Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2007

Η ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΕΡΙΑ

Έκπληξη προκαλεί πως η «Χιονάτη και οι επτά νάνοι» από πρωταγωνιστές του παραμυθιού, γίνανε δημιουργοί και συνέγραψαν αυτήν την φοβερή ιστορία, που σε καθηλώνει στην τουαλέτα, με όλα εκείνα τα στοιχεία που πρέπει να έχει μια δραματική-ανατρεπτική φαρσοκωμωδία τρόμου, με happy end , βασισμένη στον έρωτα, την βία, την προδοσία, το περιθώριο, τον θάνατο, ανοίγοντας τον δρόμο σε ένα νέο συγγραφικό είδος. Ανταποδίδοντας την ευφορία που μου προκάλεσε, τους εξιστορώ ένα παλιό παραμύθι από τα ελληνόφωνα χωριά της Καλάμπριας και εύχομαι να διασκεδάσουν το ίδιο καλά …

Η ΚΟΥΚΟΥΛΑ , ΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΑΕΡΙΑ.…
…Η εντολή της «Χιονάτης» ήταν σαφής: «τσακίστε τους, λιώστε τους…». Φόρεσε την κουκούλα, έκλεισε την πόρτα πίσω του και μες το μισοσκόταδο κινήθηκε με γοργά βήματα για να βρει τους υπόλοιπους 6 «νάνους». Ήταν μαζεμένοι από νωρίς το πρωί. Χαρτιά μουτζουρωμένα, πλαστικά ποτήρια με πικρό σκέτο καφέ, άδεια πακέτα από τσιγάρα, ασπιρίνες, υπογλώσσια, μάτια που γυάλιζαν στο ημίφως του γραφείου.
Άνοιξε την πόρτα, μπήκε με αργά σταθερά βήματα μέσα και κάθισε αναπαυτικά στην πολυθρόνα του. Την κουκούλα την φορούσε ακόμη . Έβαλε το χέρι στην μπροστινή τσέπη του παντελονιού του, έβγαλε το κομπολόι και άρχισε αργά , βασανιστικά να ρίχνει τις χάντρες . Δεν μιλούσε κανείς.
«Τελειώσατε ;» τους είπε.
Απάντηση δεν έλαβε καμιά . Πήρε την επιστολή και την διάβασε δυνατά. Ακουγόταν μέχρι και τον διάδρομο. Όταν τελείωσε, ένα πλατύ χαμόγελο διαγράφηκε στα χείλη του. Ούτε αυτό μπορούσαν να διακρίνουν για να αντιληφθούν πως αισθανόταν.
«Τέλεια. Προχωράμε και τους τελειώνουμε», είπε.
«Τι φάρμακα είναι αυτά; χαπακόνεστε; κοτζάμ νάνοι ».
«Για σένα είναι Αρχηγέ» τόλμησε να ξεστομίσει ο πρεσβύτερος της παρέας, «και για μας, έχουμε τρομερό πονοκέφαλο , το κεφάλι μας πάει να σπάσει , δεν αντέχουμε».
«Σας πήρε κάνα μάτι;» ρώτησε αυστηρά.
«Ναι η καλή μάγισσα, νωρίς το απόγευμα » φώναξε ο μικρότερος, βυθίζοντας το κεφάλι στις παλάμες του.
Την κουβέντα έτυχε να την ακούσει η μάγισσα, που εκείνη την ώρα σφουγγάριζε τον διάδρομο. Τους είδε έτσι απεγνωσμένους από τις μισόκλειστες γρίλιες του παραθύρου, κούνησε ανησυχητικά το κεφάλι της και άρχισε να σιγοψιθυρίζει και να επαναλαμβάνει για εννιά φορές:

«Αγαθός ο νοικοκύρης, πονηρή νοικοκυρά,
Πούπουλα μαγειρεμένα με το βούτυρο τσιγαρισμένα,
Πέντε ελίτσες στο σκουτέρι, τρεις φέτες ψωμί,
Τα κλίματα στρωμένα, το λιθάρι για προσκέφαλο,
Φύγε κακό μάτι από τα κεφάλια των νάνων
Γιατί έρχεται η «Χιονάτη» με το χρυσό μαχαίρι
Πού θα χωθείς και πού θα χωρέσεις»
Σταυροκοπήθηκε τρεις φορές.
«Πάρα πολύ ματιασμένα, τα μαναράκια μου και εγώ τους κακολόγησα» μονολόγησε.
«Αν δεν τους πιάσει το ξεμάτιασμα μόνο ο Ύψιστος μπορεί πια να τους βοηθήσει» και κατευθύνθηκε προς τις τουαλέτες, αφήνοντας πίσω της ευγενή αέρια..
«Έχω σημαντικότερα πράματα να κάνω μέχρι να τελειώσει η βάρδια»……είπε .
Πρόσωπα και καταστάσεις που αναφέρονται σε αυτήν την ιστορία είναι φανταστικά και ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν.
«ο λαγός»


Το παραπάνω κείμενο αντιγράφεται από το blog azeotrpia. Θέλουμε να επισημάνουμε στον συνάδελφο που υπογράφει με το όνομα του blog ότι δεν μπορούμε να δημοσιεύουμε άρθρα και επιστολές με ονοματεπώνυμο για τον απλό λόγο ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε αν προκειται ή όχι για προβοκάτσια. Βέβαια το κείμενο είναι ίδιο με αυτό που κυκλοφόρησε στα mail οπότε στην προκειμένη περίπτωση δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: