕΗ συμφώνησε με την Ηρων Θερμοηλεκτρική να αναλάβει τον έλεγχο εκμετάλλευσης της μονάδας ισχύος 187 MW στη Βοιωτία, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι ανάλογη προσπάθεια έγινε και για τη μονάδα των Ελληνικών Πετρελαίων στη Θεσσαλονίκη αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Η ΡΑΕ έχει γνωμοδοτήσει αρνητικά για τη συμφωνία ΔΕΗ – Ηρωνα για λόγους, όπως αναφέρει, προστασίας του ανταγωνισμού και των καταναλωτών. Το μνημόνιο συνεργασίας με τη γερμανική RWE προβλέπει την κατασκευή μονάδας ηλεκτροπαραγωγής από λιθάνθρακα, ισχύος 1.600 MW που θα ελέγχεται κατά 51% από τη γερμανική εταιρία και 49% από τη ΔΕΗ καθώς και εξαγορά δύο αεριοστροβίλων, συνεργασία στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και το φυσικό αέριο.
Το μνημόνιο πρόκειται να συζητηθεί στις 29 Ιανουαρίου στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ, ύστερα από αναβολή που προκάλεσαν οι αντιδράσεις της ΓΕΝΟΠ. Το συνδικάτο υποστηρίζει ότι οι συνεργασίες αυτές θα οδηγήσουν σε βάθος χρόνου σε απορρόφηση της ΔΕΗ από ενεργειακούς κολοσσούς του εξωτερικού και προειδοποιεί με κινητοποιήσεις αν προχωρήσουν αυτά τα σχέδια.
Πριν κλείσει αυτό το μέτωπο η ΔΕΗ ανακοίνωσε συμφωνία με τη Χαλυβουργική για αντίστοιχη συμμετοχή (49%) στη μονάδα φυσικού αερίου ισχύος 880 μεγαβάτ που σχεδιάζεται από το 2001 αλλά δεν είχε προχωρήσει. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μονάδα φυσικού αερίου, η οποία προκαλεί την αντίδραση της τοπικής κοινωνίας για περιβαλλοντικούς λόγους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται η Επιτροπή Αγώνα κατά των επεκτάσεων των ΕΛΠΕ και των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής της Χαλυβουργικής, το εργοστάσιο θα προσθέσει στην ατμόσφαιρα του Θριασίου τόσα καυσαέρια όσα εκπέμπονται από το διυλιστήριο των ΕΛΠΕ Ασπροπύργου. Συγκεκριμένα θα εκπέμπει 2.000- 2.300 τόνους οξειδίων του αζώτου το χρόνο (που ισοδυναμεί με αύξηση της ρύπανσης κατά 75%), 2,6 – 3 εκ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα (αντιστοιχεί στις ετήσιες εκπομπές 80.000 – 100.000 βενζινοκίνητων αυτοκινήτων), μεθάνιο, σωματίδια, διοξείδιο του θείου καθώς και 4,4 – 5 κιλά υδραργύρου, που θεωρείται από τα πιο τοξικά βαρέα μέταλλα.
Ενα ερώτημα που δημιουργείται για τη συγκεκριμένη μονάδα, εφόσον κατασκευαστεί και τεθεί σε λειτουργία, είναι αν η παραγόμενη ενέργεια θα διοχετεύεται στο σύνολό της στο Σύστημα ή θα καλύπτει τις ανάγκες της βιομηχανίας. Στην πρώτη περίπτωση δημιουργούνται συνθήκες για «αρμπιτράζ», δηλαδή αγορά ενέργειας από τη ΔΕΗ σε χαμηλή τιμή για κάλυψη των αναγκών της επιχείρησης και πώληση της παραγόμενης ενέργειας σε υψηλότερη τιμή στο Σύστημα, δηλαδή πρακτικά στη ΔΕΗ. Η οποία εν προκειμένω θα αγοράζει το ρεύμα ακριβότερα από την τιμή στην οποία το πουλά. Αυτή είναι άλλωστε η αιτία για την οποία δεν έχει τεθεί ακόμη σε λειτουργία (ενώ έχει ολοκληρωθεί εδώ και μήνες) η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής του ομίλου Μυτιληναίου στον Αγ. Νικόλαο Βοιωτίας.
Το οξύμωρο είναι ότι η ΔΕΗ έχει ζητήσει επίσημα από τη ΡΑΕ σε τέτοιες περιπτώσεις να μην ισχύει το χαμηλό τιμολόγιο που ορίζει το υπουργείο Ανάπτυξης για τις βιομηχανίες, αλλά να γίνεται συμψηφισμός ή απελευθέρωση του τιμολογίου…
Στρατηγική απελευθέρωσης στην ενέργεια με… όρους μονοπωλίου.
Στη διατήρηση του μονοπωλίου της ΔΕΗ και σε περαιτέρω καθυστέρηση της απελευθέρωσης στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας οδηγούν οι τελευταίες κινήσεις της διοίκησης της εταιρίας. Κινήσεις οι οποίες, αν και γίνονται με κάλυψη της κυβέρνησης, έχουν γνώμονα τη διατήρηση της δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ στην αγορά, προκαλώντας ερωτήματα για την γενικότερη πολιτική περί απελευθέρωσης της αγοράς στην ενέργεια, αλλά και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
H ανάληψη του ελέγχου της μονάδας ηλεκτροπαραγωγής του Ηρωνα στη Βοιωτία, για την οποία έχει γνωμοδοτήσει αρνητικά η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, και οι μέχρι στιγμής συμφωνίες για συμμετοχή της ΔΕΗ σε δύο μονάδες ηλεκτροπαραγωγής τρίτων (RWE και Χαλυβουργική) δείχνουν ότι η απελευθέρωση της αγοράς που αποτελεί διακηρυγμένο στόχο της κυβερνητικής πολιτικής μάλλον απομακρύνεται παρά διευκολύνεται. Και αυτό καθώς αντικειμενικά είναι εξαιρετικά απίθανο οι επιχειρήσεις αυτές να κάνουν πόλεμο τιμών στη ΔΕΗ με ανταγωνιστικές προσφορές προς τους καταναλωτές, όταν η ΔΕΗ τις ελέγχει κατά 49%.
Με άλλα λόγια παραγωγική ισχύς ύψους 2.400 μεγαβάτ από τις δύο συγκεκριμένες μονάδες (μέγεθος που αντιστοιχεί στο 22% της ισχύος όλων των μονάδων που κατέχει σήμερα η ΔΕΗ, μαζί με τα υδροηλεκτρικά) εντάσσεται πρακτικά στη σφαίρα επιρροής του κρατικού μονοπωλίου και όχι στην απέναντι πλευρά, όπως θα υπαγόρευε το περιβάλλον μίας απελευθερωμένης αγοράς. Και όλα αυτά τη στιγμή κατά την οποία η απελευθέρωση στην ενέργεια αποτελεί προγραμματική δέσμευση και στρατηγικό στόχο της κυβέρνησης αλλά και προσωπικά του υπουργού Ανάπτυξης κ. Χρήστου Φώλια.
Οι συμφωνίες της ΔΕΗ με ιδιώτες έχουν ακόμη δυσμενέστερες επιπτώσεις στο άνοιγμα της αγοράς, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μονάδες που σχεδιάζεται να κατασκευαστούν σε συνεργασία με τη ΔΕΗ έχουν περισσότερες πιθανότητες να υλοποιηθούν σε σχέση με αυτές που φιλοδοξούν να κατασκευάσουν ανεξάρτητοι υποψήφιοι ηλεκτροπαραγωγοί. Αυτό συμβαίνει γιατί η ΔΕΗ έχει ταχύτερες και καλύτερες προσβάσεις στον κρατικό μηχανισμό για την εξασφάλιση των απαραίτητων αδειών.
Οι εξελίξεις αυτές φέρουν τη σφραγίδα του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ κ. Τάκη Αθανασόπουλου, ο οποίος τοποθετήθηκε από την κυβέρνηση στην κεφαλή της επιχείρησης όχι μόνο για να αντιμετωπίσει τα διαρθρωτικά της προβλήματα αλλά και για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά ενέργειας. Η πρακτική του, ωστόσο, παρά τη μακρά του προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα, συμβαδίζει περισσότερο με την… ολική επαναφορά του κράτους στην ενέργεια παρά με τον ανταγωνισμό. Στο πλαίσιο αυτό τον περασμένο Ιούλιο η ΔΕΗ συμφώνησε με την Ηρων Θερμοηλεκτρική να αναλάβει τον έλεγχο εκμετάλλευσης της μονάδας ισχύος 187 MW στη Βοιωτία, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι ανάλογη προσπάθεια έγινε και για τη μονάδα των Ελληνικών Πετρελαίων στη Θεσσαλονίκη αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Η ΡΑΕ έχει γνωμοδοτήσει αρνητικά για τη συμφωνία ΔΕΗ – Ηρωνα για λόγους, όπως αναφέρει, προστασίας του ανταγωνισμού και των καταναλωτών. Το μνημόνιο συνεργασίας με τη γερμανική RWE προβλέπει την κατασκευή μονάδας ηλεκτροπαραγωγής από λιθάνθρακα, ισχύος 1.600 MW που θα ελέγχεται κατά 51% από τη γερμανική εταιρία και 49% από τη ΔΕΗ καθώς και εξαγορά δύο αεριοστροβίλων, συνεργασία στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και το φυσικό αέριο.
