Αναφορά στην προσπάθεια μας γίνεται στο τελευταίο τεύχος του "Πυρσού". Το κείμενο που υπογράφει ο συνάδελφος ΚΘ έχει ως εξής:
Τα blogs όλο και περισσότερο αποτελούν ένα βήμα διαλόγου και καταγγελιών σε μια εποχή που τα συνδικάτα δεν έχουν και την καλύτερη εικόνα, με όσα αρνητικά τα τελευταία χρόνια φαινόμενα εξέθρεψαν και συνεχίζουν να συντηρούν.
Ένα τέτοιο βήμα μέσα απ’ το Διαδίκτυο επέλεξαν κάποιοι συνάδελφοί μας στα ΕΛ.ΠΕ. με αρκετή επισκεψιμότητα απ’ ότι φαίνεται.
«Είμαστε μια ομάδα εργαζομένων η οποία αναζητεί ένα βήμα έκφρασης έξω απ’ τις παρατάξεις» ισχυρίζεται.
Εμείς κρατάμε την ανάγκη αναζήτησης βήματος για την έκφρασή τους και χαιρετίζουμε κάθε μέσο και τρόπο που δίνει στους εργαζόμενους την δυνατότητα να προβάλλουν τις απόψεις τους και να επικοινωνούν μεταξύ τους, ανταλλάσσοντας σκέψεις για τα προβλήματά μας. φαίνεται να βρίσκουν τρόπους να προβάλλουν απόψεις, σκέψεις, πρωτοβουλίες και αιτήματα.
Νομίζουμε όμως ότι το επίπεδο των σχολίων κύρια που συνοδεύουν τις απόψεις που κατατίθενται αδικεί το εγχείρημα και πρέπει να σκεφτούν ξανά οι συνάδελφοι που συγκροτούν την ομάδα πως θα προστατέψουν το μέσο που εκφράζονται.
Βεβαίως η ανωνυμία είναι δικαίωμα. Δίνει τη δυνατότητα να γραφούν και να προβληθούν διάφορα που δύσκολα θα μπορούσαν να κατατεθούν επώνυμα. Ωστόσο δεν πρέπει πίσω απ' αυτή να συκοφαντούνται και να λασπώνονται συνάδελφοι μας που βρίσκονται ανυπεράσπιστοι σε άδικες επιθέσεις και κρίσεις.
Το που βρίσκεται η γραμμή, που επιτρέπεται σε κάποιον να αποκαλύψει κάτι που δεν θα έκανε επωνύμως χωρίς να μπαίνει στο χώρο της λασπολογίας και συκοφαντίας, είναι δύσκολο να προσδιορισθεί με ακρίβεια, ωστόσο μια γραμμή θα μπορούσε να βάλει κανείς ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα. Εδώ κρίνεται η υπευθυνότητα όσων αποφασίζουν κρυμμένοι πίσω απ' την ανωνυμία τους να μας προστατέψουν απ' τους επώνυμους. Πάντως όταν δεν κρίνονται και οι κρίνοντες, κάτι δεν πάει καλά.
Παρά τα αρνητικά φαινόμενα που συνοδεύουν αυτή τη νέα μορφή διαλόγου, τα blogs όλο και περισσότερο θα αποτελούν βήμα για τους εργαζόμενους, όσο μάλιστα δεν θα έχουν απέναντι τους μόνο τα αφεντικά, αλλά και τα συνδικάτα αλλοτριωμένα και ανίκανα να τους υπερασπίζονται.
Ίσως αποδειχτούν αρκετά αποτελεσματικά στο να αναδεικνύονται προβλήματα και να αναζητούνται ή να επιβάλλονται λύσεις.
Το «διαδικτυακό αντάρτικο» μπορεί να γίνει ένα ακόμα όπλο, όχι βέβαια μοναδικό, ενάντια σε κάθε εξουσία που φορά τη δικιά της κουκούλα για να κρύβει το αποκρουστικό πρόσωπο της δικτατορίας των εκφραστών της, την κοινωνική αναλγησία, την αδικία και όλα όσα τη χαρακτηρίζουν.
