Η νυν Διοίκηση στην προσπάθεια της να ενισχύσει την διαπραγματευτική της θέση ενόψει της γενικής συνέλευσης των μετόχων του 2008, παίζει παιχνίδια σε βάρος των εργαζομένων , στήνοντας εργοδοτικές παρατάξεις για να ελέγχει κατά το δυνατόν την λειτουργία του αντιπροσωπευτικού Σωματείου (ΠΣΕΕΠ). Συγκεκριμένα:
Είναι γνωστό ότι από το 2008 και μετά, ο ιδιώτης μέτοχος (PANEUROPEAN) δεν θα είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τις επιλογές του Βασικού Μετόχου (του Δημοσίου) στον ορισμό του management των ΕΛΠΕ. Το management θα επιλέγεται από την γενική συνέλευση των μετόχων με το 50% συν 1 των ψήφων (Το Δημόσιο έχει 35% περίπου, ενώ μέσω ταμείων ελέγχει άλλο ένα 7,5%). Έτσι, θα επιδιώξει να παρουσιάσει ένα προφίλ Διοίκησης δυναμικό, που επιτυγχάνει αύξηση της κερδοφορίας (άσχετα αν θα γίνει με δημιουργική λογιστική και «κατάλληλη» διαχείριση των αποθεμάτων), καταπολέμηση της διαφθοράς (των άλλων βέβαια, όχι της δικής της), χωρίς «σκάνδαλα» και το κυριότερο χωρίς δυναμικές απεργίες. Θέλει δηλαδή μεταξύ των άλλων να βγάλει την εικόνα ότι δεν συνδιαλέγεται με «βολεμένους», «κρατικοδίαιτους» ή όπως αλλιώς θέλετε να τους πείτε, συνδικαλιστές. Θέλει δηλαδή βασικά δύο πράγματα:
α) την καλή μαρτυρία και
β) ελάχιστες ή καθόλου απεργίες, ειδικά κατά το ευαίσθητο διάστημα Μαρτίου – Μαίου 2008.
Έτσι λοιπόν για κάθε περίπτωση, χρειάζεται ο έλεγχος της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ αντίστοιχα.
α) Καλή μαρτυρία και έλεγχος της ΔΑΚΕ (ή της ΕΚΟ-ΝΔ). Επί τρία χρόνια οι σχέσεις με την ΔΑΚΕ (συνδικαλιστικό όργανο της ΝΔ) ήταν άριστες. Μια ανακοίνωση μόνο από πλευράς ΔΑΚΕ και μάλιστα στήριξης προς την Διοίκηση για τα αλήστου μνήμης οργανογράμματα του Π. Καβουλάκου. Κυριότερος λόγος ήταν η παρουσία του Γ. Γεωργίου στην Διεύθυνση Προσωπικού, ο οποίος ήταν ταυτόχρονα και Γραμματέας της ΕΚΟ-ΝΔ (του κομματικού οργάνου της ΝΔ στα ΕΛΠΕ). Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο είναι σύννομο ή θεμιτό να είναι κάποιος Διευθυντής Προσωπικού και συγχρόνως επικεφαλής κομματικής παράταξης, όμως το γεγονός αυτό εξασφάλισε ηρεμία μεταξύ της Διοίκησης και της ΔΑΚΕ. Η θητεία του Γ. Γεωργίου έληξε τον Μάιο του 2007 (αν και νωρίτερα είχε ήδη διορισθεί Διευθύνων Σύμβουλος της θυγατρικής ΕΚΟ ΕΛΠΕ). Ο Π. Καραλής ζήτησε από τον Φ. Κοντάκο (Διευθυντή Υποστήριξης) να κατέβει ως υποψήφιος Γραμματέας της ΕΚΟ-ΝΔ. Ωστόσο αυτός για κάποιο λόγο υπαναχώρησε υπέρ του απρόβλεπτου Σ. Θεοφίλη. Σε εκείνη την στιγμή λοιπόν και ενώ είχε αποφασισθεί να γίνει ο Γ. Σπυρόπουλος Αναπληρωτής Διευθυντής Προσωπικού ΒΕΑ (χωρίς να έχει γίνει προϊστάμενος πρώτα, όντας απόφοιτος ΤΕΙ), αναβάλλεται η προαγωγή του και του ζητείται από τον Π. Καραλή να είναι υποψήφιος για την γραμματεία της ΕΚΟ-ΝΔ. Η οριακή εκλογή του Σ. Θεοφίλη χάλασε την «σούπα», η οποία χάλασε ακόμα περισσότερο καθώς αυτός άρχισε να βγάζει ανακοινώσεις βάλλοντας κατά πάντων, δικαίων και αδίκων, δημιουργώντας σοβαρό πρόβλημα στην εικόνα που προσπαθεί να παρουσιάζει ο κ. Χριστοδούλου προς το κόμμα και την κυβέρνηση της ΝΔ.
Για να αντιμετωπισθεί αυτή η κατάσταση χρησιμοποιήθηκε αρχικά η ΑΔΚΕ (εσωκομματική ομάδα μελών της ΔΑΚΕ οι οποίοι κατέβηκαν ως αντάρτες και έβγαλαν μια έδρα στο ΠΣΕΕΠ). Στον καλοκαιρινό λοιπόν πόλεμο της «τυρόπιτας», ανέλαβαν να γίνουν η φωνή του Π. Καραλή, ο οποίος μάλιστα συνέγραψε και κάποιες ανακοινώσεις τους (πάνω από μια). Μια μάλιστα ανακοίνωση της ΑΔΚΕ (Αύγουστος 2007) κυκλοφόρησε στα email όλων των συναδέλφων σε όλο τον Όμιλο, έχοντας στα File-Properties του αρχείου τα στοιχεία της συζύγου του Π. Καραλή, της κας Ρίτας Ζαχαριάδου. Για την γκάφα αυτή ουδείς τόλμησε να ενημερώσει τον κ. Χριστοδούλου, αλλά του είπαν μόνον ότι δήθεν έγινε κάποιου είδους υποκλοπή.
Για τις επικείμενες εκλογές του ΠΣΕΕΠ, επιστρατεύθηκαν οι συνταξιούχοι όπως ο Δ. Μπαλατσός (γνωστός για το fax που είχε στείλει το 2002 για την λήξη της μεγάλης απεργίας κατά της παραχώρησης του 25% σε Lukoil-Λάτση), καθώς και η ηγεσία του εργοδοτικού σωματείου της πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ, Σ. Ζωγανάς και Α. Νικολόπουλος. Ο τελευταίος έγινε γνωστός όταν μετά το τραγικό δυστύχημα του 1992 με τους 14 νεκρούς, ανέλαβε να εξαγοράσει την σιωπή των συγγενών των θυμάτων μοιράζοντας πεντοχίλιαρα. Με μια χήρα μάλιστα, καμένου συναδέλφου, συνήψε σχέση προκειμένου να βοηθήσει να προσληφθεί στην ΠΕΤΡΟΛΑ το παιδί της. Στόχος τους είναι να ανεβάσουν τα ποσοστά της ΑΔΚΕ ώστε να κατακτήσουν περισσότερες έδρες σε βάρος της «ανεξέλεγκτης» ΔΑΚΕ.
β) Ελάχιστες ή καθόλου απεργίες. Για τον σχεδιασμό αυτής της ενότητας, υπεύθυνος είναι ο Π. Καραλής και η διάδοχος του Σ. Κουτσουμάρη. Ο σχεδιασμός αυτός, έχει διάφορα επίπεδα:
1) Επικράτηση της ΠΑΣΚΕ και αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές. Για την περίπτωση αυτή, ισχυρίζονται ότι έχουν βρει κάποια επιβαρυντικά στοιχεία για τους Α. Αθανασόπουλο και Γ. Μίχα. Για τον μέν Γ. Μίχα είναι η συχνή παρουσία του στις εκδρομές (λησμονώντας ότι είναι ο υπεύθυνος του ΠΣΕΕΠ για τις εκδρομές), για τον δε Α. Αθανασόπουλο ισχυρίζονται ότι είναι κάτι που έχει να κάνει με την προ τριετίας θέση του ως πωλητού Χημικών. Αν αναλογισθεί κανείς ποιοι είναι οι εγκέφαλοι των κατηγοριών και πόσο ερασιτεχνικά τις στήνουν, δεν είναι δύσκολο να συμπεράνει κανείς πόσο αυτές θα σταθούν, ωστόσο όμως λίγη λάσπη θα πέσει.