Το μνημόνιο πρόκειται να συζητηθεί στις 29 Ιανουαρίου στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ, ύστερα από αναβολή που προκάλεσαν οι αντιδράσεις της ΓΕΝΟΠ. Το συνδικάτο υποστηρίζει ότι οι συνεργασίες αυτές θα οδηγήσουν σε βάθος χρόνου σε απορρόφηση της ΔΕΗ από ενεργειακούς κολοσσούς του εξωτερικού και προειδοποιεί με κινητοποιήσεις αν προχωρήσουν αυτά τα σχέδια.
Πριν κλείσει αυτό το μέτωπο η ΔΕΗ ανακοίνωσε συμφωνία με τη Χαλυβουργική για αντίστοιχη συμμετοχή (49%) στη μονάδα φυσικού αερίου ισχύος 880 μεγαβάτ που σχεδιάζεται από το 2001 αλλά δεν είχε προχωρήσει. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μονάδα φυσικού αερίου, η οποία προκαλεί την αντίδραση της τοπικής κοινωνίας για περιβαλλοντικούς λόγους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται η Επιτροπή Αγώνα κατά των επεκτάσεων των ΕΛΠΕ και των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής της Χαλυβουργικής, το εργοστάσιο θα προσθέσει στην ατμόσφαιρα του Θριασίου τόσα καυσαέρια όσα εκπέμπονται από το διυλιστήριο των ΕΛΠΕ Ασπροπύργου. Συγκεκριμένα θα εκπέμπει 2.000- 2.300 τόνους οξειδίων του αζώτου το χρόνο (που ισοδυναμεί με αύξηση της ρύπανσης κατά 75%), 2,6 – 3 εκ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα (αντιστοιχεί στις ετήσιες εκπομπές 80.000 – 100.000 βενζινοκίνητων αυτοκινήτων), μεθάνιο, σωματίδια, διοξείδιο του θείου καθώς και 4,4 – 5 κιλά υδραργύρου, που θεωρείται από τα πιο τοξικά βαρέα μέταλλα.
Ενα ερώτημα που δημιουργείται για τη συγκεκριμένη μονάδα, εφόσον κατασκευαστεί και τεθεί σε λειτουργία, είναι αν η παραγόμενη ενέργεια θα διοχετεύεται στο σύνολό της στο Σύστημα ή θα καλύπτει τις ανάγκες της βιομηχανίας. Στην πρώτη περίπτωση δημιουργούνται συνθήκες για «αρμπιτράζ», δηλαδή αγορά ενέργειας από τη ΔΕΗ σε χαμηλή τιμή για κάλυψη των αναγκών της επιχείρησης και πώληση της παραγόμενης ενέργειας σε υψηλότερη τιμή στο Σύστημα, δηλαδή πρακτικά στη ΔΕΗ. Η οποία εν προκειμένω θα αγοράζει το ρεύμα ακριβότερα από την τιμή στην οποία το πουλά. Αυτή είναι άλλωστε η αιτία για την οποία δεν έχει τεθεί ακόμη σε λειτουργία (ενώ έχει ολοκληρωθεί εδώ και μήνες) η μονάδα ηλεκτροπαραγωγής του ομίλου Μυτιληναίου στον Αγ. Νικόλαο Βοιωτίας.
Το οξύμωρο είναι ότι η ΔΕΗ έχει ζητήσει επίσημα από τη ΡΑΕ σε τέτοιες περιπτώσεις να μην ισχύει το χαμηλό τιμολόγιο που ορίζει το υπουργείο Ανάπτυξης για τις βιομηχανίες, αλλά να γίνεται συμψηφισμός ή απελευθέρωση του τιμολογίου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου