Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2007

Τέρμα στα Viagra



Επειδή η αίσθηση του χιούμορ ταιριάζει ιδιαίτερα στην ιδιοσυγκρασία μας και στην ιδιοσυγκρασία του blog και των αναγνωστών του παραθέτουμε το email του συναδέλφου μαζί με τις εικόνες που μας έστειλε:
Συνάδελφοι είμαι 7 χρόνια παντρεμένος και δεν έχουμε καταφέρει με την γυναίκα μου να αποκτήσουμε ένα παιδί. Όλες οι εξετάσεις που κάναμε είναι απόλυτα φυσιολογικές και οι γιατροί μας έχουν διαβεβαιώσει ότι δεν έχει κανένας μας πρόβλημα. Εγώ προσωπικά σε μια σχέση προ του γάμου μου είχα και μία περίπτωση που προσωπικά με έκανε να πιστεύω ότι είμαι ικανός για να γίνω πατέρας. Τα πρώτα 3 χρόνια του γάμου μου πάλευα καθημερινά θα έλεγα και σε μερικές περιπτώσεις 2 και 3 φορές την ημέρα για να εκπληρωθεί η ευχή του παπά των συγγενών και των φίλων δηλαδή το γνωστό "Άντε και καλούς απογόνους". Τίποτα όμως. Μετά πήρα μια ψευτοπροαγωγή μου ανέθεσαν και ένα shat daoun (τα αγγλικά μου είναι κατωτάτου), τέλος πάντων βρήκα και μία γκόμενα και έτσι ξέκοψα την προσπάθεια με τη σύζυγο. Άλλωστε πέρασαν τα χρόνια και όπως να 'ναι βαριέσαι συνέχεια το ίδιο φαΐ. Σήμερα πήρα μια ανακοίνωση μιας νέας συνδικαλιστικής παράταξης και μπήκα στο λεωφορείο για να γυρίσω σπίτι. Την διάβασα και αποκοιμήθηκα και όταν με ξύπνησαν για να κατέβω την δίπλωσα και την έβαλα στην κολότσεπη. Πήγα σπίτι, ξάπλωσα να δω την γυναίκα του Ευαγγελάτου στην τηλεόραση και με ξαναπήρε ο ύπνος. Ξαφνικά η Ρούλα έρχεται και με ξυπνάει.
-Αυτούς να ψηφίσεις ρε!
-Ποιους ρε γυναίκα; τι έπαθες τελείωσαν οι εκλογές βγήκε ο Γιωργάκης.
-Όχι ρε για το ΠΑΣΟΚ για την δουλεία σου μιλάω, στο Διυλιστήριο.
-Και που τους ξέρεις εσύ μωρέ, όλοι λαμόγια είναι.
-Αυτούς βρε ανεπρόκοπε που θα σε βοηθήσουν να κάνεις παιδί, έναι παιδί βρε και ας βγάλεις το όνομα της μάνας σου ή του πατέρα σου δεν με νοιάζει, εγώ παιδί θέλω.
-Άσε με πουλάκι μου να κοιμηθώ λίγο και το βράδυ κάνουμε μια προσπάθεια.
-Ξύπνα βρε και διάβασε τι λέει εδώ.
Επειδή η Ρούλα είχε αρχίσει να λέει διάφορα για τον ανδρισμό μου και από τον φωταγωγό κρυφάκουγε η κουτσομπόλα της πολυκατοικίας, σηκώθηκα έριξα λίγο νερό στα μάτια μου παρήγγειλα το καφέ μου και κάθισα να διαβάσω το χαρτί που μου κούναγε η Ρούλα.
- Που το βρήκες μωρή αυτό; Απάτη είναι, είπα χωρίς να το κοιτάξω.
- Το είχες στο παντελόνι που φορούσες και που το έβαλα για πλύσιμο.
Διαβάζω το χαρτί και ήταν η ιδρυτική διακήρυξη μιας συνδικαλιστικής παράταξης.
-Ανακοίνωση είναι βρε γυναίκα, τι παιδιά και κουραφέξαλα μου τσαμπουνάς;
-Διάβασε βρε την δεύτερη παράγραφο;
Διαβάζω προσεκτικά την δεύτερη παράγραφο και να τι έλεγε:
-ΑΓΩΝΑΣ πρώτα-πρώτα για τον ΑΝΘΡΩΠΟ-συνάδελφο. Τον άνθρωπο-συνάδελφο που οφείλει να προσφέρει στην εταιρεία σύμφωνα με τις δυνατότητες του, πρέπει όμως να επιστρέψει στην οικογένειά του υγιής και ικανός να ανταποκριθεί και στα εκεί καθήκοντά του! Τον άνθρωπο-συνάδελφο, τον δημιουργικό και έντιμο, που προετοιμάζει αντίστοιχα την νέα γενιά, τους αντικαταστάτες μας.
Η Ρούλα είχε δίκιο οι άνθρωποι αυτοί μας τάζουν ότι θα αγωνιστούν για να μπορώ εγώ να γυρίζω στο σπίτι μου υγιής και να ανταποκρίνομαι στα καθήκοντά μου!
Ας είναι καλά. Εγώ θα τους Ψηφίσω.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία

Ένας άτεκνος (πλην όμως ικανός) Χειριστής Α


Υ.Γ Παρακαλώ να δημοσιεύσετε και τις εικόνες που σας στέλνω αν δεν τις θεωρείτε ανήθικες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: