Τρίτη 20 Μαΐου 2008

Μισθολογικές ανισότητες Διευθυντών και προσωπικού Βάρδιας

Είχαμε αναφερθεί εδώ στην διαμόρφωση των μισθών των Διευθυντών. Αυτό που είχε γίνει τότε στην ουσία, ήταν μια προσπάθεια του συστήματος Καβουλάκου για την διαμόρφωση πρώτα ενός μισθού για τον ίδιο περίπου στις 300.000 ευρώ και στην συνέχεια για τον στενό πυρήνα του, κάτι λιγότερο. Το νέο σύστημα δεν διαφέρει από το παλιό παρά μόνο στο όνομα και στον τρόπο που μεθοδεύει τα πράγματα. Ο CEO ήδη από την ΠΕΤΡΟΛΑ είχε διατηρήσει την υψηλή αμοιβή του.
Στην παρούσα φάση οι Διευθυντές από μισθολογική άποψη χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες:
Στην πρώτη είναι οι αμειβόμενοι με 60.000-100.000 ευρώ. Είναι κυρίως αυτοί που βγάζουν τη δουλειά, οι "σκαπανείς". Στην δεύτερη κατηγορία είναι οι αμειβόμενοι με 100.000-140.000 ευρώ και περιλαμβάνονται αυτοί που παρουσιάζουν την δουλειά των προηγουμένων. Είναι οι "κοστουμάκηδες". Γνωρίζουν τα μυστικά του Powerpoint, συντάσσουν έξοχα κείμενα στην αγγλική γλώσσα και συνηθίζουν να συγχαίρουν ο ένας τον άλλον "for the excellent job".
Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει τους χαλίφηδες των άνω των 140.000 ευρώ που αποφασίζουν για τις αποδοχές των υπολοίπων. Με εξαίρεση κάποια ελάχιστα στελέχη που αμείβονται δίκαια (αλλά δεν αποφασίζουν για τις αποδοχές των άλλων), οι περισσότεροι είναι" σώγαμπροι". Ήρθαν με την νύφη από την Ελευσίνα.
Από την άλλη το υπόλοιπο προσωπικό (αναφερόμαστε στο προσωπικό της βάρδιας) αμείβεται με ίδιους σχεδόν μισθούς αφού η διαφορά μεταξύ ενός εργοδηγού και ενός "μη αξιωματούχου" δεν διαφέρει περισσότερο από 10-15% μιλώντας πάντα για εργαζόμενους με την ίδια σχεδόν προϋπηρεσία. Αυτό φυσικά δεν δίνει κίνητρο για ανάπτυξη πρωτοβουλιών και ανάληψη καθηκόντων ανώτερης βαθμίδας. Σε αυτό το πρόβλημα έχουν συντελέσει κατά καιρούς οι παρακάτω παράγοντες:
  1. Οι κατά καιρούς "δραχμικές" και όχι ποσοστιαίες αυξήσεις που δόθηκαν σε ΣΣΕ της περασμένης δεκαετίας.
  2. Η παντελής έλλειψη μισθολογικής πολιτικής για το προσωπικό.
  3. Οι πελατειακές σχέσεις Εργαζομένων - Διευθυντών, Εργαζομένων - Σωματείου, Σωματείου - Διοικησης που έχει οδηγήσει σε ισοπέδωση.

Φυσικά και το μέτρο της ανόδου σε κλιμάκια μετά την συμπλήρωση 15ετίας ή 25 ετίας θα μεγαλώσει αυτό το πρόβλημα.

Πιστεύουμε ότι το Σωματείο θα πρέπει να δει το πρόβλημα σε βάθος χρόνου και να ξεκινήσει ένα διάλογο με τους εργαζομένους με σκοπό την κατάστρωση ενός τέτοιου μεσοπρόθεσμου προγράμματος μισθολογικής πολιτικής των εργαζομένων.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν διαφωνώ με τα γραφόμενα για τους μισθούς των διευθυντών. Είναι τις περισσότρες φορές σκανδαλώδη. Απλά κάποιοι ξεχνούν τους χειρότερα αμοιβόμενους εργαζόμενους στα ΕΛΠΕ σε σχέση με το έργο που παράγουν...αναφέρομαι στους μηχανικούς.

Ανώνυμος είπε...

Οι μηχανικοί συναδελφοι είναι το "φθηνό κρέας". Αναλαμβάνουν όλες τις ευθύνες, τρέχουν, αμφισβητούνται, κοροιδεύονται πολλές φορές και αμείβονται τα πρώτα 10 χρόνια της καριέρας τους στα ΕΛΠΕ κάτω από την συλλογική τους σύμβαση. Αν μάλιστα πούμε και για την κατάργηση από τον Νικήτα του extra ασφαλιστικού είναι για κλάματα.

Ανώνυμος είπε...

oudis moroteros ton mixanikon.

Ανώνυμος είπε...

den gnorizo ti mixanikos isai.mixanikos me ar@idia i ar@Idia mixanikos.