Το Internet δεν θα μεταφέρει μόνο τα δικά τους κεφάλαια, αλλά και τις δικές μας ιδέες, τις ιδέες και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων σ' όλο τον κόσμο, για να αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο σε όλο και περισσότερους το δικό τους πρόσωπο, ακόμα και όταν αναγκαζόμαστε να κρύβουμε εμείς το δικό μας.
Αν, λοιπόν, θέλουν οι διαχειριστές συνάδελφοι το blog βήμα διαλόγου και έκφρασης όπως ισχυρίζονται ας φροντίσουν να μη μετατραπεί σε κρησφύγετο κουκουλοφόρων και εκκολαπτήριο συκοφαντιών.
Λίγη ευθύνη σε όσα γράφονται και λίγος αυτοσεβασμός σ' όσους σχολιάζουν νομίζουμε ότι περισσεύει απ' όλους, ακόμα και απ' τους ανώνυμους.
(Σημ.του blog: Ευχαριστούμε για την θετική αναφορά στην πειραματική προσπάθεια μας. Όσον αφορά στο επίπεδο των σχολίων, όντως ξεφεύγει μερικές φορές από το επίπεδο που όλοι θα θέλαμε. Γι' αυτό και μια φορά, για σύντομο χρονικό διάστημα, είχαμε καταργήσει προσωρινά την δυνατότητα για σχόλια. Εμείς θα θέλαμε να δούμε τις προσπάθειες και άλλων συναδέλφων ή ομάδων συναδέλφων σε αυτόν τον τρόπο έκφρασης.)
11 σχόλια:
ΑΠΟΡΩ ΠΟΥ ΕΙΔΑΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΗ Η ΑΝΑΦΟΡΑ
Πλακιτσα κανουν ρε συναδελφε τα παιδια στο Θωμα
"Τα 'παμε τα ξανάπαμε, να μη τα ξαναλέμε" (τραγουδιστά).
"Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μ.....ς" (πάλι τραγουδιστά)
"Θωμά, είσαι σπίτι, γιατί σε παίρνω και μιλάει" (ξανά μανά τραγουδιστά)
"Φέρτε το πριόνι" (αυτό όχι τραγουδιστά)
Σοβαρά τώρα!
Πιστεύω στην ελευθερία του λόγου, χωρίς περιορισμούς, αστερίσκους ή εξαιρέσεις. Αλλά αυτό είναι δικαίωμα του ατόμου.
Δεν μπαίνει ζήτημα ελευθερίας έκφρασης σε ανώνυμα κείμενα γιατί δεν εκφράζεται κάνεις.
Από την άλλη, τα ψευδώνυμα είναι κάτι άλλο. Δεν με νοιάζει αν πίσω από το Γιάγκουρας π.χ. υπάρχει ο Γιάννης Πέππας, ο του Περικλέους (που μου το "χτυπάει" ο Μπέτσης) που δεν τον ξέρω, αλλά θέλω να του γράψω όποτε θέλω, όπως το κάνει και αυτός.
Η ανωνυμία είναι μονόλογος, δεν έχει θέση σε χώρο διαλόγου.
Είτε προέρχεται από τους σχολιαστές, είτε -πολύ χειρότερα- από τους διαχειριστές.
Επαναλαμβάνω.
Για το παρόν ιστολόγιο (το αυθαιρέτως βαπτισθέν elpe-gr) το σωστό και πρέπον είναι τα σχόλια να ήταν επώνυμα.
Θα ήταν και η συζήτηση σε διαφορετικό επίπεδο.
Να είσαστε σίγουροι γιαυτό.
Τελεία και παύλα._
Σήμερα μαύρος Ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα,
σήμερα όλοι θλίβουνται και τα βουνά λυπούνται,
σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Οβραίοι,
οι άνομοι και τα σκυλιά κι' οι τρισκαταραμένοι
για να σταυρώσουν το Χριστό, τον Αφέντη Βασιλέα.
Ο Κύριος ηθέλησε να μπει σε περιβόλι
να λάβει δείπνον μυστικόν για να τον λάβουν όλοι.
Δεν μου λες ρε Γιάγκουρα αυτό το απόσπασμα απο το δημοτικό τραγούδι που δεν ξέρεις τον ποιητή δεν είναι έκφραση?
Έκφραση μπορεί να είναι. Κάποιος το 'πε. Κάποιος άλλος ή ο ίδιος το τραγούδησε.
Και "Το πιστεύω μας" του Παπαδόπουλου και "Ο Αγών μου" του Αδόλφου, έκφραση ήταν.
Δεν συμμετείχαν όμως σε κανένα διάλογο
Σου φαίνεται λεβέντικο, επειδή εγώ γράφω επώνυμα, εσύ να αρχίζεις να ειρωνεύεσαι;
Τι σοϊ διάλογος γίνεται έτσι;
Και ποιος μου λέει εμένα ότι οι 3 ανώνυμοι που έχουν σχολιάσει μέχρι τώρα δεν είναι ο εξής ένας. ... "Ο συγγραφέας";
Εσύ ποιος από τους 5, 10, 50, 100, 500, 2500 ή ...1=κανένας είσαι;
Γιαγκουρα σε πιανω αδιαβαστο το δημοτικό τραγουδι είναι διάλογος!
Ενας είπε το πρωτο στίχο ο άλλος τον συμπληρωσε ο νιοστός το ολοκληρωσε χωρίς να ξέρουν κατά ανάγκη ο ένας τον άλλον και όμως εφτιαξαν κάτι όλοι μαζί. Ακόμα και αυτοι που νομίζεις ότι ξέρεις και που μιλας μαζί τους δεν ξέρεις τι κρύβουν μέσα τους. Πέρα από τον ευατό μας και στην καλύερη περίπτωση τα παιδιά μας δεν γνωρίζουμε κανέναν άλλο. Ακόμα και αν ξέρουμε το όνομά του τα σεξουαλικά του βίτσια και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Τον Μπούς δεν το ξέρεις όμως τον αντιπαθείς ενώ και τον Σεφέρη που παλι δεν τον ξέρεις τον συμπαθείς. Η επωνυμία ΄σε μια τέτοιου είδους επικοινωνία είναι ταυτόσημη με την ανωνυμία. Εγώ δεν σε ξέρω. Ξέρεις που διαφέρουμε; Ότι εγω αν θελήσω μπορώ να σε δω ενώ εσύ όχι. Λοιπόν φίλε Γιάγκουρα δεν θέλω να σε συναντήσω. Μου αρκεί που ανταλλάσουμε απόψεις από αυτό το μαραφέτι.
Δεν καταλαβαίνω που με πιάνεις αδιάβαστο, αλλά και εν πάση περιπτώσει, ποτέ δεν διεκδίκησα δάφνες ξερόλα.
"...αν θελήσω μπορώ να σε δω ενώ εσύ όχι. Λοιπόν φίλε Γιάγκουρα δεν θέλω να σε συναντήσω. Μου αρκεί που ανταλλάσουμε απόψεις από αυτό το μαραφέτι."
Πολύ παλληκαρίσιο και πολύ λεβέντικο!
Τα 'πες όλα! Αμοιβαία τα αισθήματα. Αρκεί να μένουμε στην ανταλλαγή απόψεων.
Λοιπόν, για τελευταία φορά (γιατί μάλλον γινόμαστε κουραστικοί και θα αρχίσουν να πέφτουν μπινελίκια)
Δεν μπορείς να μπαίνεις σ’ ένα ξένο σπίτι, (γιατί ξένο είναι το "σπίτι" όσο κι αν οι διαχειριστές διατείνονται για το αντίθετο) χωρίς να χτυπάς τη πόρτα, χωρίς να λες ποιος είσαι, και χωρίς να συμπεριφέρεσαι πολιτισμένα.
Θα πρόσθετα δε, και άλλα ακόμα, που μου έμαθαν οι γονείς μου από μικρό: Χωρίς να σκουπίζεις τα πόδια σου, χωρίς να κρεμάς τη καμπαρτίνα και το καπέλο σου, χωρίς να έχεις κάτι τις να προσφέρεις στον νοικοκύρη.
Τέτοια … παλιομοδίτικα πράγματα. Που όμως, θα τα τηρώ, πάντα, γιατί ξέρω βαθιά μέσα μου ότι ο Πολιτισμός από κει ξεκινά: από την εξώπορτα του κάθε σπιτιού. Του δικού μου που μένω και που περιμένω τους καλεσμένους μου. Του δικού σου που μένεις και που περιμένεις τους καλεσμένους σου.Του άλλου, που εσύ επισκέπτεσαι ως καλεσμένος.
Τα blogs δεν είναι ούτε δημόσια πλατεία, ούτε εφημερίδα, ούτε τηλεοπτικό πρόγραμμα, ούτε συνέδριο κόμματος, ούτε εθνικό διάγγελμα. Είναι ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ χώρος του κάθε δημιουργού-ιδιοκτήτη του, που οικειοθελώς ανοίγει τις πόρτες του για να τον επισκεφθούν και να σχολιάσουν όσοι το επιθυμούν.
Αυτό, δεν σημαίνει ότι όσοι τον επισκέπτονται -αυτόν τον ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ χώρο του καθένα- έχουν αυτομάτως και το δικαίωμα, επικαλούμενοι μιαν παρεξηγημένη «ελευθερία λόγου», να μπαίνουν και να βρίζουν, να απειλούν, να συκοφαντούν και να εκβιάζουν.
Μου λένε φίλοι: Επέλεξες να σχολιάζεις επώνυμα και ως εκ τούτου πρέπει να δέχεσαι ακόμα και την πιο σκληρή κριτική, έως και απρεπή συμπεριφορά.
Συμφωνώ ως προς το πρώτο, αλλά με τίποτα ως προς το δεύτερο. Δεν πιστεύω ότι, ακόμα και μεγάλο λάθος να διαπράξεις, έχει οποιοσδήποτε το δικαίωμα να σε βρίζει για αυτό.
Την συναντάμε αυτήν την άθλια συμπεριφορά των ανθρώπων πολλές φορές στα γήπεδα, όπου αρκετοί φανατικοί και άξεστοι οπαδοί (πού λίγο διαφέρουν από πολλούς bloggers ή σχολιαστές των blogs που έχω γνωρίσει), να καταφέρονται ακόμα και σε ποδοσφαιριστές της ίδιας της ομάδας που υποστηρίζουν βρίζοντας χυδαία όταν εκείνοι τύχει να κάνουν ένα λάθος. Ένα ανθρώπινο λάθος.
Ας μη μιλήσω, εννοείται, για το τι «λένε» στους διαιτητές η στους αντιπάλους τους. Εκεί κι αν επικρατεί του Έλληνα το μόνιμο κόμπλεξ με την σεξουαλικότητά του…
Πολλές φορές, αυτήκοος μάρτυρας τέτοιων αθλιοτήτων, ευχόμουνα να έβρισκαν κάποια στιγμή τη «μαγική» δύναμη ορισμένοι παίκτες, η και διαιτητές, να ανταποδώσουν τα μπινελίκια και τις χυδαιότητες των «επισκεπτών» οπαδών, με την ίδια ένταση και το ίδιο περιεχόμενο. Δηλαδή, να υπήρχε κάποιο … ενισχυτικό της φωνής τους, (μια τεράστια ντουντούκα, ας πούμε!), και στο «άντε γ….» της εξέδρας να ακουγόταν το δικό τους «άντε γ …. εσείς».
Αυτήν την επιθυμία νοιώθω να με πλημμυρίζει, επικίνδυνα, πολλές φορές, αντικρίζοντας τα υβριστικά σχόλια των Ανωνύμων, και απορώντας πάντα, «Καλά, μπορεί και να έχει δίκιο σ’ αυτό που λέει, αλλά γιατί το λέει βρίζοντας». Έχω υποκύψει και έχω απαντήσει ανάλογα. Αλλά για πες μου; Που θα πάει αυτό.
ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟ ΜΕΡΟΥΣ ΜΟΥ ΚΟΥΒΕΝΤΑΣ! ΠΕΣΤΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ.
ΜΠΕΝΑΚΗΣ-ΒΓΕΝΑΚΗΣ!
Δεν μπορώ παρά να σας δώσω συγχαρητήρια για τον ωραίο διάλογο και την ανταλλαγή απόψεων. Έτσι φανταστήκαμε το blog. Οι φαινομενικά αντίθετες απόψεις σας νομίζουμε ότι συγκλίνουν με την προυποθεση ότι οι ανώνυμοι σχολιαστές (και διαχειριστές) διέπονται από αρχές (κοσμιότητα, ευγένεια, σεβασμό στον συνομιλητή) όπως βέβαια και οι επώνυμοι όπου οι ίδιοι λόγω της επωνυμίας τους έθεσαν όρια και φραγμούς που οι άλλοι οποτεδήποτε μπορούν να ξεπεράσουν.
Το παράδειγμα όμως των "διαλόγων" σας (τα εισαγωγικά μπήκαν για να ικανοποιήσουν την άποψη του φίλου Γιάγκουρα) αισθανόμαστε ότι μας δικαιώνει. Η ανωνυμία βοηθά στο να λυθεί η γλώσσα γιατί το περιβάλλον όπου ζούμε δεν είναι "καθαρό" και είναι ιδιαίτερα δύσκολο να λεχθούν αλήθειες επώνυμα. Βλέπετε και οι πολιτικοί ηγέτες έχουν υιοθετήσει (στην πλειοψηφία τους) ένα ξύλινο λόγο μιλώντας αόριστα και γενικόλογα και όταν καμμιά φορά τους ξεφύγει σε στενό κύκλο κάποια αληθεια και δημοσιοποιηθεί, την αρνούνται και την διαστρεβλώνουν (ο συμπαθέστατος κ. Πάγκαλος για παράδειγμα το έχει κάνει πολλές φορές αν και είναι ο πολιτικός που κατεξοχήν δεν διστάζει να εκφράζει τις απόψεις τους).
Αχός βαρύς ακούγεται
πολλά ντουφεκια πέφτουν!
Μήπως σε γάμο ρίχνονται
μήπως σε χαροκόπι?
Μηδέ σε γάμο ρίχνονται
μηδέ σε χαροκόπι.
Η Δέσπω κάνει πόλεμο
με νύφες και με αγγόνια.
Δεσπω μου ρίξε τα άρματα δεν είναι εδώ το Σουλι.
Εδώ είναι η τάπια του πασά
είναι το .......???.
Κλάστε μας τα αρ@ι@ια ρε μεμέτια!
(Δημώδες αγνώστου συγγραφέα.Την απάντηση της Δέσπως την έκοψαν οι τότε διαχειριστές και η ιστορία γράφτηκε μισή. ΜΗ ΜΟΥ ΡΆΒΕΤΕ ΤΟ ΣΤΌΜΑ, παρά μόνο αν συκοφαντήσω η υβρίσω πρόσωπα και πράγματα. Επώνυμα η ανώνυμα. Αν ήταν να κάνω λογοκρισία στην αυθόρμητη και εν θερμώ τοποθετησή μου θα έγραφα στον πυρσό.)
Η Σύμβαση υπογράφτηκε ετσι όπως το σωματειο υποσχέθηκε και μάλιστα σε ενιαίο κείμενο οτι συμφωνήθηκε,τώρα τι αλλες παπαριές θα μας πείτε για να δικαιολογήτε την μικροψυχία σας και την βλακώδη ανάγκη σας να διαφωνείτε με τα πάντα. Συνεχίστε για να εκτίθεστε ακόμα περισσότερο.
ΑΦΟΥ ΡΕ ΜΑΓΚΑ ΣΕ ΧΑΛΑΕΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥς ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ?
ΕΞΑΛΛΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ
ΧΑ!ΧΑ!ΧΑ!
Δημοσίευση σχολίου