2) Το πιο πιθανό και λογικό σενάριο, είναι να απωλέσει η ΠΑΣΚΕ την αυτοδυναμία και κατά συνέπεια τον έλεγχο του ΠΣΕΕΠ, λόγω των μαζικών συνταξιοδοτήσεων συναδέλφων, η πλειοψηφία των οποίων ψήφιζε ΠΑΣΚΕ. Αυτό είναι και το «σπερματικό» σενάριο, που είναι και η αφετηρία των υπολοίπων. Στην περίπτωση αυτή λοιπόν, εκ πρώτης όψεως, εκλέγεται ως Πρόεδρος ο Α. Αθανασόπουλος από την ΠΑΣΚΕ και ως Γραμματέας ο Σ. Θεοφίλης από την ΔΑΚΕ. Αυτό το σενάριο, είναι και το πλέον δυσάρεστο για την Διοίκηση, καθώς και οι δύο θεωρούνται «ασυμπίεστοι» και «άκαμπτοι» σε σχέση με αυτά που θέλει να περάσει η Διοίκηση.
3) Στο σενάριο αυτό, το ΠΣΕΕΠ θα ελέγχεται από τρεις παρατάξεις. Στην περίπτωση αυτή, καθοριστικό ρόλο θα παίξει η ΕΝΙΑΙΑ της Θεσσαλονίκης, η δύναμη της οποίας θα κινηθεί στις 3-4 ίσως και 5 έδρες. Με βάση αυτό, θα πρέπει να αποδυναμωθούν αρκούντως οι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ. Όσον αφορά την ΠΑΣΚΕ, για να εξασφαλισθεί η κάμψη της, ενθαρρύνεται η κάθοδος των Νικήτα (γνωστού υπέρμαχου της παραχώρησης του πλειοψηφικού πακέτου στον Λάτση), Σταμούλη, Ορφανού κλπ με άλλο ψηφοδέλτιο εκτός της ΠΑΣΚΕ (είτε ως ανεξάρτητοι, είτε σε κοινό ψηφοδέλτιο με την ΕΛΚΕ η οποία στις προηγούμενες εκλογές είχε εξασφαλίσει μία έδρα). Για την ΔΑΚΕ τα πράγματα είναι πιο απλά, όπως προαναφέραμε.
Σας αναφέρουμε μετά πάσης βεβαιότητας ότι ο δίδυμο Καραλή – Κουτσουμάρη έχει πάρει χαρτί και μολύβι και με την συνδρομή των ανθρώπων τους (Σπυρόπουλου – Νικολόπουλου – Νικήτα) κάνουν λογαριασμούς για το πόσες έδρες μπορεί να πάρει κάθε υποψήφια παράταξη και πως θα ενισχυθούν οι επιθυμητοί υποψήφιοι.
Έτσι λοιπόν λογαριάζουν :
ΠΑΣΚΕ 6-7 έδρες
ΕΝΙΑΙΑ 3-4 έδρες
ΕΛΚΕ/Νικήτας 3-4 έδρες
ΔΑΚΕ 3-4 έδρες
ΑΔΚΕ 2-3 έδρες.
ΚΚΕ-ΠΑΜΕ 1 έδρα
Είναι γνωστό ότι από το 2008 και μετά, ο ιδιώτης μέτοχος (PANEUROPEAN) δεν θα είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τις επιλογές του Βασικού Μετόχου (του Δημοσίου) στον ορισμό του management των ΕΛΠΕ. Το management θα επιλέγεται από την γενική συνέλευση των μετόχων με το 50% συν 1 των ψήφων (Το Δημόσιο έχει 35% περίπου, ενώ μέσω ταμείων ελέγχει άλλο ένα 7,5%). Έτσι, θα επιδιώξει να παρουσιάσει ένα προφίλ Διοίκησης δυναμικό, που επιτυγχάνει αύξηση της κερδοφορίας (άσχετα αν θα γίνει με δημιουργική λογιστική και «κατάλληλη» διαχείριση των αποθεμάτων), καταπολέμηση της διαφθοράς (των άλλων βέβαια, όχι της δικής της), χωρίς «σκάνδαλα» και το κυριότερο χωρίς δυναμικές απεργίες. Θέλει δηλαδή μεταξύ των άλλων να βγάλει την εικόνα ότι δεν συνδιαλέγεται με «βολεμένους», «κρατικοδίαιτους» ή όπως αλλιώς θέλετε να τους πείτε, συνδικαλιστές. Θέλει δηλαδή βασικά δύο πράγματα:
α) την καλή μαρτυρία και
β) ελάχιστες ή καθόλου απεργίες, ειδικά κατά το ευαίσθητο διάστημα Μαρτίου – Μαίου 2008.
Έτσι λοιπόν για κάθε περίπτωση, χρειάζεται ο έλεγχος της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ αντίστοιχα.
α) Καλή μαρτυρία και έλεγχος της ΔΑΚΕ (ή της ΕΚΟ-ΝΔ). Επί τρία χρόνια οι σχέσεις με την ΔΑΚΕ (συνδικαλιστικό όργανο της ΝΔ) ήταν άριστες. Μια ανακοίνωση μόνο από πλευράς ΔΑΚΕ και μάλιστα στήριξης προς την Διοίκηση για τα αλήστου μνήμης οργανογράμματα του Π. Καβουλάκου. Κυριότερος λόγος ήταν η παρουσία του Γ. Γεωργίου στην Διεύθυνση Προσωπικού, ο οποίος ήταν ταυτόχρονα και Γραμματέας της ΕΚΟ-ΝΔ (του κομματικού οργάνου της ΝΔ στα ΕΛΠΕ). Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο είναι σύννομο ή θεμιτό να είναι κάποιος Διευθυντής Προσωπικού και συγχρόνως επικεφαλής κομματικής παράταξης, όμως το γεγονός αυτό εξασφάλισε ηρεμία μεταξύ της Διοίκησης και της ΔΑΚΕ. Η θητεία του Γ. Γεωργίου έληξε τον Μάιο του 2007 (αν και νωρίτερα είχε ήδη διορισθεί Διευθύνων Σύμβουλος της θυγατρικής ΕΚΟ ΕΛΠΕ). Ο Π. Καραλής ζήτησε από τον Φ. Κοντάκο (Διευθυντή Υποστήριξης) να κατέβει ως υποψήφιος Γραμματέας της ΕΚΟ-ΝΔ. Ωστόσο αυτός για κάποιο λόγο υπαναχώρησε υπέρ του απρόβλεπτου Σ. Θεοφίλη. Σε εκείνη την στιγμή λοιπόν και ενώ είχε αποφασισθεί να γίνει ο Γ. Σπυρόπουλος Αναπληρωτής Διευθυντής Προσωπικού ΒΕΑ (χωρίς να έχει γίνει προϊστάμενος πρώτα, όντας απόφοιτος ΤΕΙ), αναβάλλεται η προαγωγή του και του ζητείται από τον Π. Καραλή να είναι υποψήφιος για την γραμματεία της ΕΚΟ-ΝΔ. Η οριακή εκλογή του Σ. Θεοφίλη χάλασε την «σούπα», η οποία χάλασε ακόμα περισσότερο καθώς αυτός άρχισε να βγάζει ανακοινώσεις βάλλοντας κατά πάντων, δικαίων και αδίκων, δημιουργώντας σοβαρό πρόβλημα στην εικόνα που προσπαθεί να παρουσιάζει ο κ. Χριστοδούλου προς το κόμμα και την κυβέρνηση της ΝΔ.
Για να αντιμετωπισθεί αυτή η κατάσταση χρησιμοποιήθηκε αρχικά η ΑΔΚΕ (εσωκομματική ομάδα μελών της ΔΑΚΕ οι οποίοι κατέβηκαν ως αντάρτες και έβγαλαν μια έδρα στο ΠΣΕΕΠ). Στον καλοκαιρινό λοιπόν πόλεμο της «τυρόπιτας», ανέλαβαν να γίνουν η φωνή του Π. Καραλή, ο οποίος μάλιστα συνέγραψε και κάποιες ανακοινώσεις τους (πάνω από μια). Μια μάλιστα ανακοίνωση της ΑΔΚΕ (Αύγουστος 2007) κυκλοφόρησε στα email όλων των συναδέλφων σε όλο τον Όμιλο, έχοντας στα File-Properties του αρχείου τα στοιχεία της συζύγου του Π. Καραλή, της κας Ρίτας Ζαχαριάδου. Για την γκάφα αυτή ουδείς τόλμησε να ενημερώσει τον κ. Χριστοδούλου, αλλά του είπαν μόνον ότι δήθεν έγινε κάποιου είδους υποκλοπή.
Για τις επικείμενες εκλογές του ΠΣΕΕΠ, επιστρατεύθηκαν οι συνταξιούχοι όπως ο Δ. Μπαλατσός (γνωστός για το fax που είχε στείλει το 2002 για την λήξη της μεγάλης απεργίας κατά της παραχώρησης του 25% σε Lukoil-Λάτση), καθώς και η ηγεσία του εργοδοτικού σωματείου της πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ, Σ. Ζωγανάς και Α. Νικολόπουλος. Ο τελευταίος έγινε γνωστός όταν μετά το τραγικό δυστύχημα του 1992 με τους 14 νεκρούς, ανέλαβε να εξαγοράσει την σιωπή των συγγενών των θυμάτων μοιράζοντας πεντοχίλιαρα. Με μια χήρα μάλιστα, καμένου συναδέλφου, συνήψε σχέση προκειμένου να βοηθήσει να προσληφθεί στην ΠΕΤΡΟΛΑ το παιδί της. Στόχος τους είναι να ανεβάσουν τα ποσοστά της ΑΔΚΕ ώστε να κατακτήσουν περισσότερες έδρες σε βάρος της «ανεξέλεγκτης» ΔΑΚΕ.
β) Ελάχιστες ή καθόλου απεργίες. Για τον σχεδιασμό αυτής της ενότητας, υπεύθυνος είναι ο Π. Καραλής και η διάδοχος του Σ. Κουτσουμάρη. Ο σχεδιασμός αυτός, έχει διάφορα επίπεδα:
1) Επικράτηση της ΠΑΣΚΕ και αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές. Για την περίπτωση αυτή, ισχυρίζονται ότι έχουν βρει κάποια επιβαρυντικά στοιχεία για τους Α. Αθανασόπουλο και Γ. Μίχα. Για τον μέν Γ. Μίχα είναι η συχνή παρουσία του στις εκδρομές (λησμονώντας ότι είναι ο υπεύθυνος του ΠΣΕΕΠ για τις εκδρομές), για τον δε Α. Αθανασόπουλο ισχυρίζονται ότι είναι κάτι που έχει να κάνει με την προ τριετίας θέση του ως πωλητού Χημικών. Αν αναλογισθεί κανείς ποιοι είναι οι εγκέφαλοι των κατηγοριών και πόσο ερασιτεχνικά τις στήνουν, δεν είναι δύσκολο να συμπεράνει κανείς πόσο αυτές θα σταθούν, ωστόσο όμως λίγη λάσπη θα πέσει.
2) Το πιο πιθανό και λογικό σενάριο, είναι να απωλέσει η ΠΑΣΚΕ την αυτοδυναμία και κατά συνέπεια τον έλεγχο του ΠΣΕΕΠ, λόγω των μαζικών συνταξιοδοτήσεων συναδέλφων, η πλειοψηφία των οποίων ψήφιζε ΠΑΣΚΕ. Αυτό είναι και το «σπερματικό» σενάριο, που είναι και η αφετηρία των υπολοίπων. Στην περίπτωση αυτή λοιπόν, εκ πρώτης όψεως, εκλέγεται ως Πρόεδρος ο Α. Αθανασόπουλος από την ΠΑΣΚΕ και ως Γραμματέας ο Σ. Θεοφίλης από την ΔΑΚΕ. Αυτό το σενάριο, είναι και το πλέον δυσάρεστο για την Διοίκηση, καθώς και οι δύο θεωρούνται «ασυμπίεστοι» και «άκαμπτοι» σε σχέση με αυτά που θέλει να περάσει η Διοίκηση.
3) Στο σενάριο αυτό, το ΠΣΕΕΠ θα ελέγχεται από τρεις παρατάξεις. Στην περίπτωση αυτή, καθοριστικό ρόλο θα παίξει η ΕΝΙΑΙΑ της Θεσσαλονίκης, η δύναμη της οποίας θα κινηθεί στις 3-4 ίσως και 5 έδρες. Με βάση αυτό, θα πρέπει να αποδυναμωθούν αρκούντως οι ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ. Όσον αφορά την ΠΑΣΚΕ, για να εξασφαλισθεί η κάμψη της, ενθαρρύνεται η κάθοδος των Νικήτα (γνωστού υπέρμαχου της παραχώρησης του πλειοψηφικού πακέτου στον Λάτση), Σταμούλη, Ορφανού κλπ με άλλο ψηφοδέλτιο εκτός της ΠΑΣΚΕ (είτε ως ανεξάρτητοι, είτε σε κοινό ψηφοδέλτιο με την ΕΛΚΕ η οποία στις προηγούμενες εκλογές είχε εξασφαλίσει μία έδρα). Για την ΔΑΚΕ τα πράγματα είναι πιο απλά, όπως προαναφέραμε.
Σας αναφέρουμε μετά πάσης βεβαιότητας ότι ο δίδυμο Καραλή – Κουτσουμάρη έχει πάρει χαρτί και μολύβι και με την συνδρομή των ανθρώπων τους (Σπυρόπουλου – Νικολόπουλου – Νικήτα) κάνουν λογαριασμούς για το πόσες έδρες μπορεί να πάρει κάθε υποψήφια παράταξη και πως θα ενισχυθούν οι επιθυμητοί υποψήφιοι.
Έτσι λοιπόν λογαριάζουν :
ΠΑΣΚΕ 6-7 έδρες
ΕΝΙΑΙΑ 3-4 έδρες
ΕΛΚΕ/Νικήτας 3-4 έδρες
ΔΑΚΕ 3-4 έδρες
ΑΔΚΕ 2-3 έδρες.
ΚΚΕ-ΠΑΜΕ 1 έδρα
4) Το πλέον επιθυμητό σενάριο για την Διοίκηση είναι να απαιτούνται 4 παρατάξεις με μια τουλάχιστον εργοδοτική παράταξη. Τελικός στόχος είναι να μην είναι δυνατόν να γίνει μια απεργία αφ’ ενός ενόψει της γενικής συνέλευσης των μετόχων, αφετέρου ενόψει της νέας ΕΣΣΕ, όπου πέραν των κλιμακίων των νεοπροσλαμβανομένων, επιθυμούν συνυπολογισμό του χρονοεπιδόματος ως ποσοστού αύξησης, τροποποίηση της διάθεσης του πριμ παραγωγής και συστήματα αμοιβής προσωπικού κατά τα πρότυπα της πρώην ΠΕΤΡΟΛΑ (με χρήματα κάτω από το τραπέζι) όπου, για την ίδια δουλειά, δύο συνάδελφοι είχαν μέχρι και 20.000 ευρώ τον χρόνο διαφορά στην αμοιβή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου