Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει το άρθρο του Κ.N. Σταμπολή στο energia.gr και το αναδημοσιεύουμε χωρίς σχόλια.
Αν και είναι παρήγορο ότι η νέα κυβέρνηση που προέκυψε από τις εθνικές εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου έχει θέσει τον τομέα της ενέργειας “στην κορυφή των προτεραιοτήτων της”, όπως δήλωσε ο νέος υπουργός Ανάπτυξης, κ. Χρήστος Φώλιας, κατά τις προγραμματικές δηλώσεις στην Βουλή, εν τούτοις ουδείς λόγος έγινε, και ούτε κατά τα φαινόμενα προβλέπεται να γίνει, για την ανάγκη ν’ αυξήσει η Ελλάδα την παραγωγή ενέργειας από τις εγχώριες πηγές.
Εξειδικεύοντας την κυβερνητική πολιτική στην ενέργεια ο κ. Φώλιας τόνισε:
- Πρώτη προτεραιότητά μας να καταστεί η Χώρα διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο ενέργειας και να ενισχυθεί ο γεωστρατηγικός της ρόλος (αγωγός πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, ελληνοτουρκικός αγωγός φυσικού αερίου, του νέο-σχεδιαζόμενου αγωγού φυσικού αερίου Ρωσίας – Ελλάδας – Ιταλίας.)
- Δεύτερη προτεραιότητα είναι η εξοικονόμηση ενέργειας και η προώθηση φιλικών προς το περιβάλλον Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
- Τρίτη προτεραιότητα είναι η ολοκλήρωση της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας.
Και οι τρεις αυτοί άξονες είναι οπωσδήποτε ουσιαστικοί για την περαιτέρω ανάπτυξη της ενεργειακής αγοράς και ιδιαίτερα για την δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για την προσέλκυση σοβαρών επενδύσεων. Όμως η συγκέντρωση του ενδιαφέροντος αποκλειστικά και μόνο γύρω από αυτούς αναπόφευκτα αποδυναμώνει την συζήτηση, τον προβληματισμό και την έρευνα γύρω από το βασικό διακύβευμα το οποίο δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η αξιοποίηση στο μέγιστο δυνατόν των εγχώριων πηγών ενέργειας, συμβατικών και μη. Όπως έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη μέσα από αυτή την στήλη η Ελλάδα είναι μια ενεργειακά πλούσια χώρα τόσο λόγω του ορυκτού της πλούτου (δηλ. λιγνίτες, ουράνιο και υδρογονάνθρακες) όσο και λόγω του τεράστιου δυναμικού της στις Ανανεώσιμες Πηγές
Όμως στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και των ελεύθερων αγορών, της δημιουργίας περιφερειακών και διηπειρωτικών δικτύων, (εδώ αναφέρομαι στους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου) της τερατώδους ανάπτυξης των ηλεκτρονικών δικτύων, μέσω της επέκτασής τους, και γενικά της ελεύθερης και με ανταγωνιστικούς όρους διακίνησης ενέργειας (δηλ. πετρέλαιο, φ. αέριο, ηλεκτρισμός) γιατί το θέμα της ενεργειακής αυτονομίας μιας περιοχής ή μιας ολόκληρης χώρας να έχει δα τόση σημασία; Δεν είναι άραγε τεχνοκρατικά και οικονομικά παρωχημένη μια αντίληψη που θέλει κάθε τόπο ενεργειακά ανεξάρτητο και αγωνιζόμενο να εξασφαλίσει βασικούς και άμεσα ελεγχόμενους ενεργειακούς πόρους, την στιγμή που το παγκόσμιο σύστημα του προσφέρει σε λογικές τιμές οποιαδήποτε σχεδόν μορφή ενέργειας στην πόρτα του;
Ο αντίλογος στην παγκοσμιοποιημένη αντίληψη περί ενεργειακής ευημερίας δεν έρχεται από κάποιον τυχαίο. Απάντηση στο ερώτημα δίδεται από τον ίδιο τον αρχάγγελο της παγκοσμιοποίησης τέως πρόεδρο των Η.Π.Α., κ. Μπιλ Κλίντον ο οποίος σε πρόσφατη δημόσια ομιλία του στην Αθήνα, ξεχώρισε το θέμα της κλιματικής αλλαγής και τον περιορισμό στην πρόσβαση ενεργειακών πόρων ως μια από τις βασικές προκλήσεις της εποχής μας. Άρα η ανάγκη για συνεχή έρευνα και ανάπτυξη στο μέγιστο δυνατό των εγχώριων ενεργειακών πόρων καθίσταται επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε.
Με ένα ποσοστό εισαγωγών (κυρίως πετρέλαιο και φ. αέριο) το οποίο διαρκώς αυξάνεται και είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη η χώρα μας είναι ευάλωτη όσο ποτέ άλλοτε στις διακυμάνσεις και αναταράξεις των διεθνών αγορών. Η δυνατότητα ν’ αυξηθεί το μερίδιο της εγχώριας παραγόμενης ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης και της παραγωγής πετρελαίου και αερίου (σε 2.0 δισεκ. βαρέλια κατ’ ελάχιστο υπολογίζονται τα αποθέματα στην Ελληνική επικράτεια) θα έχει σαφείς επιπτώσεις στο άκρως ελλειμματικό σήμερα ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, θα προσελκύσει μεγάλης κλίμακας επενδύσεις, και θα ενισχύσει εντυπωσιακά το γεωπολιτικό εκτόπισμα της χώρας και άρα στην διαπραγματευτική της ισχύ. Η σύγχρονη ιστορική εμπειρία δείχνει ότι όσο πιο ενεργειακά ανεξάρτητη είναι μία χώρα τόσο πιο εύκολα μπορεί να υποστηρίξει τις θέσεις της και να διασφαλίσει τα εθνικά της συμφέροντα.
Αν και είναι παρήγορο ότι η νέα κυβέρνηση που προέκυψε από τις εθνικές εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου έχει θέσει τον τομέα της ενέργειας “στην κορυφή των προτεραιοτήτων της”, όπως δήλωσε ο νέος υπουργός Ανάπτυξης, κ. Χρήστος Φώλιας, κατά τις προγραμματικές δηλώσεις στην Βουλή, εν τούτοις ουδείς λόγος έγινε, και ούτε κατά τα φαινόμενα προβλέπεται να γίνει, για την ανάγκη ν’ αυξήσει η Ελλάδα την παραγωγή ενέργειας από τις εγχώριες πηγές.
Εξειδικεύοντας την κυβερνητική πολιτική στην ενέργεια ο κ. Φώλιας τόνισε:
- Πρώτη προτεραιότητά μας να καταστεί η Χώρα διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο ενέργειας και να ενισχυθεί ο γεωστρατηγικός της ρόλος (αγωγός πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, ελληνοτουρκικός αγωγός φυσικού αερίου, του νέο-σχεδιαζόμενου αγωγού φυσικού αερίου Ρωσίας – Ελλάδας – Ιταλίας.)
- Δεύτερη προτεραιότητα είναι η εξοικονόμηση ενέργειας και η προώθηση φιλικών προς το περιβάλλον Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
- Τρίτη προτεραιότητα είναι η ολοκλήρωση της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας.
Και οι τρεις αυτοί άξονες είναι οπωσδήποτε ουσιαστικοί για την περαιτέρω ανάπτυξη της ενεργειακής αγοράς και ιδιαίτερα για την δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για την προσέλκυση σοβαρών επενδύσεων. Όμως η συγκέντρωση του ενδιαφέροντος αποκλειστικά και μόνο γύρω από αυτούς αναπόφευκτα αποδυναμώνει την συζήτηση, τον προβληματισμό και την έρευνα γύρω από το βασικό διακύβευμα το οποίο δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η αξιοποίηση στο μέγιστο δυνατόν των εγχώριων πηγών ενέργειας, συμβατικών και μη. Όπως έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη μέσα από αυτή την στήλη η Ελλάδα είναι μια ενεργειακά πλούσια χώρα τόσο λόγω του ορυκτού της πλούτου (δηλ. λιγνίτες, ουράνιο και υδρογονάνθρακες) όσο και λόγω του τεράστιου δυναμικού της στις Ανανεώσιμες Πηγές
Όμως στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και των ελεύθερων αγορών, της δημιουργίας περιφερειακών και διηπειρωτικών δικτύων, (εδώ αναφέρομαι στους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου) της τερατώδους ανάπτυξης των ηλεκτρονικών δικτύων, μέσω της επέκτασής τους, και γενικά της ελεύθερης και με ανταγωνιστικούς όρους διακίνησης ενέργειας (δηλ. πετρέλαιο, φ. αέριο, ηλεκτρισμός) γιατί το θέμα της ενεργειακής αυτονομίας μιας περιοχής ή μιας ολόκληρης χώρας να έχει δα τόση σημασία; Δεν είναι άραγε τεχνοκρατικά και οικονομικά παρωχημένη μια αντίληψη που θέλει κάθε τόπο ενεργειακά ανεξάρτητο και αγωνιζόμενο να εξασφαλίσει βασικούς και άμεσα ελεγχόμενους ενεργειακούς πόρους, την στιγμή που το παγκόσμιο σύστημα του προσφέρει σε λογικές τιμές οποιαδήποτε σχεδόν μορφή ενέργειας στην πόρτα του;
Ο αντίλογος στην παγκοσμιοποιημένη αντίληψη περί ενεργειακής ευημερίας δεν έρχεται από κάποιον τυχαίο. Απάντηση στο ερώτημα δίδεται από τον ίδιο τον αρχάγγελο της παγκοσμιοποίησης τέως πρόεδρο των Η.Π.Α., κ. Μπιλ Κλίντον ο οποίος σε πρόσφατη δημόσια ομιλία του στην Αθήνα, ξεχώρισε το θέμα της κλιματικής αλλαγής και τον περιορισμό στην πρόσβαση ενεργειακών πόρων ως μια από τις βασικές προκλήσεις της εποχής μας. Άρα η ανάγκη για συνεχή έρευνα και ανάπτυξη στο μέγιστο δυνατό των εγχώριων ενεργειακών πόρων καθίσταται επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε.
Με ένα ποσοστό εισαγωγών (κυρίως πετρέλαιο και φ. αέριο) το οποίο διαρκώς αυξάνεται και είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη η χώρα μας είναι ευάλωτη όσο ποτέ άλλοτε στις διακυμάνσεις και αναταράξεις των διεθνών αγορών. Η δυνατότητα ν’ αυξηθεί το μερίδιο της εγχώριας παραγόμενης ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης και της παραγωγής πετρελαίου και αερίου (σε 2.0 δισεκ. βαρέλια κατ’ ελάχιστο υπολογίζονται τα αποθέματα στην Ελληνική επικράτεια) θα έχει σαφείς επιπτώσεις στο άκρως ελλειμματικό σήμερα ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, θα προσελκύσει μεγάλης κλίμακας επενδύσεις, και θα ενισχύσει εντυπωσιακά το γεωπολιτικό εκτόπισμα της χώρας και άρα στην διαπραγματευτική της ισχύ. Η σύγχρονη ιστορική εμπειρία δείχνει ότι όσο πιο ενεργειακά ανεξάρτητη είναι μία χώρα τόσο πιο εύκολα μπορεί να υποστηρίξει τις θέσεις της και να διασφαλίσει τα εθνικά της συμφέροντα.
Θα θέλαμε να μας δημοσιοποιήσετε τις απόψεις σας γράφοντας κάποιο σχόλιο ή στέλνοντας e-mail. Φυσικά θα θέλαμε και τις απόψεις των ιθυνόντων της Εταιρείας μας που υποτίθεται ότι συμβουλεύουν το Υπουργείο. Αν κρίνουμε όμως από τα έργα τους δηλαδή την απαξίωση της πρώην ΔΕΠ-ΕΚΥ και νυν Δ/νσης Ι Έρευνας και παραγωγή Υδρογονανθράκων καταλαβαίνουμε ότι περί άλλων τυρβάζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου